Çile çiçeklerinin nakışı işlenir
Göğsümün gergefine ilmik ilmik
Zulasında birkaç intihar
Milyonlarca yalan
Yalan yalnızlıkları taşır gençliğim
Ahımın buğusudur
Sabah güneşinde çimlere göz yaşı olan
Yüreğimin kıvılcımlarıdır
Ormanlara yangın bulaştıran
Ve ihanetindir
Her yıkıldığımda beni ayakta tutan
Ah
Bir de bırakıp gidebilsem
Seninle tüm yaşadıklarımı geride
Öğretebilsem beynime seni düşünmemeyi
Kalbime sapladığın çiviyi
Sökebilse penseler yerinden
Ve diyebilsem sana
Say ki ben gülüşünde solan gül çiçeği
Say ki ben koca binalardan artakalan
Moloz yığını
Say ki ben hiç olmadım
Hiç sevmedim seni çıldırasıya
Arama beni bir daha diyebilsem
Düşünme
İlle de düşünmek istersen
Beni dönüşü olmayan yollarda
Haritalardan silinen uzak yerlerde
Tek kişilik bir hücrede
Bir akrebin kendini zehirleyişinde düşün
Düşün
Hangi hasrete
Hangi zulme
Hangi ihanete sorarsan sor
Beni yaralarımdan tanır
Ve yalnızlık yalnızlığımı tanısa
Yalnızlığından utanır
Şükrü ÇANKU
18.04.2018
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN YİNE DE BEKLERİM
PoésieHer gece binlerce akrep Sensizliğin zehrini damıtsa da yüreğime Leş kargaları didiklese de tüm bedenimi İdam sehpaları kaysa da Her saniye ayaklarımın altından Bir belirsizliğin orta yerinde Kala kalsam da bir başıma Kalbim mengeneyle...
