Deli Oyun (Tamamlandı)

Deli Oyun 32.Bölüm

Ömer: Zehra benim seninle konuşmam gereken birşey var hemde çok önemli ve artik bunu senin bilmen gerekiyor

Zehra: Anlamadım neymiş o?

Ömer: Annenle ilgili

Zehra: Annemle mi ?

Ömer: Evet.

Zehra: seni dinliyorum. Der ve Ömer olanı biteni anlatır.

Ömer: Zehra birşey söylemiycekmisin

Zehra: Yalnız kalmak istiyorum

Ömer: Ama....

Zehra: Lütfen Ömer yalnız kalmak istiyorum dedim. Der ve Ömer odadan çıkar

Zehra: Dur senin gitmene gerek yok ben çıkarım

Ömer: Nereye akşam akşam

Zehra: Hava almam gerek

Ömer: Bende gelsem

Zehra: Hayır dedim. Der sinirlenerek

Ömer: ........

Sabah
ZehMer ev.

Zehra sabaha kadar bir bankta oturup Ömerin söylediklerini düşünerek ağlar. Sevimin gerçek annesi olmadığını öğrenmesi fazlasıyla üzmüştü. Zehra sabah olunca eve gelir ve eşyalarını toplamaya başlar gelen seslere Ömer uyanır.

Ömer: Zehra geldin mi napıyorsun?

Zehra: ..........

Ömer: Konuşmayacak mısın?

Zehra: Konuşulacak birşey kalmadı artık

Ömer: Eşyalarını neden topluyorsun?

Zehra: Artık bu evde kalmak istemediğim için ola bilir mi?

Ömer: Ne demek oluyor bu?

Zehra: Şu demek oluyorki bitti!!! Hemde bu sefer gerçekten bitti

Ömer: Ben sana söyleyecektim...

Zehra; Ama söylemedin. 2 sene kendinide ailenide sakladığın yetmezmiş gibi birde hayatima dair , hayatımı değişebilecek en önemli birşeyi sakladın benden.

Ömer: Hiçbir yere gidemezsin izin vermiycem gitmene

Zehra: Senden izin alacak değil çekil önümden

Ömer: Hayır beni birakmana izin veremem.

Zehra: Çekil dedim önümden. Diyerek elindekileri Ömere fırlatmaya başlar. En son eline kumandayı alır ve Ömerin kafasına isabet eder.

Ömer: Ahhhh...

Ömerin kafasından akan kan Zehranın umrunda bile olmaz ve kızlarıda alıp çekip gider.

Mahallede.

Ömer Zehranın peşinden mahelleye kadar gider. Zehra taksiden iner inmez hemen yanına gider Zehranın

Ömer: Zehra!!!

Zehra: Ya ne istiyorsun gelme dedim peşimden

Ömer: Konuşmamız gerek

Zehra: Yeter konuşmak istemiyorum dedim. Der ve sese evdekiler çıkar

Salim: Zehra Ömer ne oluyor sesiniz mahalleyi sarmış

Zehra: Ne mi olmuş? Birde soruyor musun?

Yasemin: Babamın ne suçu var abla babama neden bağırıyorsun

Zehra: Sen karışma Yasemin

Yasemin: Karışırım ben çocuk değilim farkındaysan evliyim

Zehra: İyi karış. Bakalım duyduklarından sonra ne diyeceksin.

Salim: Hadi içeri geçelim rezil oluyoruz herkese

Zehra: Umrumda bile değil. Ya bunu benden nasil saklarsın. Annem bildiğim kadının annem olmadığını nasil söylemezsin bana. O beni sevmezken , Yener belasıyla evlendirmeye kalkarken ben hep düşündüm annem neden bana üvey çocuğuymuşum gibi davranıyor. Ben tüm bunları düşünüp üzülürken hiç bir şey olmamış gibi baktın gözlerimin içine. Güldün bana , Kızım dedin sarıldın yapabildin söyle nasıl!!!?

Yasemin: Neler soyluyorsun sen abla? Baba ablamin soyledikleri dogru mu?

Salim: ......

Yasemin: Inanamiyorumya doğru mu?

2 gün sonra...

Yazardan.

Zehra babasiyla konuşmuş ve Salim tüm gerçekleri anlatmıştı Zehra babasının Hilmi Yılmaz olduğunu gerçeğini öğrenince yıkılmış ve köye halasının yanına gitme kararı almıştı...

Kayseri

Zeynep: Geldik işte burası. Diyerek kapıyı çalar

Selma: Zeynep?

Zeynep: Anne? Diyerek sarlırlar

1 saat sonra...

Zeynep: Nasıl yani şimdi siz bizi aff mı ettiniz?

Şükrü: Evet kızım aff ettik. İnsan evladına küs kala bilir mi hiç ? Seni baska biriyle evlendirmeye kalkmiycaz artik ki gerekte yok buna evlisin zaten. Şimdi ufaklik bizim torunumuz mu şimdi?

Zeynep; Evet babacım

***

Nazlı: Kimseye söylemeden evlenmemiz doğru mu oldu sence

Sinan: Zamanı gelince söyliycez yani o herif tekrar karşımıza çıkarsa diğerlerinede ortalik durulsun öyle söyleyelim. Zeyneple Selim kayseride Zehralarında durumunu biliyorsun

Nazlı: Haklısın. Ne yapıp edip Zehrayı köyden geri getirmemiz lazım.

2 ay sonra...

Yazardan

Aradan iki ay geçmiş Zehra ve Ömer bu süreçte hiç görüşmemişlerdi. Zehra memleketde halasının yanında kalmaya devam ediyordu. Bi gün sonra... mahkeme olduğundan Zehra istanbula dönüyordu.

Sultan: Yuvanı yıkma yavrum ha?

Zehra: Ben kararımı verdim hala

Sultan: Ne desemde kararından dönmeyeceksin değil mi?

Zehra: Otobüs kalkıyor hala. Allahaısmarladık

Sultan: Güle güle yavrum bak iyice düşün tamam mı? Der ve Zehra halasina gülümseyerek otobuse biner ve ordan ayrılır.

1 gün sonra...

Salim: Böyle kestirip atmasan yavrum

Zehra: .....

Salim: Konuşmayacakmısın benimle?

Cevriye: Böyle bitirme su damlası ha yıkma yuvanı?

Zehra: Biz çok denedik Cevriye hanım ama ne yaptıysak olmadı.

Ayşe: Abimde geldi.

Zehradan

Ayşenin bu sözlerinden sonra Ömerin olduğu yöne doğru baktım. O gelen Ömermiydi? Onu hiç böyle görmemiştim hayata o kadat küsteki. Koşup ona sarılmayı çok istiyordum ama söylediği yalan benden sakladığı gerçek bunu yapmama engel oluyordu.

Ömer: Hazırsan gidelim.

Zehra: Hazırım gidelim. Demiş ve beraber bizi boşaması için hakimin karşısına geçmiştik.

30 dakika sonra...

Zehradan

Mahkeme bitmiş ve biz boşanmıştık onunla yollarımız sonsuza kadar ayrılmıştı yada en azından ben öyle sanıyordum. Nerden bilr bilirdimki ayrılsakta beraberiz...

32.Bölüm sonu