DALGAKIRAN

-1-

Genç adam deliler gibi salonun ortasında geziniyordu. Sağ elini ensesine götürüp katran rengine dönmüş gözlerini karısına döndürdü.

"Ne demek bana saldırdılar Neşe , senin amacın beni delirtmek mi ? "

"Zaten hala korkuyorum üstüme gelme esat"

Genç adam karısına ne diyeceğini bilmiyordu. Hem sarılıp herşeyin geçtiği yanında olduğunu söylemek hem de kolundan tutup ondan habersiz gittiği sokağa onu geri bırakmak istiyordu. Korkuyu iliklerine kadar hissetmişti. O da hissetsin istiyordu. Önceleri anlaşmalı olan bu evlilik artık genç adamın kalbine ağırlık yapıyordu. Onu sevdiğini söylemek istiyor fakat korkuyordu. Dedesinin işleri yüzünden arap saçına dönen evliliği kafayı yemesine sebep olacaktı en sonunda. Karısı hala ona korkuyla karışık hüzünle bakarken kızı kolundan çekip göğsüne bastırdı. Karısı bunu bekliyormuşçasına kollarını kocasının beline doladı. Gözyaşları ondan izinsiz akarken , yüzünü kocasına çevirdi.

"Özür dilerim "

"Bir daha sakın"

"Bir daha asla"

Şimdi ikiside birbirlerinin gözlerine yüzlerini kazımak istiyormuşçasına bakıyorlardı.

"Ağlamak üzereyim , yeğen mi geliyor yoksa bu ne aşk dolu sarılma böyle"

Duydukları cümleyle birbirlerinden zorda olsa uzaklaşan çift gözlerini kapının pervazına yaslanmış onlara sırıtarak bakan adama çevirdiler.

"Dalgakıran bu ne sürpriz seni beklemiyorduk doğrusu yoksa yine dedem mi çağırdı seni"

"Esat ben de seni özledim"

Diyerek gözlerini, abartılı bir şekilde gözlerini deviren kardeşine çevirdi.

" Kocanla işim yok güzelim , seni merak ettim yine kaçmışsın evden sinirleneceğim bir şey olmamıştır umarım."

Genç kız titrek bir şekilde nefesini dışarı üfleyip dudaklarını dişlerinin arasına aldı.

"Anlat"

Genç kız başından geçeni bir filmin sahnesini anlatıyormuş çasına abisine anlattı. Esat olanları tekrar duymanın verdiği sinirle yumruklarını sıktı. Gidip o adamlara karısına yapmak istediklerini bizzat yaşatmak istiyordu. Fakat karısını kurtaran kızı da bir o kadar merak ediyor ve teşekkürü kendine borç biliyordu.

Savaş olan biteni dinleyince sıkıca sarmaladı kardeşini. Yüzünü avuçlarının arasına alıp

"Güzelim o kızı tanıyor muydun peki"

Esat da bu sorunun cevabını merak etmiş olacak ki yüzünü karısına çevirdi.

Neşe başını olumsuz anlamda sallayınca savaş ve esat'ın kaşları havaya kalktı. Saşırmışlardı. Kim kendini herhangi bir kız için böylesi bir tehlikeye atardı. Salonda yaşanan sessiz ve düşünce dolu dakikaları savaş'ın sözleri bozdu.

"Adını söylemiş miydi ? "

"Evet Alkım ,Alkım Korkusuz demişti."

~~~

Genç kadın kendini evine attığın da gözü duvarda ki saate takıldı. Sabah olmak üzereydi. Üstündeki paltoyu çıkarıp sandalyenin üstüne fırlattı . Sarsak adımlarla mutfağa gitti. Eline aldığı su şişesini tek dikişte bitirdi. Üzerindeki elbiseyi çıkarıp yatağının karşısındaki aynaya yöneldi. Yer yer çatlamış eskitme ahşap kenarlı aynasındaki yansıması dudaklarının yukarı kıvrılmasına sebep olmuştu. Vücudunda ki yaralar iyleşmiş sayılırdı.