Më shpëto!

5.

"Të vijë tek ju? Mendoni të zhvendosem tek objekti juaj?"

"Mendoj, të punoni me mua!" dhe Ajlës i cingërroi celulari,

"Alo, Kejsi, jam në një takim tani, sapo të mbaroj do të ju bashkohem!" dhe e mbylli

"Ti qenke në takim?" e pyeti Merti, ndërsa ajo e kapi nga krevata dhe e afroi pranë vetes,

"Nëse dhe njëherë ti luan kësisoji me mua, nuk do të mbaroj me kaq!" e kërcënoi,

"Çfarë do të bëni ju doktoreshë?"

"Do ti njoftoj gazeta!"

"Kjo është shumë veprim i ulët, apo jo?" kurse Ajla u zemërua shumë dhe i shkeli këpucat e tij të shtrenjta firmato.

"Ju duket e fortë kjo?" kurse Merti largoi këmbën e tij që gjendej nën këmbën e saj dhe ajo rrëshkiti dhe ai e kapi, e priti.

"Je i çmendur! Më lësho.." dhe e godiste, kurse ai ia kapi duartë me forcë,

"Çmendur, ja çfarë je ti. Të thashë të më lëshosh!"

"Për të të lëshuar duhet të më premtosh se do të qetësohesh." Ajla filloi të lëvizte por kur e kuptoi se ai e kishte seriozisht pohoi me kokë. Dhe Merti e liroi.

"Tani Dr. Ajla ne kemi një marrëveshje." dhe ajo mori një letër dhe më ngjiti në sakon time të shtrenjtë,

"Tani, do të zhvendosem për një javë, kjo është llogaria ime bankare, dua që paratë ti dërgoni këtu. Dhe pas kësaj shpresoj shumë që të mos takohemi më!" dhe doli nga zyrja e Meritit.

"Ajla!"

"Kevin!" ishte bashkë me Kejsin në studion e tij të vallëzimit,

"Ajla, si je! Kam ca vite pa të parë. Nuk paske ndryshuar, vetëm se qenke bërë më e bukur!"

"Kevin, kur e ke hapur këtë studio?"

"Kam ca muaj, por nuk isha gati të takohesha me ty." dhe u largua për ca minuta,

"Kejsi, do ta zhvendos klinikën time."

"Ku? Kam harruar të të jap diqka." dhe ia drejtoi një zarf

"Çfarë është kjo?"

"Është një paradhënie. Më fal sepse nuk kam pasur më shumë. Fute brenda para se të ta shoh Kevini. Nuk po ti jap falas, kur ti bësh paratë, mund të mi kthesh."

"Je shpëtimi im!" dhe u fut në lokal Sara.

"Si është e mundur, ju të dyjat pa mua? Ku e ke klinikën Ajla?"

"E kam ndërruar!"

"Ku e ke tani, në ndonjë fshat?"

"Jo e kam në qendër të qytetit." dhe papritur dikush po më telefononte. ishte emri i i atij të çmendurit, vetëm ia ndala.

"Çfarë? Po kush të..." vetëm sa nuk plasi nga inati, u ngrit dhe u largua.

"Ia tregove qejfin!" tha Kejsi. Dhe ai i çmenduri më dërgoi një mesazh.

U ngrita nga lokali dhe u nisa drejt objektit i cili mendohej të ishte klinika ime e re.

"Çfarë i bëra vetes! O Zot më shpëto nga ky makth." flisja me veten.

"Po thoni se keni ndryshuar mendjen?" u dëgjua një zë, sapo u ktheva ishte ai i çmenduri.

"Keni ndërruar këpucët?" e pyti Ajla,

"Si mund të rrija me këpucët që mi shkeli këmba jote plot baltë."

"Ju jeni të krimbur në para apo jo?Keni blerë gjithë këtë ndërtesë!"

"Shiko Ajla, duke filluar nga ky moment kjo është  klinika yte!"

"Korrkte! Tani është i imi. Tani unë kam marrë një kredi në bankë, dhe pasi spitali është i imi unë do t'ua kaloj kredinë juve."

"Ti thua se tani do të jemi partner pune?"

"Po ashtu."

"Në rregull!" dhe Merti u afrua afër saj. Ia zgjati dorën.

Pas një jave

I dhashë lamutumirën klinikës sime të vjetër. Tani jam zhvendosur në klinikën e re. Menjëherë fillova ta pastroja dhe ta rregulloja klinikën time të re.

.

.

.

Pasi mbarova punën në kompani u nisa tek klinika e re ta shihja se si e kishte rregulluar. Hyra brenda saj. Dr .Ajla nuk po gjendej askund. Duke hyrë në zyrën e saj e pashë Ajlën të cilën e kishte zënë gjumi mbi tavolinë. Ajo dukej si engjëll kur flinte. U ula në karrige dhe e shikoja atë fytyrë të bukur teksa flinte dhe buza më qeshte dhe një moment ajo i hapi sytë.....