Chapter 9

1.3K 57 8
                                    


POV Brooke.

Het is weer maandag, en we zijn net terug van ons weekendje weg. We hebben veel gepraat. Over ons, en alles wat er was gebeurt. Het was een fijn weekend, en ik heb het gevoel dat alles weer goed komt tussen Jake en mij. Dat gebeurt niet van de ene op de andere dag, en we hebben nog een hele weg te gaan, maar ik heb er vertrouwen in. Toch bleef Liam constant in mijn achterhoofd. De uren voordat ik Jake weer herkende, trok ik erg naar Liam.  Als Jake er niet was zou dat zonder twijfel wat zijn geworden. Maar Jake is er wel, en ik ben gelukkig met hem. Ik moet Liam vergeten.

Vandaag zou ik met Chloë naar Starbucks gaan voor ontbijt, maar het is al 12 uur en ze ligt nogsteeds in haar bed. Na een uur van wachten en Gossip Girl kijken besluit ik om Chloë gewoon wakker te maken, dus ik klop op haar deur.

"Chloë? We zouden naar Starbucks gaan, toch? Dus wordt wakker en sleep je luie kont uit bed, het is al 1 uur geweest." Ik hoor geen antwoord, dus dan ga ik maar naar binnen. In de kamer vind ik een leeg bed. Ik kijk verbaast om me heen.

"Jake!" Roep ik dan. Hij antwoord ook niet. Ik besluit het huis door te zoeken. Als ik in de woonkamer kom zie ik dat hij op de bank in slaap gevallen is.

Jammer, geen suprise party dus.

"Jake! Weet je waar Chloë is?" Het blijft even stil, maar nadat ik hem zachtjes duw, schud hij zijn hoofd. Nee dus. En dan bedenk ik me dat ik Chloë ook gewoon kan bellen, ze zit altijd zowat vastgeplakt aan haar telefoon, dus als ze die vergeten is, is er echt iets niet goed. Maar gelukkig gaat haar telefoon wel over, en dan neemt ze op.

"Hallo?", zegt een stem die ik nog nooit heb gehoord. Ik schrik, dat is Chloë helemaal niet?

"Hallo, is dit Chloë haar telefoon?" Het is even stil. Een meisje antwoord,

"Chloë? Wie is... Oh, dat meisje met de bruine haren? Ja, ik kwam haar tegen in Starbucks en omdat alle tafels vol waren ging ik bij haar zitten, maar ze moest naar de wc en vergat haar telefoon dus."

Ik knik, maar dat kan ze
dus niet zien. Beledigd bedenk ik dat ze zonder mij naar Starbucks is gegaan.

"Oh, en jij bent dan...?" Vraag ik.

"Ik ben Chantal, en... Oh! Daar is ze alweer." Zegt ze. Ik hoor wat geruis en dan komt Chloë aan de telefoon.

"Brooke?"

"Ja, ben je in Starbucks?"

"Ja, ik dacht dat jij nog sliep dus ik dacht laat ik een ontbijtje voor je halen."

Ik glimlach, "Ik zat juist op jou te wachten, ik dacht dat je nog sliep.  Maar waar blijft dat ontbijtje dan?"

"Kom anders nu ook naar Starbucks? Dan kan je Chantal ook leren kennen!"

Ik knik, maar bedenk dan alweer dat ze dat niet ziet. Ik zeg snel dat ik eraan kom, trek mijn bordeaurode vans aan, en ga dan naar Starbucks.

POV Liam.

Langzaam open ik mijn ogen, ik snap even niet waar ik ben, maar dan zie ik dat ik gewoon in mijn eigen bed lig. Het was erg laat geworden gister.

Ik kijk op mijn telefoon, en zie dat het al half 1 is. We hebben vandaag om half 3 een signeersessie voor het Midnight memories album, we zouden er ook bij geinterviewd worden en dat gaat over de toekomstige tour.

Om 2 uur zit ik al helemaal aangekleed en gedoucht aan tafel te ontbijten. Een half uur later word ik opgehaald door Louis, en samen gaan we op weg naar de afspraak.

Afraid ft. Liam Payne & One DirectionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu