Chapter Six: Live Show

521 17 0
                                    

Rem’s POV

*wake up Rem wake up Rem!*

“Ughhh”

“wake up wake up! Anak ng *toot*…GISING NA REM!!”

Napatayo naman ako dun. Grabe. Effective talaga yug boses ni James na alarm tone. Wag niyo nang itanong kung bakit yun ang alarm tone ko.  Mapapabangon ka talaga sa pagkabwiset e. Bat ba naka-alarm to? Anong oras na ba. 6 am? A’AH. Ang aga naman bakit ang aga? Anong araw ba ngayon? Pagtingin ko sa pader… Sht. “FIRST DAY OF CLASSES. ^_^v” Papatayin ko kung sino man ang nagspray paint nan sa pader ng kwarto ko. Magtago tago ka na.

Sa school:

Wala namang pinagkaiba. Crowded Corridors. Polluted na hangin ng mabahong hininga ng mga hindi nagtoothbrush. Panget na mga estudyante pwera saming lima. Maingay na babae na hindi naman magaganda. HAAYYY. I really don’t care about the surroundings. Something’s bothering me even more. Kasi naman nung isang araw.

FLASHBACK STARTS ---

 “What? So you’re saying na…na a-ano ka?” sabi ko.

“Na ano?” she replied, like a boss.

“Na ano ka!”

“What? Na transsexual ako? OO, BAKIT?!” OH MY GLOB. Tranny talaga siya?

 “Is this for real?”

“Yes! And why? May problema ka ba sa mga tulad ko?” Iling agad ako. She came out mataray, as usual. But WHAT THE HELL? WTF? She’s transsexual? Nagandahan ako sa kanya! Not that I am a homophobe, no. I totally respect people of third sex. Eh kase naman, kung kelan ako nagandahan sa tao, eh di pala babae? HUWEW. Napaurong tuloy ako. I got so confused and flabbergasted kase.

 “What? Hahahaha” Aba at tumawa pa ang lukang ito.

“Anong nakakatawa, aber?”

“Para kang tuta sa pagkatakot mo sa akin.” Wow. Way to down my ego.

 “Psh. No.”

“Hahahaha. You should have seen your face! You were like…” at ginaya nya raw ako. Grabeng maka-exaggerate to ah. Heh.

 “Pwede nang tumigil sa kakatawa.” Ayaw niya tumigil eh.

 “Okay, okay.” She giggled, but she still continued her laugh. Ang tawa nya, wagas. AS IN WAGAS. May snort pa minsan.

 “Aalis na nga ako. I don’t want to be a laughing show anymore.”

 “Hey, wait.” She finally stopped. And so, I turned my head.

“Oh? Are you gonna tell me more about your deepest darkest secrets? Wala na akong oras.”

 “Don’t be such a snob.” Wow ako pa raw ang snob ha. Nahiya naman ako sa ‘mind your own food’ line nya.

“I was just kidding, okay? “

“Ha?”

“Sabi ko, I was just kidding. Di ka ba nakakaintindi ng English or bingi ka lang?” Konti na lang, tatamaan na to sa akin.

“So, babae ka?”

 “Slow ka ba? Oo! Babae ako! I cannot believe you fell for it.”

 “Baliw.” I whispered.

 “Ano? Ano’ng sabi mo?” Patay. Narinig ata.

“Sabi ko, pareho pala tayong bingi.”

 “Ugh, no way.”

If I Find YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon