Mdląco wpadam w tłok,
tej jedynej przeszkody,
która stoi już od zawsze.
Od chwili rozpoczęcia,
zawsze stoi przede mną,
jak by zawsze tam była.
Gdzie nie spojrzę tam stoi,
gdzie nie pójdę tam czeka,
to ostatnia moja przeszkoda.
Sam ją postawiłem,
jak stwórca stworzyłem,
a tera żałuje że żyje.
YOU ARE READING
Subiektywne Światy
PoesíaZbiór Wierszy. Dość nietypowe wiersze, które są bliskie mej osobowości. Ich motyw i przesłanie są zależne od stanu w kim je tworzyłem. Dotyczą różnych zjawisk społecznych, jak i tych zjawisk które zachodzą wewnątrz mnie.
