House Full Of Surprises(The Unknown Curse)

"CHAPTER 8"

Chapter 8
*Fighters*

"Joshua Point of View"

"What, sa-saan sila, tika bat alam mo" curious kung sabi, nagsisiguro lang ako noh.

"May pagka halimaw parin ako, makikita ko parin ang buong paligid kahit sa labas ng palasyong ito, sa totoo lang nakatingin lang ako sa inyo nong palibot libot lang kayo" aniya, palibot libot libot pala kami noon kaya pala.

"Pero bat-"

"Wag kanang madal-dal Joshua, puntahan na natin yong kaibigan natin, nanganganib ang buhay nila" sabi ni Vincent na kunot lang ang noo. Yeah napaka madaldal ko rin .

"Wait, Joseph alam mo ba kung saan namin matatagpuan ang mga kaibigan namin?"

"Oo naman alam ko, halata naman diba, alam ko ngang nanganganib ang mga kaibigan niyo kaya alam ko din kung saan sila ngayon" napaka idiot ko talaga ang hina hina ko sa pagdating nang pautakan, pero may skill sa pana naman ako no. "Nasa kabilang bahay sila nong una niyong napuntahan" aniya agad naman kaming tumayo.

"Tayo na, sasama karin samin Joseph" sabi ko sabay hawak sa kamay ni Joseph alam kung hindi ito sasama kung hindi pipilitin.

"But-"

"Wag nang matigas ang ulo, tayo na kaylangan karin namin, nag-iisa ka lang naman dito diba wala kang gagawin kundi tingin tingin lang sa paligid, makasama rin yan sa kalusugan kapag hindi ka masaya sa buhay mo, kaya tayo na" din bumaba na nga kami sa bahay na ito, at takbo lang nangtakbo. Hindi na siya nakapalag, akala mo madali lang ako, no way.

Binilisan na namin ang aming pagtakbo, dapat ba kaming maniniwala sa kanya, dapat lang siguro kasi kaibigan na namin siya.

"Nandoon ba talaga ang aming kaibigan Joseph?" Tanong ko hindi na kasi ako mapakali. Hingal na hingal narin ako sa katatakbo, ang layo pala mas malayopa sa inaakal niyo.

"Ok lang kung hindi kayo maniniwala hindi niyo naman ako kaibigan" aniya na walang emosyon, ayan tuloy bakit ko pa kasi tinanong. Patuloy parin kaming nagtatakbuhan, para kaming sinusundan ng maraming mga tigre at lion.

"Pwede bang magpahinga" hingal na sabi ni Vincent, ako nga rin ang sakit na ng paa ko pero kailangan na naming magmadali.

"No, kailangan nating alalahanin ang kapakanan ng ating kaibigan, baka napaano na sila doon" ang uhaw na rin, ang sakit na ng lalamonan ko sobrang uhaw, kaya laway nalang ang nilulunok ko, no choice.

"Yes tama ka, arrrr" agad itong binilisan ng pagtakbo, serious na nga siya, kaya binilisan ko narin ang pagtakbo ko, kapit lang kayo guys. Para na kaming nagkakarirahan nito. Mas maganda sana if we have a horse.

5minutes..

"Nandito na rin tayo, kaya tayo na sa loob" sigaw ko na hingal na hingal parin. Wala na akong time sa pahinga kaya agad kaming pumasok pero na gulat ako nang merong mga...

"A robots" i murmured, curious ako bakit naman may mga robots ang narito.

"We need to help them" sabi ni Vincent kaya agad naman akong kumuha ng bato sa labas at pinagbabato ang mga robots, no effect.

"Joseph please help us, hindi ko na alam kung anong gagawin namin, nasasaktan na ang mga kaibigan ko!?" Sabi ko dito na mahinahon, nasasaktan na ang aking mga kaibigan, sina Kent at Kevin ay parang wala nang malay, si Ralphy na lang ang lumalaban sa 4 robots, yong tatlong babae naman na sina Karleizl, Deanie at Julie ay Walang nagawa kundi nagyakapan.