Vurup duvarlara kanattım kafamı
Seni düşündüğü için
Kazıdım dudaklarımı suratımdan
Seni öptüğü için
Paslı çivilerle çiviledim gözlerimi
Sana baktıkları için
Kopardım dilimi ağzımdan
Seni seviyorum dediği için
Kırdım bacaklarımı bin yerinden
Her defasında sana koştukları için
Yüzdüm derimi kör jiletlerle
Kokun sindiği için
Dondurdum kanımı
Buzul dağlarına çevirdim
Sana aktığı için
Yaktım tüm resimleri
Yazdığın mektupları
Yalan kokan gülüşünü de unuttum
Hepsini kundakladım
Senden kalan ne varsa
Saplayıp kirli hançeri yüreğime
Paralayamadım
Çünkü içinde sen vardın
Sana kıyamadım
Şükrü ÇANKU
18.06.2018
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN YİNE DE BEKLERİM
PoetryHer gece binlerce akrep Sensizliğin zehrini damıtsa da yüreğime Leş kargaları didiklese de tüm bedenimi İdam sehpaları kaysa da Her saniye ayaklarımın altından Bir belirsizliğin orta yerinde Kala kalsam da bir başıma Kalbim mengeneyle...
