Diana
Napangiti nalang ako nang maalala ang bata na nakilala ko. Ang gaan ng pakiramdam ko sa kanya. I believe she's something special. When I'm with her I felt a light presence. Hindi ko lang alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko.
"Hello, Diana" Tawag sa akin ni Daphne.
Nandito na kami sa palasyo ni King Rupert at Queen Emma. Nag-offer sila na dito na kami matulog dahil gabi narin at request ni Luke. Parang may special treatment nga yata ito dito eh. We also decided that we will talk about the alliance that we proposed first thing tomorrow.
"Bakit?" tanong ko kay Daphne na nakakunot na naman ang noo. This girl never change. "Gusto ko lang sanang itanong kung pagkatapos ba nating kausapin ang Hari't Reyna ay uuwi na ba tayo?" May bigla akong naalala sa tanong niya. May dapat pa pala kaming puntahan, ang mga elves, kailangan din namin ng tulong nila.
"Not yet, kailangan pa nating kausapin ang mga elves" sagot ko sa tanong niya.
She sigh. "Kailan ba tayo babalik?" I chuckled. "Pagkatapos nating humingi ng tulong ay uuwi na tayo"
"Bakit pa ba tayo hihingi ng tulong kung tayo naman sa lahat ng mga nilalang dito sa mundong ito ang makapangyarihan" Sabi niya emphasizing the word makapangyarihan. Ako naman ang napabuntong hininga ngayon. I don't know too basta ang alam ko lang ay naging mas makapangyarihan ang Kradian ngayon. What's their source of power? All of a sudden they became so powerful. Napaisip din ako kung sapat lang ang kakayahan, kapangyarihan at nalalaman ko wala na sanang digmaan na mangyayari. But I'm not really powerful I was just unlucky to be the destined princess. Ang pinaniniwalaan nilang magliligtas sa lahat.
"I miss my life when I was a child. Walang problema, peaceful at higit sa lahat masaya ang lahat"
Peaceful and happy? Not really. Sure I'm happy with Nay Lucia and a little bit peacful but I know deep inside that I'm still yearning for a complete family. That way I know and I'm sure that's my happiness.
But I wonder after this war, would I be happy with my family? Being a princess is not easy, marami kang inaasikaso, kailangan ganito kailangan ganyan ni hindi ko nga alam kung mabubuhay pa ba ako eh. 'Protecting this continent evey if it takes my life' iyon ang sinabi ng totoo kong ina. I'm not sure if I will be able to experience a happy and complete family. But I know that I will do my best to save everyone and to save self. I will do my best to keep myself alive.
"Matulog nalang tayo Daph para bukas ay makausap na natin ang Hari't Reyna tapos aalis tayo at kakausapin pa ang elves at uuwi na para maghanda sa digmaan" Sabi ko sa kanya at nahiga na sa kama ko.
"Yeah you're right tingnan mo ang isa diyan, ang himbing ng tulog" napatingin ako kay Thalia na siyang tinutukoy ni Daph. Nakakatawa talaga tong babaeng to, humihilik pa.
The next morning
Maaga kaming nagising tatlo, alas kwatro pa siguro ngayon kasi madilim pa sa labas. Wala pa masyadong tao sa palasyo at tanging mga gwardiya lang ang aming nakikita. We asked the guards kung nasaan ba ang Training Area. Tinuro naman sa amin kung nasaan kaya nandito kami ngayon. Gusto naming mag work out.
"Okay, sinong unang maglalaban?" Tanong ko. Nag-unahan naman ang dalawa sa gitna. Hindi man lang nagtaas ng kamay. Ang daya.
"Oh sige kayong dalawa ang lalaban" Naghanda na ang dalawa at naghihintay nalang sa signal ko.
"Ready, Fight"
BINABASA MO ANG
It Runs in the Blood(Completed)
FantasyDiana just wanted to find her sister. Gusto lang niya itong mahanap at makapiling kaya napagdesisyonan niyang pumasok sa paaralan ng Valeria ang Aviana: School for Elementalist. Sa ilang buwan niyang pananatili sa paaralan at paghahanap niya sa kapa...
