GİZLİ TUTKULAR- Yazım hataları düzenlenmedi-

Davetiye

Çikolatalarım yeni bölüm gecikti ayrıca çokta kısa oldu ama ileriki bölümlerde heyecanın aratcağı garantisini vermek istiyorum.Umarım bu tembel yazarınızı bu sayede affedersiniz:)Multimedia'da meşhur davetiye:)

Tanrım şu an bayılabilirim,karşımda mavi gözleri ile bir kızı yakıp kül edebilecek yakışıklılıkta bir beyfendi var.

"Merhaba acaba bu dansı sizinle etme onurunu bana bağışlarmısınız?"

"Elbette Bay..."

"James  Archer bayan..."

"Rosamary Waltner."dans pistine doğru ilerliyorduk.Hareketli şarkıda dans etmeye başladık.

"Bayan Waltner acaba ailmein düzenlediği av partisine gelmek istermiydiniz?"

"Ahh çok kibarsınız ama buna yanlız başıma karar veremem."

"Anladığım kadarıyla Simon'un kız kardeşisiniz."

"Evet Simon benim ağabeyim."

"Ben onu ikna ederim siz yeter ki gelin."

"Bilmiyorum bay Archer."şarkı bitmişti bu bahane ile Gardenia'nın yanına gittim,Eric hiç biryerde gözükmüyordu.

"Gardenia Archer ailesinin bir av partisi varmış sende katılacamısın?"

"Tabi kıtılacağım,Archer ailesinin düzenlediği av partileri bütün sene konuşulur."

Gerçekten mi?"

"Evet"tam bu sırada yanıma Eric geldi.

"Bayan Rosamery acaba bana bu dansı lütfederler mi?"

"Tabi"az önceki müziğin aksine daha yavaş bir müzik ile dans ediyorduk.

"Anlaşılan Bay Archer ile tanıştınız."

"Evet az önce tanıştık,ailesinin düzenlediği av partisine davet etti beni."

"Gitmeyeceksiniz herhalde."

"Gitmemem için bir sebep yok,ayrıca herkes çok eğlenceli olduğundan bahsediyor."Eric elimi sıkıyordu,belliki istemsiz olarak yapyordu 

ama canım yanmaya başlamıştı.

"Eric canım yanıyor."bunu sessizce söylemiştim.

"Ah üzgünüm."müzik bitmişti.Anlaşılan Eric'in sıktığı elim yarın çok acıyacaktı.Ağabeyim gideceğimizi haber verdikten sonra Gardenia ile

birlikte baloyu terk ettik ve eve doğru yola koyulduk.Bütün gece balonun değerlendirmesini yaptık.Fakat sabah ikimizde yataktan çıkamamıştık.

(Eric)

Balodan ayrılır ayrılmaz eve gittim ve bütün davetiyelere baktım ama hala Archer'lerin yolladığı davetiyeyi bulamadım.Kapıda bir ışık gördüm o yöne doğru

baktığımda annem uykulu gözlerle bana bakıyordu.

"Eric gecenin bu vaktinde ne aradığını sorabilirmiyim?"

"Anne Archer'lerin bize yolladığı davetiye nerede?"

"Çalışma odanda."

"Oraya bakmak aklıma gelmemişti.Teşekkürler."

"Eric sen iyimisin?"

"Evet anne,sen?"

"Gün geçtikçe daha tuhaf birioluyorsun."lambasınıda alarak odasına geri döndü.Bende hızla merdivenlerden çıkarak çalışmaodama girdim ve masamın üzerinde duran davetiyeyi hemen çekmeceye kaldırdım.Daha korunaklı bir yerde durması gerekiyordu.Eğer o av partisine gidemessem Rosamery ile yakınlaşan ben değil James olurdu.İlk gördüğüm dakikadan beri onu düşünüyordum,tamam bunu yapmam yakışıksız bir davranış ama buna engel olamıyorum.Onu ne zaman görsem kalbim deli gibi çarpmaya başlıyor,kokusunu içime çekince başım dönüyordu.Ama onun beni sadece ağabeyinin arkadaşı olarak görmesi çıldırmama neden oluyor.Bu duygunun ne olduğunu bilmiyorum.

Annemin eş olarak bana sunduğu bir çok seçenekten daha güzeldi.Gerek gülüşü,gerekse yürüyüşü her erkeğin başını döndürebilecek türdendi.Artık o inatçı çocuk yerine güzelliğiyle Londra'nın dedikodu sayfalarına konu olmuş Rosamery Waltner vardı.Bu düşüncelerle yatağa girdim ve uyumaya çalıştım ama olmuyordu,onun canını acıtmış olma düşüncesi uyumama izin

vermiyordu.

Uyumaktan vazgeçerek sırtımı yatağın başlığına dayayarak bir hafta sonra av partisinde ne yapsam da Rose ile eş olsam diye düşünmeye başladım.