Exchanged

8. First couple!!!

/Chanel\
"Zou het goed met ze gaan." Martinus vraagt het al voor de derde keer in vijf minuten. Ik zucht. "Tinus rustig aan het zal echt niet beter gaan als je je zorgen blijft maken." Zeg ik glimlachend. "Je hebt gelijk!" Zegt hij. O nee hier heb ik nu echt geen zin in. Daar komen Destiny en haar Leger van trutjes aangelopen. "Kijk kijk kijk. Er zijn er vier maar we zien er twee. Waar zijn die andere twee gebleven?" Vraagt Destiny op haar valse toon. "Dat zijn jou zaken niet Fake Kim." Zeg ik op mijn bitchie toon. Ze haat de bijnaam die we haar hebben gegeven. Er trilt een spiertje op haar slaap. "Oké je hebt vijf seconde om mijn vraag te beantwoorden want anders!" "Anders wat. Ga je Botox in mijn gezicht spuiten net als ze bij jou doen?" Zeg ik grijzend. Het stoom komt zowat uit haar oren gespoten! "O ga toch lekker terug naar al je exen. Dat zal een tocht van vijf jaar zijn om lang allemaal te gaan maar je hebt toch niks beters te doen." Zegt ze vals. OKÉ DIE TRUT GAAT ERAAN. IK KAN VEEL HEBBEN MAAR DAT IS DE DRUPPEL! "Je krijgt vijf seconde voorsprong. Dat is al langer dan een jongen met jou kan uithouden!" Zeg ik boos. "Je kunt echt beter gaan." Zegt Martinus kalm en hij grijpt me bij mijn arm, omdat ik anders waarschijnlijk haar hoofd allang van haar romp had getrokken. Ze kijkt hem aan met een 'val dood' blik. "Hou je er buiten Martinus of zal ik haar meteen over jou geheimpje vertellen?" Zegt Destiny bot. Martinus zijn adem stokt en hij laat me los. "OKE GENOEG! MIJ BELEDIGEN IS EEN DING!! MAAR ACHTER MIJN VRIENDEN AANGAAN! JE BENT ER GEWEEST!!" Ik krijg een woede uitbarsting van hier tot Mexico via Tokyo! Destiny deinst bang achter uit, maar ik ben al bij haar. Ik hef mijn hand en geef haar zo'n harde klap in haar gezicht dat je het gewoon hoort. Ik schrik een beetje van wat ik net heb gedaan, maar het voelt zoooooo goed! Je ziet mijn hand afdruk door haar honderd lagen foundation heen rood op haar wang staan. "Jij... Jij... Jij bitch!! Je bent gestoord." Roept ze uit. "Je bent nog niet van ons af!" Zegt haar rechterhand Mackenzie. "Eigenlijk ben ik nooit op jullie geweest!" Zeg ik grijnzend. Ze weten niks meer uit te brengen, draaien zich om en lopen weg. Ik kan mijn lachen haast niet meer inhouden! Ik draai me om naar Tinus, maar als ik hem zie verdwijnt die grijns van mijn gezicht. "Tinus wat is er? Je trilt helemaal!" Zeg ik bezorgd en pak zijn handen vast. "Z-ze w-w-weet h-het! Z-z-ze w-w-w-weet het!" Zegt hij hijgend. O god ik denk dat hij een paniekaanval heeft. "Oké Martinus ga nu zitten!" Zeg ik. Hij leunt tegen ze kluisjes aan en valt zowat op de grond! "Probeer wat langzamer te ademen." Zeg ik terwijl ik zijn handen weer pak. "I-ik kan h-h-het niet!" Zegt hij tussen het hijgen door. "He he Tinus. Het komt goed. Concentreer je op mijn stem!" Ik probeer hem te kalmeren. Maar tot nu toe lukt het niet. "Sssssstttt. Sssstttt. Rustig maar ik ben er." Het lukt al een beetje. Ik weet misschien wel iets wat hem kalmeert. Een liedje dat ik en Kyra altijd zongen als we overstuur waren.

"Dancing bears.
Paintes wings.
Things I almost remember.
I hear a song, someone sings once upon a December.
Someone hold me save and warm.
Horses print throug a silver storm.
Someone hold me peacefully, across my memories.
Na-nana-nana-nana-nanana-nana.
In a time long ago.
Everything blinks gold and amber.
I hear a song someone sings.

Once upon a Dece-hember."

Als ik stop met zingen merk ik dat Martinus al kalmer is. "Je hoeft me niet te vertellen wat het geheim is. Je moet alleen weten dat ze je niks zal maken. Zo'n soort watje is ze wel." Zeg ik gerust stellend. Hij knikt en we geven elkaar een knuffel. "Laten we terug naar de les gaan." Zegt hij. Ik knik en we lopen weg.

'Skipper de Skip de rest van de dag'

We hebben al voor de rest van de dag niets van tweedel Kim en tweedel Bitch gehoord. Gelukkig maar want ik heb er echt geen zin. Ik en Tinus zijn de enige die nog in de gang zijn. "Laten we gaan. Ik heb genoeg school gehad voor vandaag. De enige school die ik nog wil zien is een school vis op de bbq." Zeg ik lachend. Hij lacht ook. En we lopen de hal uit. Opeens voel ik twee handen in mijn rug. Martinus valt ook en ik zie het make up leger staan. Ik word nog harder geduwd en val voorover bijna op Martinus alleen mijn armen zorgen ervoor dat ik hem niet raak. "Kijk toch eens uit waar je loopt!" Hoor ik iemand op een bespottende toon zeggen maar het maakt me niet uit. Alle stemmen vervagen en ik zie alleen nog maar Martinus. We kijke elkaar aan en zijn gezicht komt steeds dichter bij mijn gezicht. Tot onze lippen elkaar raken. Alles voelt als een droom. Alles is perfect. Hij is perfect. Als ik mijn ogen weer open doe zie ik iedereen verbaasd kijken en vooral Mackenzie. Ze is zo rood dat het eruit ziet alsof ze elk moment kan ontploffen. Ik ga van Martinus af en help hem overeind. "Chan wacht." Zegt hij zodra we staan. Hij pakt mijn middel en ik sla mijn armen rond zijn nek en hij kust me nog een keer. Opeens horen we een klap. Mackenzie is boos weggelopen en heeft keihard de deur dichtgesmeten. De anderen sprinten haar zowat achterna. Ik en Tinus lachen.

/Martinus\

Ze weet het! Alles begint te draaien en ik begin te hijgen. Ze weet het. Chanel pakt mijn handen vast en ik hoor haar wazig iets zeggen. Voor ik het weet zit ik op de grond. "Probeer wat langzamer te ademen." Zegt ze. "I-ik kan h-h-het niet!" Hijg ik. Chanel begint opeens te zingen. Het is zo mooi. Ik kalmeer door haar te horen en te zien. Ze is zo speciaal. "Je hoeft me niet te vertellen wat het geheim is. Je moet alleen weten dat ze je niks zal maken. Zo'n soort watje is ze wel." Zegt ze zodra ze gestopt is met zingen. Ik knik. "Laten we naar de les gaan" zeg ik. Ze knikt en we lopen samen weg.

'Je weet al wat er geskipt word'

"Laten we gaan. Ik heb genoeg school gehad voor vandaag. De enige school die ik nog wil zien is een school vis op de bbq." Zegt Chanel lachend. Ik lag met haar mee. Ik kan niet stoppen met aan haar denken. We lopen de gang uit en opeens word ik op de grond geduwd. Chanel valt bijna op me. Wat gebeurt er?! Zodra ik die naaldhakken zie weet ik het al. Als ik opkijk zie ik Chanel. Alles verdwijnt alleen zij blijft over. Ik breng mijn gezicht naar haar toe en kus haar. Ze is perfect! Iedereen is stil als we opstaan. "Chan wacht." Zeg ik aarzelend. Ik pak haar heupen en zij slaat haar armen om me heen. Ik kus haar nog een keer maar worden onderbroken door een harde klap. Mooi ze smeren hem eindelijk! We lachen.

/Martinus en Chanel\

Alles is goed. Alles is een droom en alles is perfect nu.............

Hey peeps!!😍❤️
Sorry voor het zo lang niet schrijven. Hopelijk blijven jullie mijn verhaal lezen!!🔥💋📚 jacobsartorius_ch deze is speciaal voor jou schat!😂💕💗 Well enjoy and see ya ma UNICORNS!!!!!🦄🦄💌💜🔥
Bye and stay happy❤️💋