House Full Of Surprises(The Unknown Curse)

$¶€¢!@L €πT®¥

Warning⚠⚠⚠: may mga pangyayaring maseselang ninyo na maaaring mabasa niyo sa kwentong ito. Take a deeper breath o mas maganda if deepest at sabay-sabay nating pasukin ang  isang nakakatindig balahibong bahay na puno ng kadiliman. Are you Ready!!! Let's go.

**Special Entry**

"Ang kati kati naman dito oh, maikli pa naman ng short ko, ano bang ginawa natin dito Jullen kanina patayo lakad ng lakad, sana sinabihan mo ko na dito pala tayo tutungo, pero Jullen saan ba talaga tayo pupunta dinadamay mo pa ako sa kalukuhan mo eh" pagrerelakmo nito at patuloy parin itong walang kibo "Ano ba Jullen tinatanong kita ehh, sagutin mo naman ako" dagdag nito.

"Wag ka na kasing magreklamo eh, walang magagawa yang reklamo mo, FYI hindi naman kita pinipilit na sumama sakin no, at hindi mo naman tinanong kung saan tayo pupunta, saan na ba kasi yon" sabi ni Jullen na nalilito na kung saan man yong hinahanap niya.

"Ano ba kasing hinahanap mo, nakakainis nayan Jullen ha, wag sana tayong maligaw" negative think nitong sabi at agad na ginulo ang kanyang buhok na tanda na naiinis.

"Sa totoo lang naliligaw na yata tayo eh, bakit ko pa kasing sinusundan ang taong yon, a a am Rolgen kalma lang, sorry sorry, dinala kasi ako ng mga paa ko eh, iwan ko ba kung bakit ganon na lang ang pagsasabik kung sundan ang taong yon" utal na sabi ni Jullen ng biglang umiyak ito na napakalakas.

"Gusto ko nang umuwi Jullen natatakot na ako dito, ayoko na talaga dito gusto ko nang umuwi" iyak nitong sabi, labis ang takot at panginginig sa katawan ni Rolgen.

"Tahan na Rolgen wag ka nang umiyak, makakauwi rin tayo, tahan na" kalmado nitong sabi at agad namang niyang niyakap si Eolgen na patuloy parin ang pag iiyak. Dapat na uuwi na sila para naman tumahan na si Rolgen, nag lakas loob na tumayo si Jullen at agad siyang napabuntong hininga.

"I. I want to *hink* go home *hink* now" iyak niya parin, labis parin ang takot nito.

"Tumahimik kana Rolgen diba uuwi pa tayo, kaya tahan na, maiyaking babae naman ohh, tayo na" tukso nito namay halo ring takot, pero pilit na ngumiti si Jullen kahit na hindi na niya alam kung saan ang daan pauwi.

Agad namang tumayo si Rolgen at ngumiti na napakapait, yumakap siya kay Jullen. Habang naglalakad sila ay gamit ang flashlight na mukang mawawalan na yata ng energy ng batteria ay agad silang nagmamadaling naglakad.

"Tumakbo na tayo baka maubusan pa ito ng ilaw, hindi na tayo makakauwi pag mangyayari yon" sabi ni Jullen at agad naman silang tumakbo ng tumakbo pero na dapa si Rolgen.

"Arayyyy, fuck this life naman ohh nakakabwesit" iritang sabi nito. Agad din namang tumayo ito.

"Rolgen may sugat ka"

"Wag mo na yang intindihin, tayo na" kahit na may sugat siya ay pilit niyang tumakbo.

"Sure ka Rolgen, ok ka lang?" tanong ni Jullen na ngayon ay hingal na hingal na sa pagtatakbo pero nang nawalan na talaga ng ilaw ang flashlight nila ay agad din naman silang napahinto. "Gumana ka wag sana ngayon God, kailangan pa namin to" tinapik tapik niya ito at iniyogyog para lang gagana pero hindi talaga umilaw ang flashlight na dala dala ni Jullen.

"Gawan mo yan ng paraan Jullen, natatakot na ako" takot nito, nang bizi si Jullen sa pagpapagana ng flashlight ay si Rolgen naman ay lingon lang ng lingon sa lugar kung nasaan sila ngayon.