Wolfstar ~Sirius Black, Remus Lupin~ ✔

Chapter 4 ~ I want you

Zodra mijn lippen de zijne aanraken weet ik dat ik goed zit, al die opgepropte gevoelens komen naar buiten en laten mijn hoofd ontploffen. Remus slaat zijn armen om me heen en zijn lippen glijden over de mijne heen. Ik trek me los en kijk hem aan, hij glimlacht naar me.

"Ik wil jou, Remus," fluister ik, een glimlach speelt over zijn lippen en hij trekt me naar hem toe.

Pov Remus

Zijn tong vraagt om toestemming en ik geef het meteen, even houden ze een gevecht. Hij wint en zijn tong onderzoekt mijn mond. Ik trek zachtjes aan zijn haar en een grom verlaat zijn keel.

BAM!

De deur schiet open en James staat in de deuropening. Meteen laat ik Sirius los en ga wat verder van hem vandaan zitten, hij probeert zijn haar te fatsoeneren. "Wat doen jullie?" vraagt James wantrouwig. "Gewoon, kletsen," zeg ik zo overtuigend mogelijk, Sirius knikt instemmend en schraapt ongemakkelijk zijn keel. Volgens mij gelooft James ons, want hij gaat naast Sirius zitten.

"Ik wil Lily uitvragen, ja alweer, maar nu goed," zegt James. Sirius kijkt James verbaast aan. "Lily?" "Ja, sukkel, Lily," zegt James chagrijnig. "Misschien moet je niet zo stoer doen, maar haar gewoon vragen als James en niet als ik-ben-een-player-en-ik-zie-je-als-speeltje James," zeg ik alsof het logisch is, wat eigenlijk ook is.

"Dat is misschien wel een idee," zegt James "Eigenlijk wel een heel goed idee." En James verlaat de kamer, zodra hij weg is richt Sirius' zich weer op mij.

"Remus, ik..." maar ik onderbreek hem. " Sorry, Sirius, maar ik kan dit niet," ik sta op en loop achter James aan.

~*~

De rest van de week probeer ik Sirius te ontlopen, elke keer zoekt hij contact met mij, maar ik kan het gewoon niet. Ik kan mijn gevoelens niet aan, het is gewoon moeilijk. Ik heb al genoeg problemen met dat weerwolven gedoe, verliefd worden op een van je beste vrienden past er niet bij. Het zal toch nooit iets worden, we zijn gewoon te anders. En uiteindelijk zal Sirius klaar met me zijn, want wie wilt er nou met mij zijn?

Het gaat gewoon te snel, ik ben nog maar bijna zestien en ik begin al veelte sterke gevoelens te ontwikkelen voor iemand, we waren laatst te ver gegaan. Het gaat gewoon niet werken.

"Remus!" Peter komt naar me toe rennen, zijn sjaal wappert achter hem aan. "Je moet dit zien, kom!" schreeuwt hij en hij trekt me mee. Als hij me het forbidden Forest in wilt trekken houd ik hem tegen. "Wat doe je, Pete?" vraag ik. "Kom nou maar gewoon," zegt hij, ik twijfel even, maar loop dan toch achter hem aan.

Na een tijdje lopen door het bos komen we aan bij een groot grasveld. Op het grasveld staat een hert, een prachtig groot gewei staat op de kop van het beest. Ik loop langzaam naar het dier toe en kijk hem aan. "James," fluister ik als ik de bruine ogen herken "Wauw,"

Opeens voel ik iets op mijn schouder. "Hey, wormtail," zeg ik, het beestje dat peter is krijgt een aai. Dan pas zie ik de grote zwarte hond achter James. Een hond, Sirius is een hond. Een hond staat voor loyaal en betrouwbaar, ze verlaten nooit je zijde. Verlaat Sirius nooit mijn zijde?

Ik kijk in de grote bruine glinsterde ogen van de hond. Het gevoel dat in me opborrelt maakt me van streek, het maakt me duizelig en zelfs een beetje misselijk.

"Dit is zo lief, jongens," zeg ik dankbaar als ik mezelf weer heb opgeraapt. Alle dieren veranderen weer in hun menselijke gedaante, Peter nadat hij van mijn schouder af is natuurlijk.

"Je bent onze vriend, Remus, nu kunnen we altijd bij je zijn met volle maan," zegt James. Geen van hun weet hoeveel dit voor me betekend, geen van hun. Zelfs niet Sirius, de jongen die mij aardig gay heeft gemaakt.

~*~

Even dat jullie het weten, ik ben dertien. Ik wil even wat delen over het begin van het hoofdstuk. Zoiets heb ik nog nooit eerder beschreven, en ik ga ook niet verder dan dat. Ik vind het gewoon heel ongemakkelijk om zo iets te beschrijven, dat daar was het maximale, dus wees niet bang voor... ja, jullie snappen wat ik bedoel.

Ik wil ook wat anders mededelen, als jullie iets te melden hebben kunnen jullie gewoon reageren op mijn boek. verbeteringen of tips zijn altijd welkom, maar complimentjes zijn ook fijn. Het is namelijk altijd fijn om een compliment te krijgen, daardoor heeft een persoon meer vertrouwen in zichzelf. Ik wil jullie bedanken voor de reads en stemmen, ik ben zo blij met ze, ook al zijn er boeken met veel meer stemmen betekent het heel veel voor me. Bedankt daarvoor!