YILDIZLAR KADAR YALNIZIM
Biliyorum
Sen de seviyorsun beni
En az seni sevdiğim kadar
Korkuyorsun
Seni seviyorum diyemiyorsun
Yakında geleceğim
Sakal uzattım
Belki tanımayacaksın beni
Belki bir kazada yitireceksin beni
Cesedimi görüp taş kesileceksin
Gözlüklerimden tanıyacaksın
Sonra
Sonra şiirimi okuyacaksın
Seni ne kadar sevdiğimi anlayacaksın
Avuç dolusu ağlayacaksın belki
Seni hatırlıyor ağlıyorum
Sen uzaktasın
Ben yıldızlar kadar yalnızım
Şimdi saçların uzun
Kısayken de güzeldin
Acılı çığlıklar gibi
Acılı türküleri severdin
Yokluğuna ağıt yakardım
Ağıtlarıma ağlardın
Kadehlerde kanım
Kadehler dolusu içiyorum kanımı
Tuzlu damlalar süzülüyor sakallarıma
Şangır şungur kırılır camlar
Her parçası parçalar kalbimi
Seni hatırlıyor ağlıyorum
Sen uzaktasın
Ben yıldızlar kadar yalnızım
Gözlerim kan çanağı olmuş
Kitap okumaktan
Atilla İlhan
Ahmet Arif okumaktan
Ve
Şiirler biriktiriyorum sana
Her mısrada
Her şiirde seni buluyorum
Sesini
Saçlarını
Soluğunu buluyorum
Ve
Şarkılar dinliyorum
Gözlerimi didikleyen
''Yüreğime basa basa içimden yar gidiyor
Ağlama göz bebeğim Biraz daha dur''
Seni hatırlıyor ağlıyorum
Sen uzaktasın
Ben yıldızlar kadar yalnızım
Ayrılışımızın 312. saati
Gözlerin hüzün yüklüyordu gidişime
Hala avuçlarımda
Avucunun sıcaklığı
Ve kareli gömleğinle son sarılışın
Dün gibi gözlerimin arşivinde
Titriyordu dudaklarım
Zor tutuyordum kendimi
Ağlamamak için
Sarhoş bir şişeyle
Kadeh tokuşturuyorum bu gece
Her kadehte sen sızıyorsun damarlarıma
Sonsuz sarhoşluğu işliyorsun beynime
Seni hatırlıyor ağlıyorum
Sen uzaktasın
Ben yıldızlar kadar yalnızım
Şükrü ÇANKU
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN YİNE DE BEKLERİM
PoetryHer gece binlerce akrep Sensizliğin zehrini damıtsa da yüreğime Leş kargaları didiklese de tüm bedenimi İdam sehpaları kaysa da Her saniye ayaklarımın altından Bir belirsizliğin orta yerinde Kala kalsam da bir başıma Kalbim mengeneyle...
