Sen gideli
Kuşlar ötmeyi
Güller koku vermeyi
Fıkralar güldürmeyi
Ağıtlar ağlatmayı
Güneş gün damıtmayı unuttu
Sen gideli
Kalmadı çayın buğusu
Kuru fasulye vermiyor tadını
Ekmeğin sıcaklığı
Soğanın acılığı kalmadı
Sen gideli
Boynu bükük ben kaldım
Acınılası acılarım kaldı
Böğrüme saplanan ihanetin
Sözüm sazıma yabancı
Gözüm aynalara küs kaldı
Sen gideli
Ben hüzünler derdim
Acılar biriktirdim
Sular içtim zakkum çiçeğinden
Şarkımıza eşlik ettim
Resimlerine baktım
Sen gideli
Ben hala
O yakılası şehirde
O isyankar gecede
Gidişinle katranlaşan
O evde oturuyorum
Ve seni çıldırasıya özlüyorum
Olur ya
Bir ümit işte
Belki gelirsin diye
Yolunu gözlüyorum
Şükrü ÇANKU
25.04.2018
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN YİNE DE BEKLERİM
PoetryHer gece binlerce akrep Sensizliğin zehrini damıtsa da yüreğime Leş kargaları didiklese de tüm bedenimi İdam sehpaları kaysa da Her saniye ayaklarımın altından Bir belirsizliğin orta yerinde Kala kalsam da bir başıma Kalbim mengeneyle...
