Talent High

Part 10 ~ Het feest

Ik zit aan dezelfde kantine tafel als waar ik Jason zo heb afgesnauwd. Nu we het weer over Jason hebben- nee Mayla je moet echt aan iets anders denken.

"Mayla-" begint Kelly fluisterend. Ik heb Kelly alles vertelt en ik wil dat ze het tegen niemand anders zegt zelfs niet tegen Lisa. Ik heb het haar laten zweren op al het ijs op deze wereld. "-ik weet dat hij knap is, maar je bent nu letterlijk aan het kwijlen." Mijn hand schiet in een reflex naar mijn mond en ik haal snel mijn blik van Jason af. Gelukkig voel ik niks.

Hij is het niet waard. Na mijn speech op mijn kamer keek hij mij nog even aan en is toen opgestaan en weggelopen en heeft niks meer gezegd. En op de een of andere manier doet dat pijn. Niet dat ik hem niet zoveel mogelijk probeer te ontlopen want geloof me dat doe ik.

"Oke Mayla wat is het met jou en alle jongens die opeens naar onze tafel komen?" Lisa kijkt mij geïrriteerd aan. Wat heeft haar zo boos gemaakt? En waar heeft ze het in hemels-

"Mayla kan ik even met je praten?" Ik hoor een lage hese stem achter mij en ik draai mij zachtjes om. Alle meisjes in de kantine kijken jaloers mijn kant op. Ik snap niet wat er zo geweldig is aan hem. Ik bedoel oke, hij is knap, maar dat betekent toch niet als hij met een meisje praat dat dan iedereen opeens jaloers is.

"Dus het praat?" Nogsteeds verbaasd dat hij nu opeens wel met mij wilt praten. Zijn handen vormen in vuisten en ik zie zijn knokkels wit worden en zijn ogen worden iets donkerder. "Tuurlijk, praat maar." Zeg ik zelfverzekerd alsof ik net niet lichtelijk bang was geworden van zijn boze uitstraling.

Hij pakt mij bij mij bovenarm en trekt mij mee de kantine uit. "Wat heb jij met Jason gedaan?" Sist hij eenmaal we buiten de kantine staan. Hij heeft nogsteeds stevig mijn boven arm vast en als ik er vluchtige blik naartoe werp laat hij mij snel los.

"Conner, alsjeblieft hou erover op." Hoor ik een andere lage eisende stem zeggen. Ik draai mij langzaam om en ik kijk in de groene ogen van Jason die mij intens aankijken. Een rilling loopt over mijn rug door zijn intense blik.

"I-ik-" Ik maak mijn zin niet af en sta er maar een beetje ongemakkelijk bij. Zo blijven we een tijdje staan, Jason schiet dodende blikken naar Conner en Conner doet het terug. Ik sta vast gevroren op mijn plek.

Ik hoor een scherp geluid en ik word wakker uit mijn gedachten en loop zo snel als ik kan van de jongens weg op naar de les.

*

"Mayla, ik wou vragen of je al iemand hebt voor vanavond." Stefan krabt nerveus zijn nek. Ik zat eerst er over na te denken om niet naar het feest te gaan maar Kelly had er toch wel voor gezorgd dat ik zou gaan.

"Tuurlijk. Waarom ook niet?" Ik glimlach naar hem en hij haalt een zucht van opluchting.

"Maar als je het niet erg vind moet ik nu echt naar de les."

"Oh tuurlijk ik loop wel even mee." Hij glimlacht en ik glimlach terug. Blijkbaar ga ik dus wel naar het feest vanavond.

Eenmaal bij het lokaal aangekomen wil ik naar binnen lopen maar Stefan draait mij om. "Ik kom je ophalen tegen 8 uur." Ik knik vlug.

Ik loop het lokaal in en ik merk dat ik te laat ben en de enige vrije plek is nog naast Zac. Hij grijnst in mijn richting alsof hij iets van plan is en ik knijp mijn ogen samen. Hij geeft mij een onschuldige blik.

"Mevrouw Davis was u nog van plan om te gaan zitten?" De docent kijkt mij geïrriteerd aan en ik ga snel naast Zac zitten.

"Ja mevrouw Davis." Zegt Zac in een overdreven hoog stemmetje. Ik barst in lachen uit en de hele klas draait zich richting mij. Zac begint ook te lachen.