Asgard'ın Kurtuluşu (Loki Fanfiction)

~ 20. Bölüm ~

*Sevgili okurlar! Bu bölüm kısa oldu, farkındayım ama bundan sonraki bölümde biraz aksiyon var (değişik atraksiyonlar böyle öpüşmeli möpüşmeli) o yüzden çok şey yapamadım...) Ayy neyse efendim. (Böyle dedim diye de beklentinizi çok yükseltmeyin gerçi ehehe)*

 Kız ve Thor sarayın geniş avlusunda konuşup gülüşüyorlardı ki o sırada Loki kızgın bir şekilde yanlarında belirdi. İkisinin de yüzündeki gülümseme bir anda söndü. ''Siz yine bayağı eğleniyor gibisiniz?'' Loki tek kaşı havada, hiddetle sordu.

''Hemen sinirlenmesene. Konuşuyorduk sadece.''

''Yaaa, belli belli. Sen gelsene benimle.'' Loki kızın kolundan tutarak onu çekip Thor'dan uzaklaştırdı. Thor arkalarından ''Loki bu kadar büyütme ama!'' diye bağırsa da fayda etmemişti. Loki kızgınlıkla kızı sürükleyerek bahçeye götürüyordu. ''Kolumu fazla sıkıyorsun. Acıyor Loki!''

''Sana ne dediğimi unuttun herhalde. Ben onunla yakın olma dedikçe neden burnunun dibinde bitiveriyorsun? Bunları sırf bana gıcıklık olsun diye yaptığını düşüneceğim artık.''

''Saçmalama! Hoş muhabbeti olan insanlarla konuşmanın neresi kötü? Fenrir ile de konuşuyorum hatta stres olmadığım zamanlar annenle de.''

''Onlarla konuşman Thor ile konuşmanla aynı şey değil... Neyse, konumuz bu değil aslında.''

Kız kollarını göğsünde kavuşturarak sordu. ''Yaa, neymiş konumuz?''

''Sana bir tılsım hazırlamam lazım.''

Kız şaşkınlıkla Loki'nin gözlerinin içine baktı. ''Ne tılsımı?''

''Seni koruması için büyülü bir taş işte. Niye bu kadar şaşırdın?''

''Yani ne bileyim? Tılsım falan... Kulağa biraz garip geliyor.''

''Gelmez gelmez. Gel benimle.'' Loki kızın kolundan tutarak bir anda kendi odasına ışınladı ikisini de.

''Burası senin odan mı? Benimkinin neredeyse üç dört katı falan olmalı. Koyu yeşil ve siyah renkleri hoşuma gitti.'' diyerek kıkırdadı kız.

''Büyük tabii. Ya ne olacaktı?'' Loki masanın üstünde beş tane taş çıkarıverdi. ''Seç bunlardan birini.''

''Bu acelen neden?''

''Sana ne diyorsam onu yapsan hayat daha kolay olacak.''

''Loki... Sen tuhaf davranıyorsun. Bana söylemediğin bir şey mi var?''

''Ne olabilir ki? Sadece seni korumaya çalışıyorum.''

''Evet, bu hoşuma gitti ama sanki peşimde olan bir tehlike varmış da benim haberim yokmuş ve her an gelip beni bulabilirmiş gibi davranıyorsun.'' kız Loki'nin bu tavırlarına şüpheyle yaklaşıyordu ama onun inkar etmesiyle daha fazla soru sormamaya karar vermişti.

''Bir şey yok. Tabii şu an olmaması, asla olmayacağı anlamına gelmiyor. Sonuçta benim eşim olacaksın. Kimsenin sana zarar vermesine izin veremem.'' diyerek gülümsedi. Bu gülüş kızı biraz olsun rahatlatsa da yine de bu aceleci tavrı onu birazcık işkillendirmişti.

''Peki, öyle olsun. Sen bir şey yok diyorsan...'' taşları incelemeye başladı ve tek tek eline alıp baktı hepsine. Birisi beyaza çalan bir kırmızı rengindeydi. Yakuta benziyordu ama daha pembeydi. Bir diğeri safir mavi renginde ve diğerlerinden daha parlaktı. Ötekisi parlak koyu yeşildi. Diğeri siyah ve son eline aldığı taşsa morumsu eflatunumsu bir renkteydi.

''Bunların herhangi bir özelliği var mı yoksa sadece renkleri mi farklı?''

''Renkleri farklı. Senin seçeceğin taşa büyü yapacağım.''

''O halde şu olsun.'' dedi kız, elinde tuttuğu parlak yeşil taşı Loki'ye uzatarak.

''Hmmm. Ben pembeyi falan seçersin sanmıştım. İyi ki sana sormuşum. Gerçi ben olsam ben de yeşili seçerdim ama...''

''Onu neden seçtiğimi anlamadın mı?''

Loki anlamadığını belirten bir bakışla kızı süzdü.

''Bana seni hatırlattığı için onu seçiyorum. Yoksa safir mavisini seçecektim ama o taş bana nedense seni hatırlatıyor. Sürekli yanımda taşımak bana güç verecektir.''

''Aman ne romantik. Affedersin, yani bu cidden çok güzel, çok ince bir düşünce. Teşekkür ederim.''

Kız tebessüm edip Loki'ye bakmaya başladı.

''Ne var? Bana neden öyle bakıyorsun?''

''Nasıl bakıyormuşum?'' dedi süzülen göz kapaklarıyla.

''Her an beni soyup yatağa atacak gibi! Ürperdim doğrusu.'' diyerek dalga geçmişti Loki.

Bu sefer ikisi de kahkahayı basmıştı.

''Tamam madem bunu seçiyorsun... Bak son kararın mı? Sonra, safir maviyi seçmediğine üzülme?'' diye son bir kez teyit edercesine sordu.

''Eminim. Ben onu istiyorum.'' dedi kız yeşil taşı gözleriyle işaret ederek.

''Onur duydum o halde.'' muzipçe gülümseyerek taşı elinde çevirdi Loki.