The Genius and The Heartthrob

Chapter 5

 umupo si sarah sa bench.. hinahabol ang paghinga, dahil pagkalabas niya sa room nila ay tumakbo siya ng tumakbo, feeling niya kasi eh, lalamunin na siya ng lupa dahil sa ginawa niya kay kurt.. habol habol parin niya ang paghinga ng nagtext ang kanyang mama..

anak umuwi ka na, may problema tayo anak 

-- end of text --

napabuntong hininga si sarah, mamayang 2pm pa ang next subject niya, kaya umuwi na siya, iniisip niya ang pusibling problema.. barado nanaman ba ang inidoro? o baka tumutulo nanaman ang tubo? o baka naman.. hay! makauwi na nga lang..

pagdating niya sa bahay nila ay nakita niyang nagtatalo ang kanyang mga magulang, nataranta siya at inawat niya, asa trabaho kasi ang kanyang kuya, kaya walang nag aawat sakanila..

sumigaw ako.. 

MA. PA! bakit kayo nag aaway? ano bang problema?

mama: anak, hindi sinabe ng tatay mo na, na (gumaralgal sa iyak) na, na may brain tumor siya! 

napaupo si mama, maski ako ay natigilan.. nagpatuloy si mama

mama: kung hindi ko pa nakita ang papel na to, hindi ko pa malalaman!

umupo sa tabi ni mama si papa. hindi ko na nakayanan. lumapit na ako sakanila.. 

ako: papa naman! (habang pinipigilan ang luha na nagbabadyang tumulo) di-diba sinabe niyo na malusog kayo? di-diba sabe niyo, kailangan palagi akong malusog ka-katulad nyo? pero ano to?! 

papa: a-ayokong sabihin sainyo dahil alam kong mag-aalala kayo saakin (wika ng aking papahabang umiiyak)

wala ni isa man saamin ang nagsalita, tumakbo na ako sa kwarto ko. ayaw kong umiyak, all this time, hindi ko man lang napansin na may sakit pala si papa, kahit isang sign ng may sakit wala akong makita, walang nakita! malabo na ba talaga ang mata ko? o marunong lang talaga mag panggap na si papa? pumunta na ako sa banyo para maghilamos..

KURT's POV

ano bang klaseng propesor to? tambangan ko kaya to mamayang uwian? second day palang may quiz na agad? ang hirap, wala akong maisagot! ano ba naman to, at ang sarah na yun, mukang tuwang-tuwa pa!