Deli Oyun (Tamamlandı)

Deli Oyun 41.Bölüm

Mahallede

Ömer: Benle konuşmak istediğiniz önemli konu ne babacım.

Salim: Seni görmek isteyen biri var

Ömer: Kimki ve nerde?

Salim: Burda. Der ve Ömerin annesi odadan çıkar.

Gönül: Merhaba oğlum. Der ve Ömer hiçbir şey söyleyemeden öylece kala kalır.

Ömer: O...oğlum mu?

Gönül: Ben geldim Ömer annen

Ömer: Siz ne saçmalıyorsunuz? Benim annem falan yok benim bir annem var oda şuan hastanede

Gönül: Yapma böyle oğlum oturup konuşalım anlatayım sana herşeyi

Ömer: Sus!!! Bana da oğlum deme anladın mı?

Gönül: Ama ben senide Ayşeyide çok özledim

Ömer: Özledin demek öyle mi? Nerdeydin bunca zaman özlediysen hangi cehennemin dibindeydin ha?!!! Der bağırarak

Zehra: Tamam Ömer sakin ol.

Ömer: Bırak! Ben sakin falan olamam. Demek sende biliyordun ha demek sende bana oyun oynadın neymiş babamın seninle konuşacakları varmış. Siz şu kadını evinize almışsınız yaa.

Zehra: O senin annen bu şekilde yapamazsın

Ömer: Zehra sus hiçbirşey bilmiyorsun sen. O bizi terkedip giden kadın anladın mı?

Zehra: Ama otursanız bir konuşsanız anlatsa herşeyi bak herşey senin sandığın gibi değil dinleyince sende hak vereceksin tamam belki hak vermezsin ama en azından sebebini anlamış olursun.

Ömer: Öyle mi? Demek sen dinleyip hak verdin. Yazıklar olsun be hepinize yazıklar olsun. Der ve kapıyı çarpıp gider.

Zehra: Ömer...der ve arkasında sadece gözyaşları döker

1 gün sonra...

Zehra: Ya nerde yaa nerde çıldırıcam açmıyor telefonlarımı

Ayşe: Tamam Zehracım sakin ol belliki kafasını dinlemek istemiş sonuçta karşılaştığı durum onun içinde zor.

Gönül: Özür dilerim benim yüzümden oldu

Ayşe: Kendinu suçlama abimin böyle bir tepki vermesi normal. Sen yıllardır bizim yanımızda olmadığın için abimin ne tepki vereceğinide bilmemen normal

Gönül: Hala mı böyle düşünüyorsun yavrum.

Ayşe: Neyse ben odamdayım. Diyerek odasına gider

Gönül: Allahım ben nasıl aff etdiricem kendimi çocuklarıma

Nihat: Bence biraz zamana bırakın üstlerine gitmeyin. Şuan Ömer de Ayşe de zor zamanlar geçiriyor yaşadıklarının şokunu atlatamadılar daha hemen aff edilmeyi beklemek doğru olmaz.

Gönül: O zaman ben burda kalamam. En iyisi bir süre Ömerin de Ayşenin de gözüne gözükmemek.

Nihat: Ama Ayşe aranizda ne geçerse geçsin siz burda kalmanizi istiyor.

Gönül: Yok ben gideyim en iyisi oğlum.

***

Mert: Yazsam mı aceba? Evet evet yazayım oda kolay şeyler yaşamadı. Diyerek telefonunu çıkarır ve Selina mesaj atar

Mert-Mesaj: Son yaşananlardan sonra saçma olucak belki ama nasılsın?

Selin-Mesaj: İyi olmaya çalışıyorum.

Mert-mesaj: Eğer birşeye ihtiyacın olursa söyleyebilirsin

Selin-Mesaj: Tamam Mert bey söylerim.

Mert-mesaj: Beye gerek yok bundan sonra.

Selin-mesaj: Tamam Mert.

Mert-mesaj: Yarın şirketde görüşürüz

Selin-mesaj: Tamam görüşürüz.

ZehMeri odasında.

Zehra: Gel...

Mert: Rahatsız etmedim demi?

Zehra: Hayır abi gel.

Mert: Sen abi deyince içim bur tohaf oluyor her seferinde. Ama yanlış anlama istemediğimden demiyorum

Zehra: Alışamamışsın belliki ama alışırsın zamanla.

Mert: Kendini üzme olur mu?

Zehra: .......

Mert: Bak ben Ömeri iyi tanırım o böyle sinirlendimi öfkelendimi yalnız kalmak ister hep.

Zehra: Ya beni asla affetmezse?

Mert: Aff eder çünkü senin bu olayda bir suçun sen yok Gönül teyzeye destek olmasan çıkmiycakmıydı sanki Ömerle Ayşenin karşısına. Her şey çok güzel olucak sadece biraz zaman. Tamam mı?

Zehra: Tamam.

Mert: Bak ben çıkıyorum ama ağlamak yok tamam mı?

Zehra: Tamam

Gece
Konakta.

*Yazardan*

"Ömer dağ evinde geçirdiği 1 günün ardından Zehradan ayrı kalmaya fazla dayanamamış ve gece herkes uyurken konağa geri dönmüştü."

Ömer: Seni o kadar çok özledimki ayrı kaldığımız bu 1 gün 1 sene gibi geldi. Biliyorum senin hiç bir suçun yok. Sana kızamamki ben. Diyerek Zehranın alnından öper sonrada kendi tarafına geçerek Zehraya arkadan sım sıkı sarılır ve öylece uykuya dalar...

Sabah.
Mahallede

Sabah: Of abi yaa nerden çıktı şu gitme işi daha yeni dönmüştük mahalleye hem biz işleri nasıl bırakalım daha yeni başladık. .

Mehmet: İyide sen gelmiyorsunki. Hem gitmesem olmaz restoran öyle mi kalsın Halamız aradı ben artık yapamıyorum gel restoranın başına geç dedi kadına gelmiyorum mu deseydim?

Sabah: Oda doğru ama ben senden nasıl ayrı kalırım abi bizim bir birimizden ayrı tek günümüz bile geçmezken...

Mehmet: Duyanda bundan sonra hiç görüşmiycez sanar. Sık sık gelicem , görüşücez. Hem işleri toparlar sende dönersin

Sabah: Zaten öyle yapıcam bu mahallede yaşamak bize kısmet değilmiş anlaşılan.

Mehmet: Kendine iyi bak canım.

Sabah: Sende abicim öyle işe güce dalıpta yemeden içmeden kesilme tamam mı?

Mehmet: Tamam canım aynısı senin içinde geçerli. Bir durum olursa hemen ara bak tamam mı?

Sabah: Tamam abi.

Konakta

*Yazardan*

"Zehra gözlerini açar ve Ömerin kendisine sarılı halde uyuyduğunu görünce önce çok şaşırı tabi sonra da çok sevinir."

Zehra: Dönmüşsün...

Ömer: Senden ayrı kalamadımki

Zehra: Özür dilerim.

Ömer: Şşşt...Asıl ben özür dilerim senin bu olayda hiç bir suçun yoktu. Beni aff ede bilecek misin?

Zehra: Ben sana kırılmadım , kızmadımki

Ömer: Seni bırakıp gitim ve benim özür dilemem gerekirken hiçbir suçun yokken birde sen özür diliyorsunya işte bu yüzden ömrümün sonuna kadar sevicem seni. Diyerek Zehranın alnından öper. Öperken de tüm gücüyle kokusunu içine çeker.

Umarım bölüm gönlünüzce olmuştur eğer beğendiyseniz şimdi pamuk eller klavyeye güzel yorumlarınızı bekliyorum unutmayın emojiyle atılan yorumlar GEÇERSİZDİR! Haydi göreyim sizi canlar 😍😘

41.Bölüm sonu