Asgard'ın Kurtuluşu (Loki Fanfiction)

~ 5. Bölüm ~

(Medyaya koyacak hiçbir şey bulamadığım için Thor: Ragnarok'un trailer'ını koyayım dedim :p)

Saf altından yapılmış ve havada asılı duran yatağa doğru yaklaşıp kızın uyuyan bedenini yavaşça süzdü Sif. ''Zavallıcık. Bu onun için çok zor olmalı.'' diye geçirdi içinden. Sonrasında da oradan ayrıldı.

Sif'in ayrılmasından birkaç dakika sonra içeri biri daha girdi. Bu adam yeşil gözlü ve kısa siyah saçlı biriydi. Boyu ise kıza oranla bir hayli uzun sayılırdı. Elinde ilaçlarla kızın yattığı uçan yatağa doğru ilerledi ve ilaçları bir kenara koyduktan sonra kızı süzdü. Kızın tam o sırada uyanmasını beklemiyordu ve uyandığı an ne yapacağını şaşırarak görünmez olmaya karar verdi. İçeri girebilmek için kılık değiştirmesine rağmen, kızın karşısına çıkmak istememişti Loki.

Kız kafasını tutarak gözlerini birkaç kez kırpıştırdı ve boş odada şöyle bir gezdirdi. ''Ben de birisi geldi sanmıştım... Acaba neredeyim ben böyle?'' Loki cevap vermeden kızın başında duruyordu ama tabii ki kız onu görmüyordu.

''Keşke birisi bana neler olduğunu anlatsa... Kendimde bir değişiklik hissetmiyorum ama içimdekini çıkarabildi mi acaba şu gıcık herif?''

''şu gıcık herif''in kendisine dendiğini anlayan Loki, o an buna hiddetlice yanıt vermek istese de kendini tutmuştu.

''Neden bir şey hatırlayamıyorum Tanrım!?'' kız ağrıyan başını tutup ovuşturmaya başladı.

Loki, kızın ona güvendiğini hatırlayınca belki de burada olduğunu ona söyleyebileceğini düşündü. Thor'a söyleyecek olursa bile onu nasıl susturacağını biliyordu nasıl olsa.

Görünür oldu ve kendi bedenine büründü. Uzun siyah saçlı ve yakışıklı haline yani...

Kız bir an Loki'yi yanı başında görmeyi beklemediğinden irkilerek kısa bir çığlık attı ve Loki de ani bir hareketle elini kızın ağzına kapattı. Açıktaki eliyle ''şşt'' işareti yaptıktan sonra birkaç saniye bekledi. ''Çığlık atmayacağına söz verirsen elimi çekerim, tamam mı?'' Kız kafasını olumlu anlamda sallayıp irileşen göz bebekleriyle Loki'ye baktı.

Loki yavaşça elini çekti.

''Burada olduğumu şu an senden başka kimse bilmiyor. O yüzden bu aramızda bir sır olarak kalacak, anlıyor musun?''

''Neden bilmiyorlar? Yine mi kaçacaksın? Bir asker kaçağı gibi?''

Loki nedense verecek bir cevap bulamadı ve şaşırarak sordu ''Asker neyi? Askerlerin konumuzla ne alakası var?''

''Şey bu bir dünyalı tabiri.''

''Midgardlılar...'' diye iç çekti.

''Efendim? Küfür mü ettin sen bana? O ne demek?''

''Bu bir Asgardlı tabiri.'' diyerek gülümsedi Loki.

Kız üzgün bir tavırla ''O an ne oldu?'' diye sordu.

''Bunu sana neden söyleyeyim?''

''Söylemeyeceksen neden buraya geldin ki? Bir anda yanımda belirlemeler falan? Yoksa en başından beri burada mıydın? SEN BENİ Mİ GÖZETLİYORDUN?''

''Seni neden gözetleyecekmişim ki? Delinin zoruna bak! Evet, buradaydım ama şöyle bir ziyarete de mi gelmeyeyim yani?''

''Ne yapmak istediğini anlayamıyorum Loki.'' diyerek kaşlarını çattı kız.

''Bunu şimdiye dek kimse anlayamadı. Sorun sende değil. Ayrıca demek ben 'gıcık herif'im, öyle mi?''

''Onu bunu boş ver de sen; ne zamandan beri burada olduğumu, ne kadardır uyuduğumu bile bilmiyorum?'' kız bir cevap beklercesine sordu.

''Sana acıdığım için değil ama sadece haline üzülmen için söylüyorum. Beş gün oldu.''

''Beş gün mü? Şaka yapıyor olmalısın? Ailem çok endişelenmiştir... Yani daha doğrusu babam ve köpeğim. Annem hayatta olmadığından-''

''Özel hayatın zerre kadar umurumda değil.'' dedi Loki, elini havada sallayıp sanki konuşmayı dağıtırcasına.

''Umurundaymış gibi davranabilirsin en azından... Ben annesiz büyüdüm. Doğumumda ölmüş çünkü.''

''Çok üzücü, şimdi ağlayacağım.'' dedi olmayan gözyaşlarını silme taklidi yaparak. ''Ne? Cidden üzücü... Ama ilgilenmiyorum.'' diyerek üzgünce yatağında oturup kendisine bakan kıza gülümsedi.

''Bana acı çektirmek için mi yapıyorsun bunu? Zaten yeterince acı çektirmedin mi? Hani elini içime soktuğunda falan... Senin yüzünden beş gündür komadayım aşağılık herif!'' diyerek kızgınca kükredi genç kız. Gözlerinden süzülen yaşları elinin tersiyle sildi.

Loki sinirlenerek ''Benim sayemde hayattasın küstah ölümlü!'' diye bağırdı.

Kız eliyle, bir türlü durduramadığı gözyaşların siliyordu. ''Git buradan. Lütfen...'' dedi sessizce.

Loki şaşkınca kıza bakakaldı. Bu tavrından pek hoşlandığı söylenemezdi.

''Buraya neden geldin ki?'' dedi kız yüksek bir sesle.

''Seni merak ettim de ondan! Tesseract'ı içinden çıkardıktan sonra sen bayıldın ama benim Tesseract'a tekrar sahip olabilmemin tek bir yolu vardı, o da çalmak! Thor'un seni götürmesine izin verdim ve oradan kaçtım. Hikayeyi beğendin mi peki?!'' sinirden boğazındaki ve alnındaki damarlar belirginleşmişti.

Kızın ağlaması kesilir gibi olmuştu. ''Yalan söylüyorsun. Beni merak etmiş olsaydın buraya gelip de beni üzmezdin. Eminim ki başka bir amacın vardır? Ne o söylesene. Beni kullanıp da tahtı ele mi geçireceksin çakma veliaht!?''

Loki'nin kızla yaşadığı onca konuşmadan içlerinde en çok sinirlendiği bu olmuştu ve kendini tutamayarak kızı dokunmadan havaya kaldırdı. Boğazını sıkarak konuştu. ''Bir daha... Asla ama asla... Bana o şekilde seslenme... Eğer istersem, bir çizmenin karıncayı ezdiği gibi seni ezip cılkını çıkartabilirim! Haddini bil ve bir tanrıyla konuşurken seçtiğin kelimelere dikkat et ufaklık!'' dedikten sonra kızı yatağa geri bıraktı. Düşmenin etkisiyle - her ne kadar yumuşak bir yatağa düşmüş olsa da- zaten hasta olan ve kendine zar zor gelen kızın bilinci kaybolmuştu. Loki yaptığının farkına vararak kızın yanına koştu ve tam o sırada kapının tıklatılmasıyla ne yapacağını şaşırarak kızı da alıp Midgard'a kaçtı.