8-bölüm

139 12 2
                                    


Arkadaşlar yorum ve votelerimiz çok az lütfen oy vermeyi unutmayın :))



Barutun ağzından:

Renk ve berkenin kaçırılmasından 3 gün geçmişti. 3 gündür aramadığımız girmediğimiz delik kalmadı. Bu furkan gerizekalısı kardeşimi ve renki nereye kaçırmış olabilir aklım almıyor.

En çok da kendime kızıyorum. Nasıl bayılırım? Yardım edemedim. Koruyamadım resmen. Ne hissediyorum bilmiyorum ama Renki çok özlediğimi kabullenmeliyim. 3 gündür tek yaptığımız delirmek. Ya başına birşey gelirse korkusu beni kendimden geçiriyordu zaten.

3 gün önce...
Gözlerimi yavaş yavaş araladığımda yerde yattığımı farkettim. Başım fena ağrıyordu. Ne olduğunu düşünürken son anda hatırlamamla saate baktım ve 3 saat geçtiğini gördüm. Hızla önce berkeyi sonra da renki aradım. İkiside açmıyordu. Lanet olsun kesin o piç kaçırttı onları!

Yolda giderken atıla mesaj attım ve göktuğya gelmesini söyledim. Hızla göktuğnun evine varıp kapıyı deli gibi çalmaya başladım.

"Noluyo abi ya 3 saat içinde bu kadar çabuk özleyeceğini tahmin etmezdim"

"Saçma saçma konuşma renk yok lan renk yok!" diyerek sonlara doğru sesimi şiddetle yükselttim.

"Sever o böyle habersiz kaybolmayı abi pek takma gelir o birazdan"

Lütfen biri bana şu çocuğun rahatlığından verebilirmi? Kuzeni yok diyorum salak saçmalıyor.

"Ulan gerizekalı berke ve renki kaçırdılar. Kaçırıldı anlıyomusun kaçırıldı!"

diye bağırdım kafasına iyice yerleşebilmesi için aynı zamanda sinirlerimi biryerlerden çıkarmam gerekiyordu. Benim bağırmamla anlamış olacak ki gerildi ve kaşları yavaş yavaş çatılmaya başladı. Ardından konuştu.

"Ne demek kaçırıldı kim kaçırdı neden kaçırdı" ardı ardına sorduğu sorulara cevap verdim.

"Furkan kaçırmıştır kesin burada böyle mi konuşacağız? Bişeyler yapmamız gerek sağlıklı değil o çocuk "

Dedim sinirle. Doğru sağlıklı değildi o psikolojisi bozuk biriydi. Göksuyu ondan kurtarana kadar ne çok uğraşmıştık. Şimdi de renk!

İçeri geçtiğimizde kapı çaldı. Atıl göksu ve aksel girdi içeri. Bize anlamayan gözlerle bakarak yerlerine oturdular. İlk tepkiyi aksel verdi.

"Renk nerede?" bu soruya cevabı ben vermek zorundaymışım gibi hissettim. Gevelemenin faydası olmadığını bildiğim için direk konuya daldım.

"Aksel,renk ve berke kaçırıldı" bunu dememle kahkaha atmaya başladı. Öyle kahkaha atıyordu ki delirdiğini sandım ardından düşüp bayıldı. Atıl da hızla kucakladığı gibi hastaneye götürdü.

Hastanede herkes akselin uyanmasını bekliyordu. Renkin ve Akselin ailesi de buradaydı. Herkes perişan halde bir köşede oturuyordu. Renkin ve Berkenin bulunmasını ve Akselin uyanmasını bekliyorduk. Annemi aradım ve bana koruma ayarlamasını söyledim. Yaklaşık 20 dakika sonra bir telefon geldi ve bahçede beni beklediklerini söyledi. Bende hızla bahçeye indim ve karşımda gördüğüm 10-15 adam ile şaşırdım. Annem için güvenlik çok önemliydi bu kadar adam göndermesi normal. Benden sonra atıl ve göktuğ da indi yanıma ve tek tek görev dağılımı yaptık.

"Anladınızmı beyler" dedim ve herkesten anladım efendim nidaları yükselirken konuyu kapattım.

günümüz...

Bul Beni KaybolmuşumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin