Grade 6 - Year 2004
Kath’s POV
Can’t believe that after 8 years and in less than 10 months, ggraduate na ko ng grade school! Di ko nga alam kung bakit sa 8 years ko dito sa school na ‘to eh hindi man lang ako nag sawa. I guess it’s because it became my comfort zone. Or siguro dahil ito lang naman ang best school sa Alabang. (Uy, school pride.)
Nandito na ko sa classroom. St. Luke yung section ko. Di na ‘ko natatakot na di kami magkaklase ng bestfriends ko. Kasi nga puro familiar faces naman makikita ko. Except kung may new student.
Umupo ako sa armchair ko habang yung ibang mga ka-batch ko, tinitignan pa sections nila. Hihiga ko na dapat ulo ko. Ehhhh biglang may humampas ng balikat ko.
"UUUUY!!—"
"ANO BA—" inangat ko ulo ko para makita ko kung sino umistorbo sakin.
"—LUKE KA RIN PALA?? Haha tignan mo nga naman!" badtrip. Si Khalil del Rosario. Ang dahilan ng sakit ng ulo ko nung buong grade 5.
"Kung minamalas ka nga naman" dugtong ko sa sinabi niya.
"Grabe ka naman! Hmph! Uy balita ko kaklase din daw natin sila Jes, Tin, Mitch at Aly. Naks reunited ang mga demonyita." sabay akbay niya sakin. Tinanggal ko naman agad braso niya. Ang bigat kaya?! Try mo??
"Wala ka bang ibang friends?" sabi ko sa kanya. Hiniga ko na ulit yung ulo ko sa desk ng arm chair, tas biglang may sumigaw
"UUUUY KHALIL!! Luke ka ba??—"
You just had to ask, Kath. Gusto mo ah.
"—Luke din kami ni Seth eh!!"
biglang umuga armchair ko. Nakaupo kasi dun si Khalil sa may arm mismo nung chair. Mukhang tinulak siya nung kausap niya. BWISEEEET. Tinignan ko kung sino istorbo ng umaga ko. Di ko kilala. New student? Ingay ingay?? Si Seth nasa likod niya. Kilala ko na si Seth, isa pa yung loko loko eh! Tumayo na ko sa arm chair ko para hanapin sila Mitch.
"HAHAHA mukhang magiging masaya last year natin sa grade school ahh!!" rinig kong sabi ni Khalil.
"Hindi lang naman sila classmates mo Kath. Kaya mo yaaaan! Wag padadala sa mga asungot!! Besides, nandiyan naman happy crush mo eh!" Inisip ko nalang yun sa sarili ko.
Nagkakita narin kami nila Mitch. At ayun, naging bearable na ang St. Luke. Di ko namalayan, second quarter na agad ng school year. May new friend ako, si Karla. Magka tabi kasi kami lagi dahil sa seat plan na alphabetically arranged kami. Magkasundo din kami niyan, crush din kasi niya yung happy crush ko. Di ko sasabihin yung pangalan. Secret eh! “HC” nalang siya mula ngayon. (HALIPAROOOT!)
Habang nakangiti ako dito sa sarili ko, biglang may humila ng buhok ko tas tumakbo palayo.
"ARAY" lumingon ako.
"Hoy Miss Ponytail!! Catch me if you can!!" nag belat siya sabay tumakbo kasama si Khalil. Sinusubukan talaga ako ng mga asungot na yun ha?!
*after awhile*
"ARAY ARAAAAY!! TAMA NA MISS PONYTAIL!! HUHUHU HINDI NA PO!!"
"KATH TAMA NA PLEASE!! HUHU"
Pano, itong isang batang asungot kinakaladkad ko habang nakasabunot sakanya. Tapos eto namang si Khalil kinakaladkad ko habang naka pingot sakanya.
"Ge ge. Next time." Sabi ko sakanila at pumunta na kila Jes.
"Nakakairita talaga yung mga yun!!" Padabog kong sinabi sa barkada at tumawa naman silang lahat.
"HAHAHA napapadalas nga yung mga yan eh" Mitch.
"Pero ikaw lang lagi target. HAHAHAHA" Aly.
"Flavor of the month ata ako eh.. FOR THE PAST 4 MONTHS!" lalo silang nagtawanan sa sinabi ko.
Pero di ko alam na after a week pala, magbabago lahat.
-ART CLASS-
“Ano ‘to?”
"Pinapabigay lang." umalis ng di man lang sinasabi kung kanino galing. ts asungot. binuksan ko na yung letter na inabot niya.
"By any chance, nagkagusto ka ba sakin ever?
-Khalil”
BINABASA MO ANG
The One That Saves Me
FanfictionHanggang saan dapat lumaban kapag nag mamahal? Pwede bang ipag laban ang mali? Kathryn Bernardo is the type of person to play risky games without committing herself. Pa laro-laro lang, hindi na f-fall, kaya hindi natatalo. But what if she realizes s...