Wolfstar ~Sirius Black, Remus Lupin~ ✔

Chapter 9 ~ Amortentia

Aangezien we volgend jaar onze NEWT's hebben herhalen we veel dingen van onze andere jaren, waaronder de weerwolven.

Maar als ik het potions lokaal inloop zie ik een ketel met een drankje staan die nieuw is voor mij. Nadat iedereen aan een tafeltje zit begint Slughorn met zijn les.

"Dit is Amortentia, weet iemand wat dat is?" Vraagt hij. Lily steekt haar vinger op evenals Aeden. Ik begin me steeds meer te irriteren aan dat joch.

Lily kijkt teleurgesteld en zelfs een beetje boos als Aeden dan ook de beurt krijgt. "Amortentia is de sterkste liefdesdrank die bestaat, hij ruikt naar het gene waar je van houdt," zegt hij.

"Dat is het goede antwoord meneer Daves, bedankt," zegt Slughorn met een lach, dan richt hij zich op Lily. "Sorry, mevrouw Evans,ik dacht dat iemand anders ook een keer de beurt mocht krijgen," zegt hij, Lily knikt,maar ze perst haar lippen chagrijnig op elkaar. Ik heb het idee dat ze Aeden ook niet echt mag.

De ketel gaat rond zodat iedereen even kan ruiken. Als James, die naast me zit, aan de beurt is geweest mag ik ruiken.

De drank ruikt naar leer, een lekker stukje vlees en, jammer genoeg, naar Remus' shampoo. Ik dacht dat mijn gevoelens voor hem in de vakantie een beetje weg zouden ebben, maar ze zijn juist sterker geworden. Het moment dat we vorig jaar hadden meegemaakt was zo mooi, maar Remus' vond dat blijkbaar niet.

Pov Remus

Sirius' ruikt aan de ketel, hij geeft geen kik en laat de ketel door gaan. Als de ketel bij mij is aangekomen ruik ik het bos, perkament en hond. Geen natte hond, maar gewoon hond. En jullie weten waarschijnlijk wel over welke hond ik het heb, ergens had ik wel verwacht dat ik hem zou ruiken, maar toch schrik ik een beetje van de geur. Ik weet dat ik de gevoelens heb geaccepteerd, maar dat betekend niet dat ik het niet moeilijk vind.

"Als jullie allemaal hebben geroken mogen jullie de drank zelf maken, maar als ik zie dat één van jullie de drank probeert mee te smokkelen beloof ik jullie dat jullie nog lang niet jarig zijn," zegt Slughorn en hij schrijft het recept met zijn bibberige handschrift op het bord, dit recept staat namelijk niet in ons boek. In ons boek staan alleen maar onschuldige dranken.

"Snij jij deze?"vraagt Peter en hij geeft mij een ingrediënt samen met een mes, ik knik en begin te snijden.

Na een blokuur toverdranken is het eindelijk pauze, Sirius rent nog even naar boven voor de katapult en daarna komt hij bij ons zitten.

We hebben geluk, want Aeden gaar precies op de goede plek zitten, naast hem nemen Marlene en Dorcas plaats. Marlene en Dorcas zijn goede vriendinnen, en ik denk zelfs meer. Ze hangen dan wel de heel tijd rond bij de jongens, maar ik denk dat dat een dekmantel is.

Dat denk ik, omdat ik ze een keer in de bezemkast zag, ze keken me heel betrapt aan. Marlene had eerst een korte relatie met Sirius, maar dat werkte niet uit. Nu heeft ze, denk ik, iets met Dorcas.

"Remus, we gaan schieten," fluistert James. Peter richt geconsentreerd net zijn tong uit zijn mond op Aeden. Hij laat het touwtje los, het aardappeltje schiet door de lucht en raakt Aedens rode stropdas. Het aardappeltje sijpelt langs zijn overhemd omlaag terwijl Aeden de daders zoekt. Razendsnel verstopt Peter de katapult en begint te improviseren met James over de geitjes melken.

Omstebeurt schieten we aardappelen naar Aeden, langzamerhand beginnen meer mensen het door te hebben. Natuurlijk weet bijna iedereen dat wij het zijn, want wij zijn de enige die zo iets doen. Alleen niemand zegt het tegen de geïrriteerde Aeden, aangezien bijna niemand hem echt mag.

Zelf Lily, die wel boos naar ons kijkt, zegt niks tegen Aeden. Ze rukt haar groene ogen los van ons groepje en focust zich op haar aardappelen.

Regulus Black die aan de Slytherin tafel zit kijkt ook mee, hij is de enige Slytherin die het tot nu toe echt door heeft. Het schieten gaat namelijk best stil, zelfs de leraren hebben het niet door.

Uiteindelijk is Aeden het zat en rent boos de zaal uit, ons lachend achterlatend.

~*~

Sorry, Sorry, Sorry dat ik jullie zo lang liet wachten. Ik weet dat ik heb gezegt dat ik om de dag of elke dag zou publiceren, maar ik heb huiswerk dat het helemaal verpest. Maar hier is toch een hoofdstuk, ookal was hij een beetje laat.