Dedicated ito sayo :) Dahil ikaw ang unang nagdedicate sa akin sa iyong story. Naisip ko rin na idedicate sayo itong chapter na ito. Salamat po sa pagturing bilang kaibigan :)
Hehe ang aga ko mag-upadate. Hindi kasi ako mapakali eh. Hehe
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Anna's POV
First day of school ngayon. Maaga akong bumangon at ginawa ang aking daily routine. Nagtoothbrush, naligo, kumain, at ready to school na ang drama. Haha, meganun?? ^__^
Medyo nakakapanibago. 4th year na ako. Pero malungkot. Kasi hindi ko na makakasama dito sa school ang aking pinakamamahal na boyfriend. College na kasi siya. Haaaaaay =___= miss ko na siya.
"Oh bhes, parang hindi maipinta ang mukha mo ah!" sabi ng bestfriend kong si Jessica.
"Ahh bhes, syempre alam mo naman. Nakakapanibago. 4th year na tayo. Tapos hindi ko pa kasama si boyfee ko" sabi ko sa kanya with a sad face.
"Hay nako bhes!!! Para namang hindi na kayo magkikita ah!" hindi na lang ako sumagot sa kanya.
Robert's POV
Umaga na naman. Parang nakakatamad bumangon kasi hindi ko naman na makikita si Anna sa school. Paano ba naman eh College na ako eh. Siya lang naman dahilan ng pagsisipag ko sa pagpasok sa school.
Pumasok na ako sa school.
"Dude, kamusta?" sabi ng kaibigan kong si Greg. Actually, bestfriend siya ni Anna. Pero naging magkaibigan kami dahil nga sa girlfriend ko si Anna. College na rin siya katulad ko at parehas kami ng course na napili.
"Ayos lang dude. Medyo naninibago dahil college na tayo at hindi ko na rin makakasama si Anna dito sa school."
"Hahah" sabay tapik sa likod ko "Ayos lang yan dude, magkikita pa naman kayo eh. Pwede mo naman siyang dalawin sa bahay nila." pagkukumbinsi niya sa akin.
"Hmm. Oo nha dude. Tama ka rin dyan" sabay ngiti ko na lang sa kanya kahit namimiss ko na si Anna.
Anna's POV
Madaling lumipas ang mga oras ng hindi ko namamalayan. Todo tutok na lng ako sa pag-aaral para kahit papaano hindi ko masyadong namimiss si Robert. Nag-a-adjust pa lang kasi ako dahil nasanay na ako na lagi kaming magkasama. Sabay magrecess, kumain ng lunch, at hinahatid niya ako pauwi. Kami lagi ang magkasama.
Ngayon si Jessica na ang lagi kong magiging kasabay. Pero ayos lang, masaya naman siyang kasama eh.
"Bhes, ang lalim yata ng iniisip mo?" sabi niya sa akin.
napatingin lang ako sa kanya. ?_?
"Kanina ka pa kasi nakatitig dyan sa food mo. Baka matunaw yan! hahah" sabi niya na parang inaasar ako.
Napatawa na lang ako sa sinabi niya "Ikaw talaga bhes."
"Nakakamiss din sila Greg nuh? pag-iiba ko sa usapan.
"Uhm.. Oo nga eh. Walang pasimuno sa mga trips." pagsasaang-ayon niya sa akin.
"Sige na. Kumain na tayo. Malapit na magtime oh!" sabay turo sa wall clock na malapit sa amin.
"Oo nga nuh!! Tara. Bilisan natin. Pangit naman na first day na first day of classes malelate tayo sa first subject natin this afternoon." and with that kumain na kami agad.
Uwian na. Feeling ko may kulang. *sigh* mag-isa ko lang kasi na uuwi ngayon. Haaay. Nakakamiss talaga.
Maya-maya biglang nagring ung phone ko.
'krrriiiiiiing'
[Calling Baby]
"Hi baby!" sabi sa kabilang linya.
"Hi! How's your day?" sabi ko na nakangiti.
"Fine, but I'm missing you." hehehe ano ba naman yan. Kinikilig na naman ako. Hahahah
" ^_____^ I miss you too baby"
"Saan ka na pala?"
"I'm on my way to home, baby"
"Susunduin kita. Saan ka?" sabi niya na parang nag-aalala.
"Dito sa isang kanto malapit sa school." sagot ko sa kanya.
"Ok. wait me. Wag ka aalis diyan. OK?"
"Ok baby"
"I love you"
Hindi ko naiwasang mapangiti "I love you too baby" :)
After a few minute. Nakita ko na ung kulay grey na koste. Iyun ung koste ni Robert. Huminto agad ung koste sa harap ko.
Sabik kami sa isa't-isa. Ung aakalain ming mahigit isang taon na hindi nagkita.
Yinakap niya ako with matching lifting pa.
"Miss na miss na miss na miss kita" at binaba niya ako at hinalikan sa labi. That was so sweet kahit pa smack lang un. Ramdam na ramdam mo talaga ung emotions naming dalawa while we're doing that.
"Namiss din kita" sabi na lang sa kanya at tsaka ngumiti. ^____^
With that. Pumunta na kami sa koste at pinagbuksan niya ako. Ihahatid niya na ako sa bahay.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sino pa ang mga makikilala natin?? Abangan sa susunod na chapter :D At ano pa ang mga mangyayari?
Haha. sorry for a short update. :) Sana po nagustuhan niya kahit na pa bitin.
VOTE and leave a COMMENT po sa ibaba :) Salamat po sa pagbabasa. Sana po support niyo po.
BINABASA MO ANG
Triangles Of Love
Roman d'amourSabi nila, kapag mahal mo ang isang tao, kahit ano, kahit gaano kahirap ibibigay mo. Papatawarin mo kahit sobrang sakit para sa iyo ang nagawa niyang kasalanan. Handa kang magpakatanga para lamang sa kanta. Well, mahal mo siya eh. And you are willin...
