Ghost In The Wind

Chapter 26

Dylan Torres

"Akala mo talaga na may gusto ako sa isang babae?" paulit ulit kong tanong sa kaniya. Nakailang tanong na ako pero hindi ako makapaniwala na yun ang akala niya.

I can see it in her eyes na nalulungkot siya sa pagaakalang iba yung babaeng tinutukoy ko. I know it was her, boses palang I recognized it already pero nung una kami nagkita I already knew that her voice is familiar hindi ko lang narealized kaagad kung saan ko narinig.

And now, the mysterious girl I was looking for is already in front of me.

"kung ako talaga yung girl na kausap mo sa library, bakit mo ako hinanap? You don't even know me at kausap lang kita sa library, but yoi still look for me."

"Because you save me." nakita ko ang pagtataka sa mukha niya.

"You saved me from darkness, I saw light and hope when you talk to me. You even told me that, anything is possible if you just walk forward and never look back." kwento ko.

"I'm always looking back at my past because some memories of it are my happiness but that happiness became nightmares. Thinking that, that happiness will never happened again." kwento ko at naalala ko ulit yung mga nangyari sa past.

"Masaya ako na ako yung naging light sa darkness ng buhay mo." she smiled and gave me a little tap.

Binuksan ko yung bag ko para kunin ang mochi na faborite niya. I gave it to her at agad na lumiwanag ang mukha niya nung nakita niya na mochi yung binigay ko sa kaniya.

"So, may naalala ka ba tungkol sayo today?" tanong ko. I always ask her para malaman ko din kung ano yung mga naalala niya.

"Wala masyado, pero yung kwento mo lang naalala ko. A flash of memory opened my mind na ako nga talaga yung kausap mo sa library."

"Talaga? I knew it was you."

"Naalala ko na nasa library ako, imbis na magbasa I was talking beside the wall. I was talking to you." she smilwd at me. Naalala niya yun, I really glad I found her pero anong nangyari sa kaniya. Why did she died?

Anika Rosales

Nagbabasa ako ng libro while Dylan is taking a shower. Malapit na akong matapos dito sa libro na ito. Ilang page nalang tapos na, pero ayoko pa siyang natapos. I still wanted to read more.

Narinig kong nagbukas yung pinto ng cr at naramdaman ko din na tumabi siya sakin sa sofa. Hindi ko lang siya pinansin dahil nagbabasa ako ng libro

"Ayusin mo nga yang buhok mo, nakaharang na mukha mo." I looked at him, agad niya kinuha yung panali at tinali yung buhok ko.

"Ako na magtatali." sabi ko pero patuloy lanh siya sa pagtali ng buhok.

"No, just read at ako na magtatali ng buhok mo. I also wanted to do this." sabi niya habang tinatali ang buhok ko. I closed my book and looked at him.

"Why are you doing this?" sabi ko, bigla niyang ginulo ang buhok ko at ngumiti sakin.

"Gusto ko lang." inaayos niya ulit ang buhok ko.

"you don't have to do this." sabi ko at binuklat ko ulit ang libro na binabasa ko.

"I will still do it because I want to." sabi niya hindi nalang ako umimik pa at pinagpatuloy ang pagbabasa ng libro ko.

***

"Maraming salamat po." sabi ko bago ako lumabas ng bookstore. Sa wakas nakabili na ako ng librong matagal ko nang gustong bilhin.

I was walking on the street nang biglang may kumulbit sa likod ko. Paglingon ko isang lalaking nakauniform at nakangiti. I think he is happy to see me.