DEATH OF BOND (Ölüm Bağı)

B9 -Best Day Ever-

Bölümün geç geldiğinin farkındaydım ve bunun için üzgünüm.Kötü ve yoğun bir haftaydı,bekletmek istemezdim.İyi okumalar,vote ve yorumları unutmayıın:)

Hayatımın en güzel iltifatlarıyla süslendirdiğim günü olmasıyla beraber en akıl karıştırıcı günü de olabilecek bir gündü.Sevdiğim adam buradaydı.Benim için gelmişti,ölecek olmasam gelmeyecekti belki..Ama konumuz bu değil.

Benim yanımdaydı.Kokusunu içime çekebildim,hep dokunmak istediğim saçlarına dokundum,benimkilerden bile uzun kirpiklerine dokundum,kollarımı ona doladım,kirli sakallarında ellerimi gezdirdim..Ah,Tanrım! O kadar fazlaydı ki bunlar.O kadar fazla hayalim gerçekleşmişti ki..Buna kim inanır?

Elimde Zayn gittiğinden beri bırakmadığım 1D genel binasının adresi vardı.Bana ‘beni son görüşün değildi.’ Dedi.Yine onu görmek mi? Şansa kafa atmışım ben.Hastalandığımda,bu hastalığın bana tek hayalim olan adamı getireceğini bilseydim en başta hiç isyan etmezdim.

O geldi ve ben burada ona dokunabildim.Onunla konuşabildim.Fotoğraflardan baktığım o gözlerini daha gerçekçi bir şekilde karşımda gördüm.Gözlerinin içine baktım.Her ne kadar arayamayacak olsam da yıllardır bulmak istediğim numarası da artık vardı bende.

Benim için buraya tekrar gelirse,çektiğim tüm üzüntü ve acıların O’na değdiğini anlayacağım.Gerçi şuan da öyle düşünüyorum.

Görünüşü kadar karakteri de mükemmel.Bunu zaten biliyordum.

Uykunun bastırmasıyla Zayn’in verdiği her iki kağıdı da yastığımın altına koyup pikeyi üzerime çektim.Umarım gece ‘diş perisi’ gelip o iki kağıdı oradan almazdı.Aksi taktirde olanların gerçekliğine inanmayacağım..

Zayn’den;

Ufak çaplı bir sarsıntıyla dinlendirmek için kapattığım gözlerimi açtım.Uçak inmişti.Pistte dönüş yapacaktı.

Ne gündü ama.Şuana kadar hiçbir hayranla böylesine vakit geçirmemiştim.Daha doğrusu bir hayran için hiç konseri erteletmemiştim.Bir hayran için hiç olduğum şehirden uzaklaşmamıştım.

Hazel gözlerimin önüne geldi.Ona baktığım da hep gözleri ıslak ıslaktı.Beni gördüğüne sevindiğini bilmesem oradayken ağlamasının sebebinin üzüldüğü olduğunu düşüneceğim.

Çok güzeldi.Cidden güzeldi,onun sevgisine sahip olmam beni şanslı,onu ise şanssız yapar.Onun sevgisinin karşılığını veremem ki.

Hastalığı atlatırsa bu beni de çok sevindirir.Neden bilmiyorum ama mutlu olurum işte.İki saat onu tanımama yetmezdi.Onu tekrar görmeye gideceğimi söyledim.Umarım bunu gerçekleştirebilirim çünkü ona yalan söylemiş olmak istemem.Şanslı kızdı.Onun görmeye gitmiştim.Sebebini sorsanız açıklayamam bile.Sadece bir babanın kızının sevgisini bu denli bilip,farkında olması ilginçti.O baba,benim kızının tek umudu olduğumu düşünüyordu.İşte bu çok daha ilginciydi.

Uçak durunca özel jetimin hostesi beni bilgilendirdi.Kemerimi çıkartıp birkaç dakika merdivenin uçak kapısına yanaştırılmasını bekledim.Merdiven yerini alınca hostesin açtığı kapıdan çıktım ve aşağıya indim.

Konseri 3 saat sonraya erteletebilmiştim.Umarım trafik yoktur yoksa azar yiyeceğim kesin.Havaalanının VIP kapısından giriş yapıp yine kimsenin olmadığı bir kapıdan beni alması için gönderilen arabaya bindim.Kimseye görünmeden oraya gidebilmem önemliydi..

***

Genel binaya geldiğimde çocuklarla selamlaştık.Konser öncesi bir şeyler atıştırmak için pizza siparişi verdik.

‘’Artık konseri neden ertelettiğini anlatmalısın,dostum.’’ Dedi Liam.Kafa salladım.Niall ve Louis burada olmadığı için beni dinleyen yalnızca Harry ve Liam vardı. ‘’Michael’in size söylememesine inanamıyorum.’’ Dedim  ‘’Onu bugün hiç görmedik,konser günü ortadan kaybolsak bize kızar.’’ Dedi Harry.Ona güldüm ve kafamı salladım.Haklıydı.

‘’Im,dün akşam bana bir kızın babasından mesaj geldi.’’ Dediğimde gülmeye başladılar. ‘’Ne? Durun,devam edeyim.’’ Diye azarladığımda sustular. ‘’İşte,o kız bir Directioner yani evet öyle.Bir hastalığa yakalanmış ve doktoru iyileşme şansı yok falan demiş sanırım.’’ Dedim ve iç çektim. ‘’Babası hastalığın iyileşmesinde ki tek umudun ben olduğumu söyledi çünkü moral kaynağı gerekiyormuş.’’ Dedim.

‘’Sende gittin yani? Dostum,herkese inanmamalısın.’’ Dedi Liam.Haklıydı ‘’Evet,ama kandırılmadım.Ve kızı görmeniz lazımdı.Ben daha önce hiç böylesine rastlamadım.’’ Dedim. ‘’Aşık olmuyorsun herhalde?’’ diye sordu Harry.Bazen saçmalayışı sıkıyordu. ‘’Tabii ki hayır.Kastettiğim yani böyle bir sevgiye.’’ Dedim.Kafa salladılar. ‘’Güzel mi peki?’’ diye sordu. ‘’Evet.’’ Diye yanıtladım.

Çalışanlardan birisi elinde pizza kutularıyla odaya girdiğinde Lou ve Niall’ı gelmeleri için aradık.Onları beklemeden yemeye başlamıştık bile çünkü hepimiz acımıştık.