Love At First Shot (Accidentally In Love)

Chapter 20: The Break-Up

                "Letty pumasok ka dito." Gamit ni Monica ang intercom sa office niya.

                She's at the flower shop now. And she's trying to get busy.

                "Bakit po Ma'am?" Kakapasok lang ni Letty.

                "Tawagan mo ang flower shop natin sa Pasay at sabihin mong ipadeliver dito ang 25 dozens of red tulips at 20 dosenang anthurium. Tawagan mo rin ang flower shop sa Marikina at itanong mo kay Jordan kung ilang balde ng rosas ang napadeliver last week."

                "Opo Ma'am." Lalabas na sana si Letty nang may sinabi ulit ito. "Tumawag po ang Mommy niyo Ma'am. Hindi niyo raw ho sinasagot ang phone niyo."

                She quickly checked her phone and got 4 missed calls from her Mom.

                "Alright. Got it. Thanks."

                She texted her Mom saying she's doing fine pagkatapos ay huminga siya ng malalim. Nakatuon pa rin ang pansin niya sa screen ng kanyang phone. Natagpuan niya ang sariling kamay na hinahanap ang videong ginawa ni Wesly noong nasa loob sila ng kotse habang siya'y nagmamaneho. She pressed the 'pause' button and staring at Wesly's face on his phone screen. She already missed him ngunit pinipilit lamang niyang maging abala sa trabaho upang kalimutan ang nangyaring insidente kagabi sa bahay nila.

                "I already told you that we're through. Is that hard to understand?" Sabi niya kay Stephen.

                They're outside dahil hindi niya ito pinapasok. Napabangon si Monica sa higaan at napalabas ng kanyang kwarto upang harapin si Stephen dahil nagpumilit ito na pumasok sa loob ng bahay nila. Mabuti at wala pa ang kanyang magulang sa mga oras na iyon.

                "I miss you. Please don't do this to me." Pagmamakaawa pa ng lalaki.

                "Are you drunk?"

                "No I'm not. Nakainom lang. Please Monica. Mahal na mahal kita."

                She laughed sarcastically. "You're talking of nonsense. Umalis ka na." Tatalikod na sana siya nang hilahin nito ang braso niya.

                "What are you talking about? Did I do something wrong?"

                She took out a sigh. "You're impossible. Hindi ako bulag at lalong hindi tanga para paniwalaan ang mga sinsabi mo ngayon."

                "I'm asking you? What did I do to you?"

                "Go to hell." She almost shouted.

                "Monica please. I love you. Huwag mo itong gawin sa akin."

                "Ginawa ko na. At kung alam ko lang sana noon pa. Kaya umalis ka na ngayon at ayaw na kitang makita pa."

                Tumalikod siya at huminga ng malalim. Stephen hugged her from her back. Hinarap niya ito.

                "Look Stephen. Hindi na kita mahal. May mahal na akong iba at darating siya ngayon. Ayokong makita ka niya dito."

                Pagkasabi niyon ay umalis ito.

                Hinayaan niyang maglaglagan ang mga luhang kanina pa niya pinipigilan. She just got rid of Stephen. Napagtagumpayan niya ang plano ngunit hindi siya masaya. She tightly closed her eyes and she let her tears fall freely. After this she will no longer cry. Pumasok siya sa loob ng bahay at dumiretso sa kusina upang kumuha ng tubig at uminom. Papanhik na sana siya sa hagdan nang may nagdoorbell.