Wolfstar ~Sirius Black, Remus Lupin~ ✔

Epiloog + dankwoord

Remus John Lupin had veel meegemaakt. Hij had de liefde van zijn leven gevonden en was daarmee getrouwd. Maar kort daarna was zijn beste vriend samen met zijn vrouw op brute wijze vermoord, zijn andere beste vriend was de verrader en zijn man? Die was daarvoor twaalf jaar opgesloten in Azkaban. Twaalf jaar lang was Remus alleen geweest, hij had alleen de vreselijke transformatie tot een weerwolf moeten doorstaan, hij had elke ochtend met een leeg hart op gestaan. Het ergste was nog dat hij niet wist dat zijn man onschuldig was, Remus was kapot geweest. Hij had het zoontje van zijn beste vriend ontmoet, die niet eens wist wie hij was. Remus was alleen geweest, helemaal alleen.

Nu loopt Remus Lupin door Hogwarts. Hij wijkt uit voor een spreuk die hem bijna afmaakt. Verderop hoort hij de voetstappen van de reuzen die de grond laten trillen. Hij hoort de schreeuwen van de kinderen en volwassenen die druk aan het duelleren zijn.

Daar staat hij, voor hem met wapperende haren en zijn toverstok klaar. Dolochov zegt twee woorden, twee woorden die iemand in een klap kunnen afmaken. Twee woorden die duizenden doden heeft veroorzaakt. Dit keer zorgen de woorden voor het einde van Remus Lupin.

Zodra hij het groene licht ziet dat zich dwars door zijn hart boort weet hij dat het oké is. Remus voelt het leven langzaam uit zijn lichaam wegspoelen en hij valt met een klap op de grond.

Dan is het donker, Remus hoort alleen nog de laatste schreeuwen van het gevecht door zijn oren galmen.

Na een paar minuten oneindige duisternis ziet Remus eindelijk licht, aan het eind van een donkere tunnel. Hij loopt naar het licht toe, hoe dichterbij hij is hoe feller het licht in zijn ogen schijnt. Uiteindelijk moet Remus zijn armen voor zijn ogen houden zodat hij niet verblind word.

Dan komt hij aan, in het licht. En Remus ziet hem staan, voor hem staat de enige echte Sirius Black-Lupin. De man waarvan hij zielsveel houdt en twee jaar geleden is gestorven.

Sirius steekt zijn hand uit en Remus pakt hem zonder twijfel aan. Hij laat zich mee nemen door Sirius.

Het is goed, het is oké, ze zijn gelukkig.

Einde

Dankwoord:

Wauw, dat was het jongens. Dat voelt zooo raar, gewoon het einde van zoiets schrijven. Ik heb mijn best gedaan er iets moois van te maken, waarschijnlijk was dit niet het einde waar jullie op hoopte, maar hopelijk kunnen jullie er wel vrede mee hebben. Bedankt voor iedereen die mijn boek vanaf het begin tot het bittere eind heeft gelezen, bedankt voor de lekkere fanatieke lezers, maar ook de stille lezers die mijn boek een kans hebben gegeven bedankt. Misschien zijn er mensjes die mijn boek het niet waard vonden om een sterretje in te kleuren, maar toch bedankt. Ookal hebben jullie misschien maar een regeltje gelezen, iedereen telt.

Dan zeg ik nu gedag, hopelijk zie ik jullie in een ander boek.  Alsjeblieft, houd dit boek in je bibliotheek, want *tromgeroffel* ik maak een deel 2! Nou, ja waarschijnlijk, maar daar heb ik JULLIE hulp bij nodig. Hebben jullie ideetjes of voorstellen? Alsjeblieft zeg het!