/Chanel\
Ik kijk Kyra half geschrokken half vragend aan. "Hoe bedoel je voor het ongeluk!" Zeg ik geschrokken. "Hoe ik het zeg." Zegt Kyra. Okeeee hoezo freaky. "Chan..." Zegt Kyra opeens na een tijdje van stilte. "Ja?" Antwoord ik. "We moeten extra voorzichtig zijn de komende tijd." Zegt ze serieus. Ik knik. "Maar ik weet niet hoe ik het aan Mac moet vertellen en aan Tinus." Zegt ze met een zucht. "Misschien moeten we het ze niet vertellen." Zeg ik zacht. Kyra kijkt me vragend aan. "Ja de jongens zijn super druk met de nieuwe tour dus ik denk niet dat we echt helpen als we het hun vertellen." Zeg ik. Kyra knikt. "CHANELLLLLLL!!!!" Roept Martinus opeens. Ik kijk geschrokken om en zie Marcus en Martinus vechten het laatste stuk chocolade. OMG typisch Marcus en Martinus. "Babe... Kan je misschien even helpen?" Zegt hij met een pruillip. Ik lach en kijk naar Kyra. Kyr ik hoop echt dat jij het zelfde idee hebt als ik thoug. Ze kijkt me grijnzend aan. Ja dat heb je dus! We lopen naar de tafel. "Deze kwestie is heel makkelijk op te lossen." Zegt Kyra lachend en ze pak het stuk chocolade, breekt het in tweeën en geeft een van de twee stukken aan mij. Marcus en Martinus staren ons aan. "Kyra..." Zegt Marcus. Ze begint te lachen en we eten de chocolade snel op. "JULLIE ZIJN ER GEWEEST!!" Schreeuwen Marcus en Martinus. En ik en Kyra slaan op de vlucht. We rennen naar beneden de tuin in. We stoppen met rennen echt ik ben bek af.. "zouden ze ons nog volgen?" Vraagt Kyra hijgend. "Vast niet." Antwoord ik. We horen het plingetje van Kyra's telefoon. Kyra opent het bericht en haar adem stokt. "Wat is er?" Vraag ik. Ze draait haar telefoon naar mij toe. "Maar dat zijn wij... nu." Zeg ik/Kyra\
"Maar dat zijn wij... nu." Zegt Chanel. Ik kijk nog een keer goed naar de foto. Maar? OMG!! "CHANEL LIGGEN!!" Schreeuw ik en trek haar naar de grond. Op het moment dat we de grond raken hoor ik schoten. Chanel bedekt haar hoofd en ik zie de tuindeuren open vliegen. "BLIJF DAAR!" Roep ik naar Marcus Martinus en Erik die in de opening staan. "Chan we moeten rennen." Zeg ik terwijl ik haar aankijk. "Wat!! ben je getikt!" Zegt ze terwijl ze me angstig aankijkt. "Chan.. vertrouw me." Zeg ik. Ze knikt. "Op drie... 1..2..3!!" Zeg ik en we beginnen te rennen. We rennen sneller en sneller en de tuindeuren komen steeds dichter bij. "Sneller!! Kom op!" Roepen Marcus en Martinus. Nog maar een paar meter. Plotseling voel ik een stekende pijn in mijn been. Ik val en kijk op. "Marcus waag het eens!!" Zeg ik. Maar ik heb al geen invloed meer. Marcus rent naar buiten en tilt me op. We komen net optijd binnen want net als binnen zijn raakt een kogel de veranda. Marcus legt me op de bank neer en de rest komt aangerend. Ik kijk naar mijn been. "Rustig maar, het is maar een schampschot." Zeg ik zuchtend. (Schampschot- schot dat je net raakt en daarbij een schaafwond of snee veroorzaakt.). "Wie was dat!" Zegt Chanel nogsteeds ligt in paniek. "Ik weet het niet." Zeg ik. "Erik bel de politie nu!" Zegt Anne als ze met een verband doos aan komt. "Het mag wel een schampschot zijn. Het is nog sneeds een diepe snee die moet worde schoon gemaakt." Zegt ze. Ik knik en laat Anne haar gang gaan. Marcus komt naast me zitten en pakt mijn hand. Ik kijk hem aan en hij is lijk bleek. "OMG Mac! Alles oke? Zeg ik terwijl ik mijn andere hand tegen zijn wang aan houd. Hij knikt. "Mac je bent niet oke." Zeg ik bezorgd. Hij kijkt naar beneden. "Rustig maar het komt goed." Zeg ik terwijl ik hem een knuffel geef. "Klaar. Ik denk dat jullie beter allemaal kunnen gaan slapen, de politie is er zo en jullie zien er niet uit alsof jullie nog meer drama aankunnen." Zegt Anne. Ik en Mac knikken en gaan naar boven. Marcus gaat zonder iets te zeggen naar zijn kamer. Oke.. ik trek mijn pyjama aan en ga in bed liggen. Even later hoor ik het gekraak van de planken. Als ik opkijk zie ik Marcus in in de deuropening staan. Hij zet een schuine glimlach op en kijkt naar zijn voeten. Ik glimlach terug en sla de dekens open als teken dat hij er bij mag komen liggen. Hij komt in mijn bed liggen en pakt mijn hand. "Ik was zo bang dat ik je ging verliezen." Zegt hij terwijl er een traan over zijn wang rolt. "Het is al goed. Ik ben er nog." Zeg ik en geef hem een kus op zijn voorhoofd. "Ik-ik had gewoon je achterna de tuin in moeten rennen.." Zegt hij met trillende stem. "Ben je gek! Ik ben zo blij dat je dat niet deed. Als dat was gebeurt had het anders kunnen lopen!" Zeg ik. Marcus kijkt me aan. Hij ziet er moe. "Probeer maar wat te slapen." Zeg ik en ga met mijn hand door zijn haar. "Ik hou echt heel veel van je dat weet je toch?" Zegt hij en hij me aankijkt. "Natuurlijk weet ik dat. En ik hou ook ongelofelijk veel van jou." Zeg ik en geef hem een zoen. Hij glimlacht en ik leg mijn hoofd op zijn borst. Hij slaat zijn armen om me heen. "Goodnight princes." Fluisterd hij "Goodnight prince charming." Fluister ik terug. Ik sluit mijn ogen en voor het eerst in tijde voel ik me alsof ik alles aankan, want ik Marcus zijn armen ben ik veilig."Anoniem"
Bijna!! Bijna had ik haar!! Hoe moet ik dit aan de baas gaan uitleggen. Ik doe de deur van mijn hotelkamer open en loop de kamer in. Ik hoor de deur dichtvallen en verstijf. "Hoe kon dit misgaan." Zegt een dwingende zware stem. "M-meneer i-ik wist niet dat u langs zou komen." Zeg ik stotterend terwijl ik me omdraai. "Mhm... je weet toch dat je me weer teleurstelt..." zegt hij terwijl hij in grote rondjes om me heen loopt. Ik word steeds zenuwachtiger. Hoe red ik me hier uit... de andere mensen die hem teleurstelde.. de rillingen lopen over mijn rug als ik denk aan wat die arme zielen is overkomen. "J-j-ja meneer, dat weet ik." "Goed, dan weet je ook wat er nu gaat gebeuren." Zegt hij terwijl hij een stap dichterbij zet. Ik kan niet veel van hem zien alleen zijn donkere silluet in deze donkere kamer. "A-a-alstublieft. G-geef me n-nog een kans, I-I-ik zal u echt niet meer teleurstellen." Zeg ik , o god wat nu!!! "Dat weet ik." Zegt hij kill. Ik voel hoe ik gegrepen word en alles word zwart.Heeeeeyyyy peopleeee!!❤️👑
Ongelofelijk dat ik al zo lang niet meer ge-update heb!!😭😱 ik had geen inspiratie en weinig tijd.. daarom dus dit hoofdstuk😅🤦🏼♀️ hopelijk vinden jullie het nog een beetje te lezen💜💋 IM BACK AND IM INSPIERDDDD💃🏼👯♀️ dus jullie zijn nog niet van me affffffffff😝😝❤️ stay allll ma happy unicornsss en tot het volgende hoofdstuk!!💜👑Ps.. MARCUS EN MARTINUS KOMEN NAAR NEDERLANDDDD😍😍😍 OMFG!!!!!!!!!!!!! AAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHH😍❤️❤️❤️💋💋💋💃🏼💃🏼💃🏼💃🏼💃🏼💃🏼 maar guess what... ik heb niemand om mee te gaan😭😭😭😭😭😭 does annybody have Some chocolate?😢 or Marcus?😢❤️❤️❤️❤️

JE LEEST
Exchanged
Fanfictionheel kyra's wereld staat al op instorten als haar vader en zusjes omkomen in een auto ongeluk. En dan moet ze ook nog gaan verhuizen naar Noorwegen. Ze moet alles wat ze nog heeft achterlaten. Haar beste vriendin, haar sociale leven, de gym en de st...