Triangles Of Love

Prologue

Just want to have an experience in my writing skill. :) Sana po magustuhan niyo <3

  Inspired by the song Let Me Be The One by Jimmy Bondoc. :) 

 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Happy 24th Monthsary baby!!!!!!!!!!!!" sabi ko sa boyfriend ko habang papalapit kami sa isa't-isa.

"Happy 24th Monthsary rin mahal kong baby" sabi sa niya sa akin sabay kiss sa aking pisngi.

 ayeeeeee kinilig naman daw ako dun. Ako nga pala si Anna Gabrielle Frances C. Flores at ang aking pinakamamahal na boyfriend ay si Robert Jake David C. Clemente. Hehehe. Ang hahaba ng mga pangalan namin nuh?? Hehe balak yata kasi kami pahirapan ng mga magulang namin sa pagsusulat ng pangalan. Heheh. Joke lang. Baka magalit ang aking mader dear. hehe

"Baby, where do you wanna go?" sabi niya sa akin.

"Kahit saan baby, alam mo naman na kapag ikaw ang kasama ko kahit saan masaya na ako" sabi ko with a ^_______^ wide smile like that :) hehhe.

"ok, baby ko" he hold my hand while we are walking. Holding Hands While Walking kumbaga. hehe

2 years sa kaming in a relationship ni Robert. Pero hindi pa rin nawawala ung spark sa amin every time na magkasama kami. Ung para bang hindi pa rin kayo nagsasawa sa isa't-isa. Kahit araw-araw na kayong magkasama, nagkikita, at nag-uusap pero para sa inyo kulang ang isang araw na magkasama kayo sa buong maghapon. Hahaha basta un na un. Nakakalito nuh? hahah Basta isa lang ang alam ko. Mahal ko siya at mahal niya rin ako. Nagmamahalan kami at walang pwedeng komontra doon.

Pumunta kami sa isang resto. Medyo may kamahalan doon.

"Baby, are you sure na dito tayo kakain?" sabi ko sa kanya. May kaya naman sila at nasa Amerika ang parents niya at ang kapatid niyang babae. May business sila doon. Pero mas pinili niyang magstay dito sa Pilipinas para sa akin. Well, un ang sabi niya eh. hehehe

"Oo, why? ayaw mo ba?"

"Hindi naman sa ayaw, pero masyado naman yatang mahal dito."

"Eh ganoon kita kamahal eh. Kahit gaano kamahal ang isang bagay, basta sa taong mahal mo at mahalaga sa iyo, wala iyong katumbas na kahit ano pa. Kahit maubos lahat ng pera ko sayo. ok lang iyon. Kasi mas importante ka sa akin kaysa sa ibang bagay at ayaw kong mawala ka." sabi sa akin ni Robert. Kinilig ako ng sobra at hindi na nakapagsalita. Nag-smile na lang ak sa kanya.

"So babe? tara na?" sabi niya sa akin. Nag-nod na lang ako sa kanya simbolo ng pagpayag ko.

Masaya kaming dalawa habang sine-celebrate ang aming 24th Monthsary o sa madaling salita 2nd Anniversary. After namin kumain kung saan-saan pa kami pumunta. Sa mall, nanuod ng sine. Naglaro sa time zone. At kung anu-ano pa. Hindi nawawala sa mga labi namin ang matatamis na ngiti. Parang ayaw na namin matapos ang araw na ito.. Mahal na mahal ko talaga siya at ayaw ko na siyang mawala sa akin. Alam niyo ung feeling na masasabi mo sa isip mo 'SANA SIYA NA ANG LALAKING PAPAKASALAN KO'. Ung para bang ganoon. Pero mga bata pa kami para sa ganyang bagay. 16 ko pa lang at 17 niya.

"Baby, tara na sa kotse. May pupuntahan pa tayo." Magalak niyang sabi sa akin. Parang excited na excited siya.

"Haa?? May pupuntahan ulit tayo?" sabi ko sa kanya na parang nabigla. Kasi kanina pa kami punta ng punta sa kung saan-saan.

"Ayaw mo ba baby?" sabi niya sabay pout. Ayyeeeee ang gwapo niya talaga. heheh Kinilig na naman ako. Ano ba naman. hahahah

"Hehe. Hindi naman baby. Kanina pa kasi tayo punta ng punta sa kung saan-saan"

"Uhm. Sige. Ok lang kung ayaw mo" tapos nag pout ulit siya at nag-sad face effect pa.

"Hehe. wag ka ngang ganyan baby. Hindi mo bagay" kahit sa loob loob ko super gwapo niya. "Sige na. Tara na. Hehe Nagtatampo ka kaagad eh"

"Hehhehe. Yeehheeeyy!!!!" sabi niya na tuwang-tuwa. Para kaming mga bata.

5:30pm na.

"Baby. wear this" sabi niya sabay bigay ng isang blindfold.

"Pero bakit?" nagtatakang tanong ko.

"Wala ng pero-pero. Basta suotin mo na lang." Sininod ko na lang ung sinabi niya.

Maya-maya pa ay naramdaman kong huminto ung sasakyan. Bumaba siya at pinagbuksan ako ng pinto. Inalalayan niya akong bumaba at maglakad sa pupuntahan namin. Huminto na kami sa paglalakad. Tinanggal niya ung blindfold.

Na-shock ako sa nakita ko.

"Woow. Napakaganda naman" sabi ko habang tinitignan ang magandang view. Dahil hapon na, makikita mo doon ang araw at unti-unting napupukaw ng dilim. At maya-maya pa ay makikita mo na ang mga ilaw ng mga buildings at ng mga tahanan sa city. Napakaganda ng tanawin. Nasa silong kami ng isang malaki at malagong puno.

"Tumingin ka sa likod mo" sabi niya sa akin with a sweet voice.

Pagkatingin ko sa likod ko. Nakita ko ung mga candles ba nakasindi at nagform ng isang malaking heart. At nakalagay sa loob 'HAPPY 24th MONTHSARY BABY... I LOVE YOU SO MUCH' . Tapos bigla niya akong niyakap at hinalikan. Smack lang un. At may isinuot siya sa aking silver necklace na ang pendant ay butterfly.

Hindi na ako nakapagsalita sa mga nakita ko. Medyo nagblurry na ang mata ko dahil naluluha ako sa surprise niya sa akin. Hindi ko ene-expect na isusurpresa niya ako ng ganun.

"Oh! Ano ba naman yan baby. Bakit ka umuiyak? Dinala kita dito para mapasaya hindi para paiyakin" sabi niya sa akin at yinakap ako.

"Baby, thank you sa lahat ng effort mo sa akin ha?" Sabi ko while sobbing. Hindi ko na kasi nakayanan. Hehe Tears of Joy kumbaga.

"Ano ka ba?? Para sa akin wala pa lang yan nuh"

"Pero thank you pa rin." mas hinigpitan niya ang yakap sa akin.

"I love you Baby" he whispered.

"I love you too Baby".

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Hahah. sana po magustuhan niyo. First time ko pa lang eh. Hahahah  Balak ko lang po sana Short Story pero tinuloy ko na. :D heheh THANKS PO. Sorry kung may mga mali. Hehe. Hindi ko cheneck eh.

 HiT VOTE kapag nagustuhan. At mag-iwan na lang po ng comment sa baba :) I need FEEDBACKS. Negative or Positive. Accepted.