Hij wil niet praten

802 32 3
                                    

♡Jessie's POV♡

Ik word wakker, eindelijk zonder dat iemand me wakker maakt. Ik kijk op de klok en zie dat het al 10:47 is.
Ik sta op en doe wat kleren aan.
Ik ren de trap af en neem wat ontbijt daarna ga ik weer naar me kamer en neem me spullen. Zach stuurde misschien wel dat ik zijn trui mocht houden maar toch neem ik hem mee om terug te geven.

Ik zeg mam en pap nog gedag en ga de deur uit.
Toen ik bij de jongens was bel ik aan.
Zach deed open.

"Hey Jessie. Wat doe jij hier?"
"Ik kom je trui terug brengen en ook met Jack praten" ik gaf hem zijn trui.
"Dank je en Jack is boven maar we hebben hem nog niet beneden gezien sinds gisteren"
"Hoezo niet gezien sinds gisteren?"
"Ja hij komt zijn kamer niet uit, wij mogen zijn kamer niet in en hij zegt alleen maar GA WEG! Meer niet. Dus als je met hem ga praten, veel succes" hij knipoogde naar me en ging weg.

Ik ren de trap op richting Jack's kamer, ik klop op de deur maar er gebeurde niets, ik klop nog een keer.
"GA WEG!!!" hoorde ik hem roepen.
"Jack? Ik ben het, Jessie. Please laat me erin, ik moet met je praten"
"Ik wil niet met jou praten dus GA GEWOON WEG!!"
"Jack, please. Ik weet niet waarom je daar zit en waarom je boos bent maar ik wil gewoon met je spreken" ik ging met me hoofd tegen de deur staan.
Het bleef stil. "Jack please, open die stomme deur en laat me binnen. Wat ik ook fout heb gedaan, het spijt me"
Na die woorden opende hij de deur, maar hij zegt niets.
"Dank je"

We gingen op zijn bed zitten, ik staar hem even aan. Al wat hij doet is naar de grond kijken en met zijn vingers spelen.
"Waarom kom je je kamer niet uit?" vroeg ik, maar geen antwoord.
"Ik wil niet dat je boos of verdrietig bent. Dus zeg alsjeblieft wat er is" maar geen antwoord.
"Ik ben terug gekomen om te zeggen dat ik het gisteren met je leuk vond en ik zou graag nog eens met je, zeg maar op date gaan. Wat denk je?"
"WAAROM ZOU JE MET MIJ OP DATE WILLEN? OM DAARNA TE KUSSEN MET EEN VAN ME VRIENDEN!? ME HART TE BREKEN NA EEN LEUKE DAG?! NEE DANK JE, MAAR IK GA NIET MEER MET JE OP DATE! GA NU ME KAMER UIT EN LAAT ME ALLEEN!!!" riep hij.
Ik kreeg tranen in me ogen maar hield ze voor mezelf.

"NEE! IK BLIJF HIER! JACK HET SPIJT ME OKÉ! Ja, Zach kuste me en ja, ik kuste hem terug maar die ik voelde me er niet goed bij. Ik dacht alleen maar aan jou! Jack ik hou van jou en niemand anders!"
"GA GEWOON WEG EN HOU DIE ONZIN VOOR JEZELF!!!" uit het niets gaf hij me een klap in me gezicht. De tranen rolde over me wangen en ik rende weg. Ik ging voorbij alle jongens en liep het huis uit.

Ik ging buiten op de stoeprand zitten.
(zoals op de foto ↑)
De plaats waar hij sloeg deed pijn.
Waarom deed hij dat?
Na een paar minuten kwam er iemand naast me zitten maar ik bleef naar de grond staren.
"Wat is er gebeurd? Gaat het wel?" ik herkende de stem, het was die van Jonah. Hij legde zijn arm rond me heen en ik legde me hoofd op zijn schouder.
"Jack was boos/verdrietig omdat ik en Zach hebben gekust, maar ik voelde me niet goed bij die kus, dat weet Zach. Ik heb het gezegd tegen Jack en ook dat ik hem leuk vind maar het enige wat hij deed was roepen en daarna sloeg hij me" ik veegde me tranen weg.
"Hij sloeg je?!? Dat doe je toch niet, ik bedoel een meisje slaan is laag. Vertrouw me, ik zal je nooit slaan en ik zal er ook altijd voor je zijn" hij ging met zijn hand door me haar.
"Dank je Jonah, het is leuk om te weten dat ik iemand kan vertrouwen"
"Hey, als hij het nog eens zou doen dan roep je mij maar, ik zal je beschermen!" Ik verdronk in zijn prachtige blauwe ogen. Ik voelde me rood worden en lachte zachtjes.
"Wat is er? Waarom lach je?" vroeg Jonah. "Niets. Of ja, wel om iets maar het is niet belangrijk"
"Ben je zeker?" hij porde me. "Nee niet doen!"lachte ik. "Ik stop als je zegt waarom je moest lachen"
"Oké, ik lachte om mezelf. Ik voelde me rood worden en dan lach ik altijd, ik weet niet waarom precies"

Jonah ging rechtstaan en stak zijn hand naar me uit. Hij helpt me recht en toen ik recht kwam te staan stonden we zo dicht bij elkaar dat ik zijn adem voelde en onze neus elkaar net aanraken.
Jonah kwam nog dichter en ik voelde zijn lippen de mijne raken.
We stopte door het stomme geluid van me telefoon, mam belde me.
"Ik moet naar huis,sorry. Ik zie je later" ik gaf hem nog snel een kus en ging weg.

In love with the band ♡ why don't we fan fictieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu