Mijn Gevoelens Voor Hem.

18.We Kunnen Dit

POV - Kelsey Dennis

Het is nu een paar dagen geleden sinds ik naar de bios ben gegaan met Jarno. Ik kwam erachter dat Kevin en Mike in dezelfde zaal zaten... Ik ben woedend. Ik weet dat dat wat ik doe niet echt eerlijk is maar ik kan er echt gewoon niks aan doen. Ik moet echt even mijn hart luchten. Mijn ouders zijn gescheiden een jaar geleden, omdat mijn vader erachter kwam dat hij gay is. Wat natuurlijk, heel veel pijn deed. Ik vond het eerst niet erg dat Mike ook gay was, maar toen ik erachter kwam dat Kevin ook gay was, kreeg ik gewoon zo veel woede. Ik begon het heel snel niet meer oke te vinden en alle gevoelens die ik had over mijn vader kwamen weer terug tegen Kevin en Mike. Mike was mijn beste vriend en ik heb het duidelijk verpest en dat vind ik echt heel erg kut, maar dat betekent niet dat ik het oke vind dat hij echt met de ene jongen is gaan afspreken, gaan daten, waar ik verliefd op was... Dat vind ik gewoon laag, zelfs voor Mike. Mike weet dat mijn ouders zijn gescheiden vorig jaar, ik heb hem gewoon niet verteld waarom, vooral niet na dat hij me vertelde dat hij gay was. Ik wou hem geen pijn doen, wat ik uiteindelijk heb gedaan, net zoals hij mij pijn heeft gedaan.

POV - Mike Lamine

"Wat de hell Mike..." zegt Kevin geirriteerd. Ik snap da het kut voelt om de hele tijd stiekem te moeten doen en om letterlijk te moeten vluchten uit de zaal omdat Kelsey er was. "Ik ben zo klaar hiermee." "Wat? Hoe bedoel je?" vraag ik hem in de war. "Gewoon... Ik wil niet meer stiekem doen, Kelsey weet toch wel dat we elkaar zijn blijven zin." Hij heeft gelijk. Ik moet hier iets aan doen.

POV - Kevin van Kampen

Ik snap dat Mike zo doet en dat hij zich zo voelt... Maar ik zou me zoveel beter voelen als we dit niet stiekem moesten houden. Ik kan er gewoon niet tegen dat het hem zoveel boeit wat anderen mensen van hem denken. Tuurlijk, iedereen gaat dingen zeggen en denken. Maar waarom boeit het hem zoveel, ik ben de populaire in deze 'relatie'. "Schat, misschien moeten we gewoon vertellen aan Kelsey hoe we ons voelen en dan kunnen we eindelijk samen iets beginnen." Hij kijkt me met grote ogen aan. "Is dat wat je wilt?" vraagt hij met een grote lach op zijn gezicht. Ik weet dat hij mij net zo graag wilt als ik hem, misschien nog wel meer. "Tuurlijk wil ik dat." Hij geeft me een knuffel. Die had ik duidelijk heel erg nodig. Ik geef een klein kusje op zijn wang. Hij vind het duidelijk niet genoeg en geeft me een dikke zoen op mijn lippen. Wauw, wat kan hij goed zoenen. "Dus, wat zeg je? Gaan we terugvechten?" Hij kijkt me een beetje verdrietig aan. "We kunnen dit." zeg ik nogmaals. "Ik bel haar wel." zegt hij serieus. Terwijl, Mike Kelsey belt denk ik even na hoe we dit gaan doen.

Ik kan niet geloven dat dit gaat gebeuren.