Mijn Gevoelens Voor Hem.

17.Bemoei Je Er Niet Mee

POV - Kelsey Dennis

Jarno en ik lopen de zaal binnen, sinds ik ruzie heb met Mike is hij de enigste die er voor me is geweest. Ik ben gewoon zo gekwetst... Terwijl Mike zit te zoenen met de jongen die ik leuk vind, zit ik thuis te huilen. Hij vergeet gewoon te denken aan de rest. Want het gaat gewoon niet goed met me, maar dat ziet hij niet in, dat ziet niemand in. Britt ook niet. Jarno is de enige die mij uberhaubt vroeg hoe het ging met me. Nadat ik Jaimy had neergeslagen (ik voel me daar nog steeds supererg over) was hij de enigste die het boeide hoe het me ging. Na een paar keer af te spreken met hem besloot ik dat Kevin het niet eens waard was, maar Jarno wel. Ben ik verliefd op Jarno? Nee. Maar als hij me kan geven wat ik wil, wraak op Kevin en Mike, dan waarom niet met hem op date gaan?

POV - Mike Lamine

"Zijn dat Kelsey en Jarno?" fluistert Kevin als inderdaad, Kelsey en Jarno in de zaal binnenlopen. "Oh. My. God.... Wat moeten we doen?" vraag ik. Kevin pakt mijn schouder en duwt me naar beneden. "Bukken!" Ik denk meteen aan iets anders waar hij me voor zou willen laten bukken, ik kan het niet helpen... Ik ben een tiener. We bukken allebei achter de stoelen voor ons. Ze zien ons niet gelukkig en gaan een paar rijen voor ons zitten. Ik en Kevin gaan gewoon weer normaal zitten.

*BLIEP*

Kelsey en Jarno draaien zich om om te kijken waar het geluid vandaan kwam. "Buk!" fluistert Kevin weer en we gaan weer snel bukken. "Wie was dat?" vraagt hij. Ik kijk even op mijn telefoon. "Hey, ik wou even vragen hoe het gaat... Ik weet dat gisteren echt moeilijk voor je was." stuurt Britt. Ik begin meteen te typen "OMG BRITT JARNO EN KELSEY ZIJN HIER IDFK WHAT TO DO" Ik krijg meteen antwoord.

"I'm on my way."

Gelukkig woont Britt dichtbij. Ik weet niet wat ze van plan is, maar het moet der gewoon lukken.

Tien minuten later is nog steeds niks gebeurd en zitten Kevin en ik nog op de grond. "Het wordt tijd dat ze er is." zegt Kevin. We kunnen niet eens fatsoendelijk de film kijken.

*TRRRING*

Kelsey wordt gebeld. Alsjeblieft zeg dat Britt ons komt redden. "Hoi? Ja Britt ik ben het, Kelsey." fluistert ze. "WAT? Ik kom er nu aan." ze hangt op. Ik en Kevin wachten vol spanning af. "Sorry Jarno, het gaat niet goed met Britt. Ik moet nu naar buiten. Ik zie je zo." zegt Kelsey tegen Jarno. Kelsey loopt de zaal uit en ik en Kevin zien dit als een kans om ook de zaal ongezien uit te lopen.

POV - Britt Delahey

Ik sta buiten de bioscoop en heb net Kelsey gebeld. Ik heb gezegd dat het een noodgeval is en dat ze naar buiten moest komen. Ze gaat een miljoen vragen stellen als ze zo buiten is maar ik moest nou eenmaal Mike helpen. "Britt, wat is er aan de hand?" vraagt Kelsey als ze komt aanlopen. "Hey Kelsey." zeg ik nerveus. Ik moet nu iets gaan verzinnen, maar dan ook echt nu. "Ik.. eh.. Um..." er komt niks uit. Ik krijg niks verzonnen en ik raak in paniek. "Je kan me alles vertellen Britt, ik weet dat onze vriendschap de laatste tijd niet geweldig is geweest maar dat betekent niet dat ik niet van je hou." Oke... dat raakte me. "Oke, dan ga ik heel eerlijk zijn Kelsey." Ik kijk haar boos aan. "Wat je aan het doen bent is niet goed, je moet Mike en Kevin met rust laten. Kan je niet zien dat dit allemaal onnodig is? Je hebt letterlijk iemand neergeslagen, een heel plan gemaakt om wraak te nemen op een kutjoch van school? Is het dat waard Kelsey?" Ik begin een beetje te schreeuwen. "Je snapt niet waarom ik het doe, maar ik heb zeker m'n redenen." zegt ze boos terug. "Dan vertel me ze..." zeg ik. Ze begint paniekerig haar hoofd te schudden. "Je moet je gewoon niet bemoeien hiermee Britt." ze loopt boos weer richting bioscoop. "Wacht..." ze stopt. "Hoe wist je dat ik hier was?" Ik word meteen heel rood. Kut, daar had ik helemaal niet aan gedacht. Ik kan niet zeggen dat Mike en Kevin hier waren, want dan komt de foto uit en dan ben ik helemaal alles schuld. 

Ik begin een beetje te denken dat ze gelijk heeft, ik moet me inderdaad niet bemoien hiermee.