Chapter 1 -Prologue

1.3K 41 1
                                    

Dapit hapon.....  

Sa isang parke na tinatawag na Minsyu Park in South Korea. I'm here sitting on the bench, looking far away but my mind was afloat.I only dreamed about the memories with my Korean boyfriend who was named Gyung-suk. The breeze is cold and I feel every inch of it in my skin. This is the park when we first met and this was also our end when we separated. I still remember clearly how our last moment ended.

"Anyeong haseyo!" Masayang bati sa akin ni Gyung-suk.He smiled at me and smiled as if he dearly loved me.Hindi ko malilimutan ang mga ngiting iyon, my heart just loves the way how his eyes twinkles.

            Kahit ang aking sarili ay di makapaniwala sa tuwing kami ay magkasama. I'm a big fan of K-pop and K-dramas, at sa tuwing nakikita ko si Gyung-suk ay maihahanlintulad siya sa mga kagaya nila. He's handsome, tall, extremely attractive and well built body.He placed his right arm on top of my shoulder and we both stride toward the massive tree and sat under it. Like what he always do, he laid his head on my lap and he was enthusiastic telling me about the history of Korea. Habang nag-kukuwento siya ay nakatitig lamang ako sa kanya at para akong nanaginip na mayroon akong isang kasintahang tulad ni Gyung-suk.

We spent the day together until twilight. Suddenly, he said he needed to go. He helped me stand up and bid his goodbye.

"Anneong!" He smiled at me and kissed me on my forehead and he turned away.  Hindi ko inaasahan na yung araw na iyon na pala ang huli naming pagkikita. It happened a year ago, but the memory is still fresh. I wonder where he could gone off to, nasaan na kaya si Gyung-suk?









































CHAPTER 1

            Lumipas pa ang isang taon mula nung huli kaming nagkita ni Gyung-suk.

Pinabalik na ako ng Tita Elaine ko dito sa Maynila.Siya ang nagdala sa akin sa Korea para doon sana magtapos ng college, pero na bankrupt ang negosyo niya. Kaya wala akong nagawa nang ako'y pinauwi na niya para dito na lang mag-aral.

            Isang araw sa aking klase.

I'm not feeling well, lagi ganito ang aking pakiramdam dahil wala akong gana pumasok. Naupo ako sa aking desk at nangalumbaba.Until now, naiisip ko pa din ang mga memories namin ni Gyung-suk.

            Maya-maya'y may lumapit sa akin.

"Kirstein! Bakit ba lagi ka na lang nakatalungko dyan?" bungad na sabi ng kaklase kong si Eumie.Napatingin ako sa kanya and I saw her eyebrows straightened. Para akong may ginawang masama at ganon na lang siya makatingin. "Ah wala." Malamyang sabi ko sa kanya, habang nakapangalumbaba pa rin ako sa aking desk.

"Kirstein! bakit ba lagi ka na lang ganyan?" nakapamewang na sabi ni Eumie sa akin. 

"Ah wala, may naa-alala lang kasi ako."

"Alam ko na!Gyung-suk na naman? Hays! tama na nga yang pantasya mo girl!" Pa galit na sabi ni Eumie at pinag ekis naman nya ang kanyang mga kamay sabay irap.

            At very first, I thought totoong kaibigan si Eumie, sa kanya ko lang naikuwento ang tungkol kay Gyung-suk.Pero tinatawanan lang pala niya ako.Pinagkakalat niya sa mga kaklase ko na ilusyonada daw ako, since then ay lagi na nila akong binubully. Nanahimik lang ako at di ko na lang sila pinapansin.

Dangerously in love...Memoirs of My Lost Korean Boyfriend to be published! Where stories live. Discover now