Asgard'ın Kurtuluşu (Loki Fanfiction)

~ 33. Bölüm ~

XxX Selam arkadaşlar, başlamadan önce bir şey demek istiyorum: Norveç mitolojisini ya da Thor, Loki, Odin, Hela gibi karakterleri daha iyi tanımak isterseniz "9 Diyar Hakkında Bilinmeyenler" kitabıma bakmanızı öneririm. Kitapta Thor tayfasıyla ilgili her türlü bilgiyi açıklamaya çalışacağım. Bunu da mit, çizgi roman, MCU karşılaştırmalı vermeye özen göstereceğim.
Keyifli okumalar! XxX

 Loki'nin Asgard'a döndüklerindeki ilk işi Hel ile konuşmak olmuştu. Thor ona bir şeyler anlatıyordu ki Loki ''Hemen dönerim.'' diyerek ortadan kayboldu, Thor ise gözlerini devirerek yürümeye devam etti.

Hel, babasının geldiğini fark edince gülümseyerek ona döndü ''Neden geldiğini anladım, haklısın geciktim ama bizimki uyanmak bilmiyor. Onu canlandırmak için çok enerji toplamam gerekti.''

''Peki sonuç?''

''Aaa biraz bekle.'' diyerek gözlerini kapattı ve odaklanarak ışıktan bir şekil yarattı. Işık hüzmesi zamanla gerçek formunu alarak Odin'in babasına dönüştü. Sakallarının öndeki büyük bir kısmı örgü şeklinde uzanan, Loki'den de heybetli iri yarı mavi gözlü bir adam duruyordu yanlarında. Adam şaşkınca ''Neler oluyor burada? Huzurlu uykumu bozmaya cüret eden de kim?'' diye sordu.

Loki gülümseyerek ''Selam büyükbaba.'' dedi ve ona el salladı.

Hel duruma açıklık getirmek isteyerek bir adım öne geçti. ''Şöyle ki, ben Ölüm Tanrıçası Hel, sen bunu zaten biliyorsun neyse; bu da torunun Loki. Gerçi şey, ben torununun çocuğu oluyorum ama bu karmaşık aile ilişkisinden bahsetmeye gerek yok.'' diyerek sonlara doğru anlattığını geçiştirdi.

''Dur bir dakika? Bu benim torunum olamaz.'' dedi yaşlı adam. Yüzünü buruşturarak söylemesi Loki'yi biraz kızdırsa da aldırış etmeden hızlıca yanıtladı. ''Güzel tespit. Üvey torun diyelim.''

''Elbette öyle olmalı, şu saç rengine bir bak hele! Odin seni neden evlatlık aldı merak ediyorum doğrusu, epey cılız görünüyorsun evlat.'' adam Loki'nin sırtına vurarak güldü.

Loki dokunulmaktan hoşlanmadığını belirten bir geri çekilişle ''Ahaha, o cılız dediğin kişi şu an Asgard'ın kralı.'' diyerek böbürlendi.

Hel bu övünmeden iğrenerek ''Evet ve Asgard elden gidiyor.'' dedi ve kahkahalara boğuldu.

''Beni büyükbabamın önünde rezil etmene gerek yoktu kızım.'' dedi ve ''kızım'' sözcüğünü özellikle vurgulamıştı.

''Tamam. Beni niye çağırdığınız anlaşıldı. Ayrıca dur bir saniye, Odin'e ne oldu? Ve onun senden başka oğlu yok muydu ki tahta sen geçtin? Çocuklar, neredeyse üç yüz yıldır ölüyüm, birileri ne olduğunu açıklayabilir mi?''

''Ben tahta geçtim... Çünkü iki kardeşten evli olan bir tek benim ve babam şu an o muazzam uykularından birinin tam ortasında olduğu için tahta geçici süre ben bakıyorum. Ayrıca Thanos Sonsuzluk Taşları'nı toplayıp evrenin yarısını yok etmek gibi manyakça planlar yapıyor.''

''Yani?'' gözlerini kısarak Loki'ye baktı.

''Yani onu bir an önce durdurmalıyız ve yardımın lazım!''

''Ahh, ölü birinin yardımına muhtaçsanız durum cidden fena demektir. Demek Sonsuzluk Taşları söz konusu...'' sakalını okşayarak uzaklara dalıp bir süre düşündü.

''Hala düşünebildiğini görmek güzel ama yarın sabah 6'da büyücü bir arkadaşımla buluşup Thanos'u durdurmak için onun inine gitmemiz lazım. Bize yardım edeceksin değil mi? Asgard için?'' diye sordu, kaşlarını kaldırıp adama yaklaşmıştı.

''Tabii ki edeceğim evlat. O taşların kötülerin eline geçmesine izin veremeyiz. Ölmeden önce yıllarca 9 Diyar'ın barışı için savaştım. Öldüm ve hala savaşıyorum. Bu böyle bitmeyecek.'' dedi ve gururla torununa baktı. Elini omzuna koyup gülümsedi, şu ana kadar çoktan bir buz devi olduğunu anlamıştı zaten. Bir an için kendi karısı aklına geldi. Bestla, buz devlerinin belki de en güzeliydi. Loki'yi de ona o kadar çok benzetmişti ki içinden 'Keşle Bestla da burada olsa' diye geçirdi.