Talent High

Part 16 - Prixi's mededeling

De date met Zac was bijzonder en was erg gezellig. Ik heb het echt naar mijn zin gehad en hij heeft me gewoon naar mijn kamer gebracht, de echte gentlemen die hij is. We hebben normaal afscheid genomen en ik loop zachtjes naar binnen om Kelly niet wakker te maken.

"Waar ben jij gewe- Oh my god je hebt je mooi aangekleed. Oh my god. Ben je ein-de-lijk met Jason uit gegaan. Yes ik wist het wel jullie zouden gewoon weer bij elkaar komen. Yes." Kelly schreeuwt enthausaist door de kamer.

"Ssst Kel je maakt nog de hele gang wakker en ik heb geen zin in gedoe. Om je niet vraag te beantwoorden ja ik ben uitgegaan maar niet met Jason maar met Zac." Zeg ik met een glimlach.

Kelly's schouders vallen naar beneden. "Zac? Als in de Zac die heel rot tegen je heeft gedaan aan het begin van het jaar? Als in de Zac die opeens vrienden met ons wilt worden, wat trouwens super verdacht is?" Ze kijkt mij met ongeloof aan. 

Ik knik onzeker. "Hij is echt verandert Kel ik dacht dat je je er al over heen had gezet hoe hij heeft gedaan." Dat was niet zo slim om van mij te zeggen en het kwam er ook verkeerd uit.

Kelly's neutrale gezicht veranderde in een boze. "Vergeten dat hij mij anderhalve week helemaal heeft gepest en belachelijk heeft gemaakt en hij heeft jou trouwens ook belachelijk gemaakt. Sorry Mayla maar niet iedereen kan mensne zo snel vergeven en dingen vergeten."

Ze doet het licht uit als teken dat ze niet meer met mij wilt praten en dat respecteer ik. Ik had het niet zo onverschillig moeten zeggen. We praten het morgenochtend wel uit.

Ik lig in mijn bed maar ben nogsteeds klaar wakker. Ik mis mijn moeder en pak het medaillon dat ze mij heeft gegeven toen ik kleiner was. Ik denk aan de keren dat ik op de schommel zat en dat ik de hele tijd 'Harder, harder!' riep en dat mama mij dan harder zou duwen. Ik val met een glimlach in slaap.

*

"Hey sorry van gister Kel, het kwam er een beetje verkeerd uit. Zo bedoelde ik het niet." Ik kijk verwachtingsvol en smekend in de richting van Kelly. Kelly probeert nog boos te kijken maar glimlacht dan ook en knuffelt mij. "Sorry." Fluistert ze in mijn oor. 

We lopen naar muziekles van meneer Wesel, maar Kelly de vreetzak die ze is wilt eerst nog eten dus we lopen eerst naar de kantine. Ik wacht bij een tafel terwijl Kelly eten aan het halen is.

"Hey Davis, ik hoorde dat je gisteravond weg was." Jason komt naast mij zitten en neemt een hap van zijn appel. 

"Uhm ja." Zeg ik ongemakkelijk. Ik kijk naar hem terwijl hij naar buiten kijkt.

"Hmm, Zac, het vriendje van mijn zus, was ook weg. Toevallig." Hij legt de nadruk op vriendje. Ik zucht.

"Hij is haar vriendje niet meer, volgens mij zijn ze niet eens vrienden meer." Zeg ik verdedigend. Jason draait zijn hoofd in mijn richting met zijn diepe groene ogen en ik snel even naar zijn lippen die op zo'n sexy manier gaan staan als hij boos of geirriteerd is.

Jason snuift en ik kijk snel weg. "Ja tuurlijk, jij houd er niet van als mensen tegen je liegen. Misschien moet jij dan maar is gaan praten met Zac." Jason staat op en loopt weg net dat Kelly er aan komt. 

"Wat moest hij?" Zegt Kelly op haar hoede. Ik schud mijn hoofd als teken dat ik er niet over wil praten en terwijl Kelly eet denk ik na over wat Jason zei. Stel je voor dat het waar is en dat Zac alleen maar doet alsof, maar waarom zou hij dat doen? Ik moet Jason het niet zo makkelijk maken.

"Kom laten we naar de les gaan." Zeg ik als Kelly haar eten op heeft. Kelly knikt en staat op om haar dienblad weg te brengen en ik pak mijn spullen en loop achter haar aan.

Ik word tegen gehouden door een hand die mijn pols vast pakt en ik kijk op. Zac. Ik glimlach en hij glimlacht terug en laat mij los. Ik hoor Kelly zuchten maar ze zegt niks.

"Hey Mayla ik heb het erg naar mijn zin gehad gister." Hij krabt een beetje nerveus in zijn nek. Ik glimlach. 

"Ja ik ook." Hij kijkt nog steeds heel nerveus en ik kijk hem een beetje achterdochtig aan. "Uhm Mayla ik denk dat we moeten praten over  nou ja over van alles." Mijn ogen worden groot. Hij wilt het toch nog niet hebben over 'ons'. Ik ben daar nog niet klaar voor.

"Uhm.. Ander keertje oke? Ik moet nu heel snel naar de les. Ik, uhm, zie je nog!" Ik ren snel naar Kelly pak haar elleboog en trek haar mee naar de les van meneer Wesel. 

Ik open de deur en ik zie dat we laat zijn ik mopper wat woorden en klop dan voorzichtig en iedereen draait zich richting ons. Meneer Wesel glimlacht .

"Hmm en waar komen jullie vandaan dames?" Hij kijkt helemaal niet boos en ik glimlach opgelucht. 

"Deze vreetzak eten geven," Zeg ik grijnzend waardoor Kelly mij een klap geeft. "Ik had niet ontbeten." Zegt ze met schamende blosjes op haar wangen. 

"Kom binnen dames." Ik maak een mentale fistpump. Ik hoor sommige mensen snuiven en ik merk dat Jason mij indringend aankijkt die mij kriebels geven. Positieve, ook al wil ik dat niet toegeven. Nee ik kan niks met Zac beginnen tot dat ik zeker weet dat alles over is met Jason.

Ja dat ga ik hem ook zeggen. Ik knik tevreden met mijzelf. 

* 

We worden met zijn allen naar de kantine geroepen en ik merk dat dat de laatste tijd wel heel vaak gebeurt. Maar ja wat kun je eraan doen.

Maar in plaats van mevrouw Tress die altijd boven in staat, staat Prixi met een grote grijns. 

"Hallo allemaal, geweldig dat jullie hier allemaal zijn. Ik wil het vandaag hebben over onze geweldige Mayla die iedereen zo geweldig vind." Mijn aandacht gaat meteen naar het podium. "Het meisje waarvan jullie denken dat ze zo braaf is en dat ze een soort van perfectie over zich heen heeft." Ik kijk angstig naar Prixi die nu mijn blik heeft gevangen en gemeen naar mij grijnst. 

"Hadden jullie misschien enig idee wat voor een vreselijjk gevaarlijk persoon ze kan zijn? Nee he? Dat is nooit in jullie opgekomen. Nope," Prixi loopt een beetje heen en weer en ik kijk met angst naar het podium dat ze misschien iets weet van.. Nee dat is niet mogelijk.

"Jullie denken dat ze mooi kan zingen en een beetje kan dansen en dat ze een beetje aardig doet dat ze dat ook meteen is. Fout, jullie zijn allemaal fout, want de enige echte Mayla waar we het over hebben heeft haar eigen moeder vermoord."

Iedereen maakt geschrokken geluiden en ik voel mijn luchtpijp dicht gaan en ik voel tranen in mijn ogen opwellen. Ik kijk om mij heen en iedereen kijkt mij angstig aan. Ik kan er niet meer tegen en ren de kantine uit.

Ik hoor vaag nog iets van mevrouw Tress die zegt "Dit is genoeg Prixi, genoeg! Jij zit in diepe problemen.", maar het maakt me allemaal niks meer uit. Wat Prixi net heeft gezegd heeft mij zoveel pijn gedaan dat ik alleen maar kan rennen en ikweet niet eens waar ik naartoe ren ik weet alleen dat ik hier weg wil, zo snel mogelijk.

A/N

Sorry jongens ik ben heel gemeen om zo te eindigen maar ik heb een bepaald iemand nog een update belooft en hier is hij dan en ik hoop dat jullie hem goed vinden. De laatste tijd heb ik echt het gevoel dat mijn schrijven achteruit gaat maar ik wil wel heel graag dit verhaal afmaken dus dat ga ik ook doen.

Jullie zijn vast heel nieuwsgierig wat er met de moeder van Mayla is gebeurt en hoe Prixi in hemelsnaam aan die informatie komt maar daar komen jullie allemaal achter in het volgende hoofdstuk.

Merry Christmas and I love you guys, kus Yasmin