That Girl Is My Property [[YaNdre Fanfic - COMPLETED]]

INTRODUCTION

"Hi, Ms. Samantha, I'm Raphael Ignacio, or you can just call me Rapha. Are you also one of the candidates for Ms. Maxwell Academy?"

"Ugh, yes, why?"

"No wonder, you'll win. With that face," He softly touched my face, at nakakailang 'yon! Sino ba 'tong lalaking 'to?

"Hey, dude! Hands off! This girl is my property!" Tankiel suddenly appear at tinabig yung kamay nung lalaki then wrap he his arms around me. Here he go again, claiming me as his property! Tsk!

That is Tankiel Jule Maxwell, anak ng founder ng school na pinapasukan ko. Pamangkin ng Mayor na kasalukuyang nagmamay-ari ng school. Actually, I'm an avid fan of reading pero ayoko talaga sa mga love story na mayamang anak ng chorva meets mahirap-matalino chenes. Parang masyadong common na. Pero biruin mo nga naman ang panahon, I'm stuck in the situation na ayaw na ayaw na ayaw ko.

I mean, yes, I'm a hopeless romantic person. NBSB kasi ako o no boyfriend since birth. Sino ba namang magkakagusto sa nerd na katulad ko? Gustong-gusto ko mangyari sa akin ang mga novels na binabasa ko. Pero bakit the kind of story pa na ayaw ko?

Si Tankiel? Psh! He's just using me para lumayo sa kanya yung mga fan girls niya. Gwapo siya, pero pangit ugali. Wag na lang!

Teka, paano nga ba kami napunta sa ganitong situation? Rewind natin ng konti.

REWIND...

REWIND...

REWIND...

"Hindi nga ganun 'yon, Kiel!" I shouted. Nakakainis na kasi, parang walang pumapasok sa ulo niya! "Kung puro walang kwenta lang ang isasagot mo sa akin, let's stop this tutor-tutoran drama!" Tumayo ako, uuwi na lang ako! Nakakairita na 'tong kupal na 'to!

"Uyy! Sam, teka lang, stop!" Tinawag niya 'ko pero hindi ko siya nilingon. Bubuksan ko na sana yung pinto nila, pero,

"Samantha, I said stop!" He grab my arms then shut the door na bubuksan ko dapat. Isinandal niya ako sa likod ng pinto at ikinulong sa mga braso niya.

Ang puso ko, hinawakan ko ang kaliwang dib-dib ko. Ang bilis ng tibok, parang aatakihin ata ako. Dahan-dahan niyang inilapit ang mukha niya sa mukha ko, ako naman halos maubos na ang laway dahil sa kakalunok. Akala ko sa labi ko na ang next movement niya, sa tenga pala. Phew! Wag muna please! Ayoko ibigay ang first kiss ko sa awkward moment na ganito.

"You can't leave, you are now my property!" He whisper. Tapos tinitigan ulit ako sa mukha.

Oh, no! Papalapit na siya sa lips ko! Oh, my! Ang virgin lips ko!

Erase! Erase! Erase! Hindi 'yon! Bakit 'yon? Arrgh! Sa totoo lang ayaw ko nang maalala 'yon! Yung kupal na lalaking 'yon! Akala mo kung sinong mayaman. Hayy! Kainis! Ito na nga lang, ito totoo na! Rewind pa natin ng konti, konting-konti lang.

REWIND...

REWIND...

REWIND...

"Tell me something about your self." Sabi ng dean ng school na papasukan ko, andito ako ngayon sa office nila. Hindi ako ang pumili ng school na 'to, ang government.

Actually ako na din, dream school ko kasi 'to, ang mga instructors ay galing sa iba't-ibang kilalang universities sa ibang bansa. Kaya lang sobrang mahal dito. But my brain made it possible for me!

"My name is Samantha Claire Alcantara, Mayor Amy sent me to this school. She's the one paying all my miscellenious fees and tuition fee. And," Napahinto ako sa pagsasalita nang magtawanan sila ng secretary niya, so I asked why. Hmm?

"Why did our beloved Mayor, and also the current owner of this academy, will spend money in you? Tell me, saan ka niya napulot?" Aba! Impokrito 'to ah! Porke, ganito yung hitsura ko mamaliitin na lang nila ako? Pero ok lang, kalma lang, Sam. Inhale, exhale! I manage to smile.

"I was awarded as "The Smatest Millenial of the City" recently. And as Mayor Amy's intruction, I must tell you to call her when I arrived." Napa awang ng kaunti ang bibig niya.

Nag-dial siya sa phone niya at may kinausap. Si Mayor ata. Ha! Akala mo 'ah? You can't stomp on me, namumuhunan ako ng utak! Hindi lahat ng tao, kaya 'yon. After a while, bumalik na siya sa pakikipag usap sa akin. Tumayo siya to extend his hands for me, proposing for a shake hands.

"Congratulation, Ms. Samantha. Welcome to Maxwell Academy!"

Ano daw? Tama ba yung naririnig ko? Gusto kong sampalin ang sarili para malamang hindi nga ako nananaginip! Pero 'wag na! Baka lalo akong pumangit. Yeyy! Nakapasok na ako sa dream school ko! Sa dream school ng lahat!

Agad din naman akong tumayo para makipag-kamay sa dean. Maxwell Academy, here I am!