İnsanlık efendim insanlık, tükenmekte olan bir tür. Kurtarmak mümkün değil artık. Olan biteni izliyoruz sadece. Olan pek bir şey yok lakin biten koca bir ömür var. Koca bir insanlık bitti efendim. Sessizce akıp giden çığlıkları izlemedik mi yıllarca? Ses çıkaranın sonu darağacı olmadı mı efendim?
Koca bir nesil göçmedi mi bu dünyadan?
Artık sessiz kalmayalım efendim, sessiz kalmayalım vesselam...Sen bir sandalsın, okyanusun ortasında yalnız kalan. Hiç bir dostun yok etrafında. Sadece senden faydalanan, düşman dalgalar var. Seni yönlendiren, sana istediklerini yaptıran o dalgalar. Onlara direnemiyorsun, çünkü; ayakta durmanda, alabora olmanda onların elinde. Böyle bir durumda insan ne yapar? Aslında en iyi çözüm, alabora olmakta. Yada yıllar yılı bekleyip, karaya vurmakta. Sonuçlar ne olursa olsun; darbe alan geçmişin, hasarlı gelecekler doğurur. Peki ya sonra..?
-------
İnsanlar gitar tellerine benzer; her birinden bambaşka sesler çıkar. Eğer ki tellere, öyle böyle vurursan, rahatsız edici bir ses ile karşılaşırsın. Onlara dokunmayı öğrenmek gerek, çünkü; gitar kaba bir çalgıdır, onu bir tek sen yumuşatabilirsin, senin dokunuşların yön verir ona. Gitarı çalmayı öğrendiğin zaman, muazzam bir şaheser ile karşılaşırsın ve..
Mutlu olursun.-10-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Kadar Temiz Ol
Randombazen sadece huzur istersin... bazen de bir dost. Hüznü, öfkeyi, mutluluğu, neşeyi birlikte yaşayabilecegin birisini istersin. kimi zaman yanında kimse olmaz, derdini sayfalara dökersin. mutluluğunu onunla yaşar, hayalini onunla kurarsın. öfkeni ona...