Chapter Five: Instant Girlfriend
BOOOOOOOOOOOOORING. That’s what today is.
It’s a Saturday, so free time nga. Wala akong matinong magawa sa bahay kaya nadito ako sa mall. MAG-ISA. Anlakas kase ng trip ko eh. Kapag walang magawa, malling mag-isa. Namana ko to kay Hansen eh. Yun naman, nagala ng Maynila mag-isa. Tinopak kase kameng lima.
Pag nandito ako sa mall, nagpapalamig lang ako ng libre. Sayang kuryente, ano? Tas yun, window shopping. Marami akong gusto bilhin ditong magagandang damit. Pero parang hanggang tingin na lang ako. Kase naman pag isusuot ko na, di naman bagay sa akin. -.-
So getting back to what’s happening, nandito ako sa bookstore. Bibili ako ng libro ni John Green, ang favorite kong author. Trust me, he’s the coolest.
Wala naman akong masyadong ginawa dito ngayon sa mall. Bumili lang ng libro, kumain ng fries tas eto pauwi na ako. Naglalakad lang ako papuntang labasan nang may makita akong mga apat o limang lalaki na nagkukumpulan sa tapat ng isang tindahan ng damit ng babae.
Ang weird kase anlalaki nilang mga lalake tas beki pala sila. Well, sabi nga nila mas lalaki pa daw ang mga bading ngayon kase sa tunay na lalaki. Di na ako nagulat, kase nakikita ko lagi ang mga ganito sa tv. It’s just odd seeing them in real life, though.
Pero nung papalapit na ako, nakita ko na hindi pala yung mga damit ang pinagkakaguluhan nila. May isang babae na pinapalibutan nila. I got a more curious kaya binagalan ko paglakad ko para makita ang nangyayare.
“Ano ba? Get out of my way!” sabi nung babae. I didn’t clearly see the girl, but I recognized her voice. Si Miss Sungit yun ah.
“Babe naman. Date na tayo,” sabi naman nung isang lalakeng masculado na nakapalibot sa kanya. Grabe ang lalim ng boses eh.
“Anong babe? Excuuuuuuse me! I don’t even like you. Di ba sabi ko lubayan niyo na ko?” sigaw siya eh. I think this is something serious. Pero di naman ako makalapit. “GTFO, douchebags.” At nakalabas sa circle si Sungit. Pero hinahabol pa rin siya nung mga baliw na lalaki.She was walking rapidly, akmang tinatakasan yung mga lalake.
“Hey!” She was waving at my direction. Napatingin ako sa likod ko, kase baka may iba syang kinakawayan. Pero pader lang naman ang nasa likod ko. So ako nga ba ang tinatawag nito?
“Yeah, you!” WHAT. Did she read my mind?
Lumapit si Miss Sungit sakin and she stopped, looking at the doofuses that are kind of creeping on her.
“HOY KAYO.” She shouted at the men. “Magtigil na nga kayo ha? I’m not interested in you kase eto oh.” Tinuro niya ko at HINUG. “Eto. BOYFRIEND KO.”
Pagkasabing-pagkasabi nya nun, she grabbed my hand we ran outside the mall.
WHAT? WHAT? BOYFRIEND DAW AKO?
--------
BINABASA MO ANG
If I Find You
Novela JuvenilSa tingin niyo ba madaling manligaw? TSS. Siguro para sa na sanay at experienced jan oo. Pero para sa mga lalaking nasaktan, namanhid at naging torpe na tulad ko, sa malamang tatanda tayong mag isa. Haay. Ang Hirap naman kaseng umamin kung alam m...
