Talent High

Part 3 ~ Muziek is mijn leven

Ik word wakker en sla het deken van mij af ik zie dat ik nog 20 minuten heb voordat de wekker afgaat. Ik stap uit bed en merk dat ik het koud heb en trek een dik vest uit mijn kast.

Ik doe het rokje, de blouse en het dikke vest aan. Ik doe snel mijn haar in een staart en sluip terug naar mijn bed want daar staan mijn gympen. Ik probeer heel stil te zijn en trek mijn rode gympen aan.

Ik neem nog snel een kijkje op de wekker, nog 5 minuten voor dat hij afgaat.

Ik pak mijn rugtas en loop op mijn tenen de kamer uit. Ik neem opgelucht adem als ik buiten de deur sta. Ik loop vast naar de kantine om wat te eten en dan naar het muziek lokaal.

Ik voelde mij gister zo goed toen ik zong met Kelly en vroeger kon ik piano spelen ik wil kijken of ik het nogsteeds kan. Ik sluip het muzieklokaal in en ga achter de piano zitten. Ik neem een grote hap lucht en begin met spelen. Ik hoor een melodie in mijn hoofd en laat mijn vingers het werk doen.

Ik doe mijn ogen dicht en druk zacht de pianoknoppen in. Snel maar vloeiend, mijn handen glijden vliegens vlug over de piano. Ik word vrolijk en een glimlach vormt zich op mijn gezicht. Ik ben in ieder geval ergens achter gekomen sinds ik hier ben.

Muziek is alles waar ik voor sta.

Als ik klaar ben zoek ik naar de klok in het muzieklokaal. Mijn ogen glijden over alle instrumenten die aan de muur hangen en komen dan de klok tegen. Shit, ik heb nog 5 minuten voordat de lessen beginnen. Ik spring van de piano kruk af, pak mijn rugzak en ren naar mijn eerste groepsdansles. Ik ben benieuwd met welke kinderen ik in een groep zit.

"Volgens mij ben jij verdwaald kleintje." Hoor ik een arrogante stem achter mij als ik het lokaal wil in stappen. Ik draai mij om en zie Zac staan.

"Sukkelland is die kant op." Hij wijst de linkerkant op. Alle kinderen om ons heen beginnen te lachen behalve een jongen en een meisje. Ik hoor ook de vreselijke heksenlach van Prixi.

"Oh ja?" Begin ik uitdagend. "Mijn-ego-is-te-groot-voor-deze-school-land is die kant op." Ik wijs naar rechts en draai me koppig om. Ik hoor kinderen 'Oh!' roepen maar trek me er niks van aan.

Ik loop een kleedkamer in met een deur die knalroze is geverfd. Ik trek mijn dikke vest uit en een meisje komt naast mij zitten en kijkt mij nieuwsgierig aan. Het is het meisje die mij niet uitlachtte.

"He ik ben Lisa." Zegt ze glimlachend.

"Ik ben Mayla." Glimlach ik beleefd terug.

"Wat je daarnet deed was echt cool! Niemand durft hem de les te lezen." Ik grinnik. Ik bekijk Lisa goed en het valt me op dat ze bruine ogen heeft met een groene ondertoon. Het is heel apart maar byzonder mooi. Bruine plukken haar vallen uit haar slordige knot. Zij is het soort meisje waar elke jongen naar staart.

"Mayla, je bent echt heel cool weet je dat? Jij bent de enige die inziet dat het niet belangrijk is dat je ergens een mega talent voor hoeft te hebben om aardig te zijn. En je hebt echt lef." Ze kijkt mij als een trotste moeder aan. Ik glimlach om haar aardige opmerkingen en schuif een beetje nerveus heen en weer.

"Dankje." Zeg ik zacht niet wetend wat te antwoorden.

Omgekleed en al stap ik een prachtige danszaal in met allemaal spiegels. Ik voel mij net een klein meisje die voor het eerst in een snoepwinkel komt. Ik kijk overdonderd om mij heen.

"Mooi he?" Fluistert Lisa in mijn oor. Ik glimlach als bevestiging. Er komt een vrouw binnen die er niet uitziet alsof ze haar beste dag heeft.

"Hallo allemaal, vandaag gaan we beginnen met de groeps-" Ze stopt met praten en laat haar blik op mij vallen. "Jij moet Mayla zijn. Ik ben Mevrouw Waaier." Zegt ze koel.