Amnesia (GirlxGirl)

Chapter 11: Official

Nagcheck in ako sa isa sa mga inn sa bayan. Bukas nalang ako maghahanap ng dorm. Im just so exhausted.

Bago ako natulog ay tinawagan ko si Sophie sa 2nd hand na cellphone na kabibili ko lang kanina. I wanna talk to her. I wanna hear her voice, actually i wanna see her pero ayokong makita niya ako sa kalagayan ko ngayon. Ayokong sisihin niya ang sarili niya.

Dinial ko ang cellphone number niya. Ilang segundo lang ay narinig ko na ang malamyos niyang boses.

"Sophie" I said. All of a sudden i want to cry. Parang ngayon lang tumino sa isip ko ang desisyon kung umalis sa poder ng magulang ko. Kakayanin ko ba?

"Jess is that you?" nagtataka niyang tanong.

"Yes" pinahid ko ang luha ko.

"Why are you sad? tsaka kaninong cellphone tong gamit mo?"

"Ito na ang bagong number ko, pakisave nalang din. I just miss you thats why im sad ilang araw narin kasi kitang di nakikita. If i could only hug you right now Sophie just to make me feel better" i let out a deep sigh.

"Thats so sweet of you, maybe we can see each other tomorrow? I miss you too Jess. Kung pwede nga lang akong tumakas dito sa bahay ngayon para puntahan kita kaso gabi narin kasi at may pasok pa tayo bukas."

"Yes lets have breakfast tomorrow. Ill wait for you in the cafeteria."

Biglang naging masigla ang boses ni Sophie.

"Talaga? Sabay tayo? Di ka ba matatakot na makita tayo ng magulang mo? Di mo na ba ako iiwasan?

"From now on, hindi na. Ipapakita ko na sa mga tao kung sino talaga ako. Hindi ko dapat ikahiya kung sino ako, lalong di kita dapat iniiwasan. You changed me Sophie at utang ko sayo ito. Utang ko sayong natanggap ko ang sarili ko. Maraming salamat"

Kahit gaano kahirap, kahit napakalabo ng hinaharap ko ay masaya parin ako dahil natapos na ako sa pagpapanggap ko. Natapos na akong pasayahin ang mga tao sa paligid ko. Panahon ko narin na sumaya.

"The pleasure is mine Jess. Pero ano ba kasing meron tayo? Medyo magulo eh, ano bang narardaman mo sa akin? Actually I was shocked when you said you love me. Do you really love me?"

Di ko napigilang ngumiti. Hindi niya pala nakalimutan yong mga sinabi ko nong nasa CR kame.

"Do I really love you?" ulit ko sa tanong niya. Yes mahal kita, mahal na mahal na nakakatakot na kasi kaya kong iwan ang pamilya ko para lang mapanindigan ko ang sarili ko at para narin mapananindigan kita. Mahal kita dahil kahit itakwil nila ako at gustong ipakasal sa iba ay mas pinili kita. Mahal kita dahil magmula ng makilala kita hindi na mabura nag mga ngiting inilagay mo sa mga labi ko. Mahal kita dahil you made me realize who i really am.

"Mahal kita Sophie, ok lang ba yon sayo? Na isa lang akong babae tapos nagkagusto ako sayo?" tanging yan lang ang nasabi ko sa kanya saka ko na sasabihin na umalis ako sa bahay. Bukas nalang siguro.

"Oh jess, it doesnt matter. Sabi nga nila love has no gender. Ang importante. We are feeling the same way."

"Feeling the same way?" tanong ko.

"Yes because I love you too. I dont know how, I dont know when but your just like a drug i got addicted with. Maybe because of your kiss"

Ang lakas ng tawa ko. Namiss ko tuloy ang halik niya. Parang gusto ko tuloy siyang makita alam kong namumula ang mga pisngi niya.

"Why am i a good kisser Sophie?"

Ang lakas ng tawa nito. I love the soud of her laughter. Nakakawala ng problema.

"Whell ill rate you ten, so you better give me a good breakfast tomorrow."

"Hindi lang breakfast ang ibibigay ko sayo, pati na ang matatamis kong halik." sabay halik ko sa cellphone na hawak ko. "mwaaahhh ikikiss ko yong mga araw na hindi tayo nagkita"

She giggles. "Pang ilan na ba ako sa nahalikan mo?"

"Ikaw palang"

"Really?" di nito makapaniwalang sabi. "So why do you kiss so well?"

Natawa ako at naflatter. "I dont know, at isa pa. Your lips so luscious, so kissable kaya siguro napasarap ang halik ko sayo." bigla kong dinama ang mga labi ko. I can imagine kissing Sophies lips. How i forgot everything just by tasting her lips.

"Its getting hotter" pabiro nitong sabi. "Bukas nalang ulit jess baka bigla akong pumunta dyan sa bahay niyo para nakawan ka ng halik"

"I like the idea. Hinding hindi ako magsasawa sa mga labi mo my loves."

"So now we have an endearment?"

"Oo naman, ikaw ang my loves ko, ikaw ang mahal ko. Ok lang bang tawagin kita nito?"

"Oo naman gustong gusto ko. So we are official now?"

"Yes, girlfriend na kita at boyfriend mo na ako." pinabaritono ko ang boses ko. " Hinding hindi kita sasaktan Sophie at mamahalin kita hangang sa nabubuhay ako"

"Bolero ka talaga, baka naman puro iyak abutin ko sayo naku talaga isusumbong kita kay Daddy."

"Baka nga ako pa paiyakin mo eh."

"Hinding hindi ko gagawin yon." Bigla itong sumeryoso. "Sa totoo lang, Di ko alam tong pinapasok ko pero masaya ako sayo Jess. And i know you are different. Tsaka kasi di ko mahindian ang mga mata mo. Para akong laging inaakit ng mga mata mo. Ginayuma mo siguro ako"

"Haha sa mga mata ko pala ikaw nainlove ah, di ko kailangang gayumahin ka kasi nong una palang siguro gusto mo na ako"

"Naku ah, ang yabang mo na. Ikaw ata yong natulala nong makita ako."

"Eh kasi naman ang ganda ng mahal ko sino bang hindi magkakagusto sayo. Lahat na ata ng maganda nasa yo at napakaswerte ko sayo. Kaya mahal na mahal kita eh."

"Awww you are so sweet. Im excited to see you tomorrow. I love you. Oh siya matulog na tayo its late and i have to get a beauty sleep baka ipagpalit mo ako agad. Goodnight "

"Yeah goodnight, dream of me tonight love."

"Yeah I will, I love you. Baba mo na"

"Eh ikaw na."

"Ikaw na."

"Ehhh" Sophie giggles.

"Okay sabay tayo" natatawa kong sabi.

"Okay ill count 1,2,3 pag 3 patayin na natin. Okay 1,2,3" pero hindi ko pinatay ang end button. Hindi din niya pinatay. Sabay kame tuloy natawa. Nakalima siguro kameng bilang bago niya tuluyang pindutin ang end button.

I feel refreshed. Parang kanina lang naiiyak ako pero pagkatapos kong kausapin si Sophie di na mawala ngiti sa labi ko. Mukhang tana anf desisyon ko kasi mahal din niya ako at napakagandang regalo sa darating na kaarawan ko dahil kame na. We are official. Gusto kong ipagsigawan sa lahat na kame na. Ang sarap lang sa pakiramdam.

Gusto kong tawagan si Charmaine para ibalita sa kanya ang tungkol sa amin ni Sophie pero alam kong tulog na ito kaya bukas ko nalang sasabihin.

I feel so happy. Di parin ako pinabayaan ng Diyos. Nakatulog akong may ngiti sa mga labi ko.