DEATH OF BOND (Ölüm Bağı)

B5 -I wish you loved me-

ARKADAŞLAR,BÖLÜMÜN GEÇ GELME SEBEBİ TEOG İDİ.AMA ARTIK KURTULDUĞUMA GORE RAHATCA BOLUM YAYİNLAYABİLİRİM.İYİ OKUMALAR.

VOTE VE YORUMLARİ UNUTMAYİİN:)

Rüyanın en güzel noktasındaydım.Ah,hayır bitemez.Zayn kollarını belimden çekti ve sonra görüntü kayboldu.Hayır! Olamaz.Konsantre olmalıyım.

Zayn’in sesi kulağıma dolduğunda gülümsediğimi hissettim.Evet biraz daha konsantre olabilirsem rüyama devam edebilirdim.

Yazardan; (Hazel’in duyduğu ses kendi hayal ürünü değildi,Zayn onun yatağının hemen karşısındaydı.Ama bilmiyordu Hazel.Uyanınca hayatını değiştirecek,mükemmel adamın karşısında olduğunu bilmiyordu.)

Lanet rüyanın geri gelmesi gerekiyordu.Ay,üzgünüm.Lanet dersem gelmez.Cici rüya cici rüya…

Bir anlık gözlerimi açmamla Zayn’i yatağımın karşısında gördüm.

Gözümü kapayınca giden görüntüyle şaşırdım.Gözümü açtığımda gülümsemesi genişleyen bir Zayn’i karşımda buldum.Hey rüya gözler kapanık,etraf karanlıkken görülmez mi?

Şu ‘fantastik’ rüyanın akışına kapılmaya çalıştım.Hiç bir şey olmuyordu.Rüyamda babam da vardı.Çok gerçekçi gözüküyor.Babam neden rüyamda?

Zayn ve babam benim konuşmamı bekliyormuşçasına suratıma sırıtarak bakıyorlardı.Bu rüya…Değil mi?

‘’Baba,’’ diye seslendim.Yatağımda doğrulmaya çalışıyordum.Zorlanıyordum.Rüyada yaptığım hiçbir şey beni zorlamazdı. ‘’Efendim tatlım?’’ dedi Babam ‘’İnsanlar uyandıklarında rüya görmeye devam ederler mi?’’ dedim. Gözümü bir saniye olsun gülümsemesi genişleyen Zayn’den ayırmıyordum. ‘’Tabii ki hayır.’’ Dedi babam. ‘’O zaman ben hala rüyadayım baba.’’ Dediğimde Zayn ve babam birbirine baktı. ‘’O şişko hemşire gelince beni uyandır olur mu?’’ diyerek yatağıma geri yattım.

   Yanıma yaklaşan bir beden olduğunu birbirine sürten kıyafetlerden anlıyordum. Zayn’in sesini duydum.Zayn’in ağzından adımı duymuştum yine.Refleks haliyle gözlerimi açtım ve yattığım yerde hızlıca doğruldum.Bu hiç rüya gibi durmuyor,Tanrım! Elim koluna gitti.Ona dokunduğumu hissedebiliyorum.Onu yatağa doğru çektiğimde yatağa oturdu.Vücudunu keşfe çıkmış gibiydim.Cidden ve cidden gerçek gibi.

Elim sakallarına gitti.Yeni çıkmışlardı.

Tanrım bu rüya olamayacak kadar gerçekti! Saçlarına dokunduğumda rüyalar da olanlardan farksızdı.Yumuşacık,ipek gibi..

Kıkırdadı.Neye gülüyordu.Görüşüm bulanıklaşıyordu.Evet bu kesinlikle gerçekti. ‘’Sen..’’ diye mırıldandım. Omzunu tutarak dikelmeye çalıştım. ‘’Sen…’’ dediğimde göz yaşlarım sırasıyla düşüyordu.Şuan dokunduğum,karşımda ki adam gerçek miydi? Yıllardır şu hayalini kurduğum.

‘’Sen gerçeksin" diyip sarıldım.Sıkıca,asla kollarımın arasından kaçamayacağı derecede.

İmkansız olduğunu düşünüyordum,biliyordum.Belki de hala rüyadayım,sadece gerçeği andıran bir rüya ha? Olamaz mı? Dünya da milyonlarca genç kız ona deli gibi hayran.Onu arzulayanlar,onu görmek isteyenler,gülüşünü,stilini,yüzünü,sesini beğenenler.Ben bunların hepsine sahibim.Zayn’in her şeyine aşığım.Sıradan bir hayranlık değildi,hiçbir zaman olmadı.Sanki elde etmiş olduğum,dokunmuş olduğum,sarılmış olduğum,sevildiğim birini seviyor gibi sevdim hep.Gittikçe şiddetlendi.Engelleyemedim,vazgeçemedim.Bırakmak istedim ‘Bu sana zarar,hayatın sıradan olmayacak.Kimseye aşık olamayacaksın.Şu dünya starı yakışıklı çocuktan başka.’ Dedim kendime.Hiçbir faydası olmadı ki. Dustin gibi bir çocuğu reddettim.Başkasıyla olabileceğimi düşünemedim.Hayalini kurduğum her yaşanacak şeyde bana ortak olacak tek kişi Zayn olabilirdi.Bu fikri hiçbir zaman silip atamadım beynimden.Bin mi,milyonlarca tweet attım Zayn’e.Ne fayda.Görse de,yanıtlasa da,takip etse de sevgilim mi olacaktı? Benimle mi olacaktı? Hayır.İki sene öncesine kadar doğru düzgün konuşamadığım İngilizcem ile ona ne anlatabilirdim? Benden yedi yaş büyük bir delikanlı.Ünlü,etrafında bakımlı süper seksi kadınlar varken benim gibi bir kıza mı bakacaktı? Bir mucize mi olacaktı?

Asla göremeyeceğimi söyleyip durdular.Asla onunla olamayacağımı,onun olamayacağımı,benim olmayacağını söylediler sanki bilmiyormuşum gibi.Hayallerimi küçümsediler sürekli.Bunların basit ergenlik hayalleri olduğunu demekten başka bir şey yapmadılar.Yerlerde olan umut ve moralimi daha da batırdılar.Sadece buydu.

Zayn’in kokusunu içime çektim. ‘’Sen gerçeksin..’’ diye mırıldandım ağlarken.Ellerini belime doladı. ‘’Evet bebeğim,ben gerçeğim.’’ Dedi.Bu bir rüya değil.

Bu bir rüya değilse ne? Zayn imkansız değil miydi? Parmakları saç uçlarımda geziniyordu.Ona sarılışımın bir süre sonrasında hıçkırıklarımı dindirmeye çalıştım ve kuruyan boğazımı tükürüğümle ıslatıp ağzımı açtım.

‘’Sen imkansızdın,’’ engellenemeyen ağlamam devamını getirmeme engel oldu ‘’İmkansızsın..’’ diye sonlandırdım. Çünkü bu bir ‘’Bu bir rüya.’’ Diye söyledim. ‘’Her uyuduğumda gördüğüm seninle ilgili bir rüyalarla aynı buda.’’ Geri çekildi Zayn.Kollarımı çekmedim ‘’Hayır uyanana kadar sarılmak istiyorum.’’

Israrla kollarımı ittirdiğinde şaşkınlığım ağlamamı bastırdı. ‘’Bu benim rüyam,engel olma.’’ Dediğimde güldü.Burukçaydı.Samimi ve içten bir gülüş değildi. ‘’Bu kadar mı imkansız görüyordun?’’ dediğinde. ‘’Görüyorum Zayn,sen imkansızsın.Neden benim olmayacak kadar imkansızsın?’’ ‘’Sen ve diğerleri,tüm Directionerler böyle mi hissediyor?’’ dediğinde tebessüm ettim. ‘’Ben Directioner değilim.Yani Directioner’ım.Fakat,sana olan hislerim fanlıktan öte,Directionerlikten öte.Ne hissettiğimi bilmiyorum.’’ Kafamı yere eğdim.

‘’Ben gerçeğim,yanındayım …Hazel.’’ ‘’Benim rüyalarım bu kadar acıklı olmazdı ki.’’ Diye mırıldandım.

Kıkırdadı ‘’Çünkü bu rüya değil.Yıllar boyunca binlerce Directioner ile bir iki kelime edebilme fırsatı buldum.Hiç biri senin gibi değildi.Çok şaşkın olduğumu söylemeliyim.’’ Dedi.Çarpık gülümseyişi yerleşmişti yüzüne. ‘’Sana olan hislerimin Directionerlikten öte olduğunu söylemiştim.’’

‘’Javadd’’ diye fısıldadım.Şaşkınlıkla suratıma baktı ‘’Ailem dışında pek kimse bu ismimi söylemiyordu,uzun zamandır.’’ Dedi ve eli sakallarına gidip onların üzerinde gezindi.

‘’Benden nasıl haberin oldu? Yani bilirsin,yanında olmanı -benden çok olmasın- isteyen milyonlarca kız var.’’ ‘’Birilerinin tek umudu olduğum söylendi.O birisi sensin.’’ Diyerek göz kırptı. Yanına yaklaştım ve yanağını öptüm uzunca.Koklayarak. ‘’Bu ne içindi.’’ Dedi ‘’Seni seviyorum.’’ Dedim ‘’Bunu yalnızca sana çekinmeden söyleyebilirim.’’ Dediğimde gülümsedi.

  ‘’Keşke beni sevsen.’’