sixteen cd's | H.S

The End (Of The Road)

08.04.2017

#Ella

Harry "Sadece... Gel Ella..." dediğinde benim için iplerin artık koptuğunu hissettim. Sesindeki bir şey elektrik akımına uğramışım gibi titrememe neden oldu.

Sanki özgürlüğüne kavuşmuş bir esirdim. Bu yüzden bir esirin yapacağını yaptım. Özgürlüğüme kavuştuğum an kaçmam gerekiyordu. Ben de video biter bitmez ayaklandım. Ve bir süre öylece, ayakta kalakaldım. Ne yapacağımı bilemiyordum.

Sonra geçen gün boşalttığım valizim geldi aklıma ve yatağımın üzerine çıkarttım. Dolaptan askılara asılmış, çekmecelere tıkıştırılmış elbiselerimi sığdığı kadar yerleştirdim.

Buraya gelirken çok fazla eşya getirmemiştim ve şimdi giderken de çok bir şey götürmeme gerek yoktu. Hem orada kalırsam ev sıkıntım da olmazdı.

O evde yaşamak zor olabilirdi ama şimdi fark ediyordum, üstesinden gelemeyeceğim bir şey değildi. Hem ben Harry olmadan yaklaşık üç yıl geçirmiştim. Benim için hiçbir şey bundan zor olamazdı.

Bu yüzden birkaç vazgeçilmez eşyamı da valize doldurduktan sonra fermuarını kapattım. Geri buraya gelip gelmeyeceğim belli olmasa da gelmeyecekmiş gibi hissediyordum.

Burada çok fazla anımı veya yıllarımı harcamamıştım. Yine de gidiyor olmak tuhaf hissettiriyordu.

Tuhaf ama doğru.

Ayriyeten bir de minik bir sırt çantası hazırlayıp sahip olduğum tüm paramı, telefonumu, şarj aletimi, laptobumu ve Cdleri içine yerleştirdim.

Derin nefesler alarak çantamı ve valizimi kavrayıp önce odadan çıktım sonrasında da ağır ağır merdivenleri indim. Sally ve Jace mutfakta sohbet ediyorlardı.

"Hey," Diyerek burada olduğumu belli ettim. İkisi de bana dönüp önce yüzüme sonra yanımda tuttuğum valize baktılar. Jace ile göz göze geldiğimizde bana "Bunu konuştuğumuzu sanıyordum Ella." dedi.

Burukça gülümsedim. "Konuştuk ve ben seni dinledim. Az önce Cdyi izledim. Beni çağırdı Jace. Gel dedi. Ve bu sefer onu da dinleyeceğim." Dediğimde Jace'in de Sally'nin de gözleri kocaman açıldı.

"Ş-şey," Derken kekeledi Sally.

"Gelecek misiniz benimle? Ed Sheeran biletlerine teşekkür etmek için." Dediğimde sesim son derece hevesli çıkmıştı. Oysa ben çok korkuyordum. Neler olacağını kestirememek beni korkutuyordu.

"Yapamayız." Dedi Jace. Sesi üzgün geliyordu ama suratı gayet sakindi. "Benim yarın sınavım var, Sally'nin son sınıfta aldığı bir ders. Beni çalıştıracağına söz verdi. Hem sen geri gelmeyecek misin? Beraber gelirsiniz işte."

Başımı iki yana salladım ve dudağımı ısırdım. "Ondan benimle gelmesini isteyemem. Ben oraya istediğim şeyleri yapması için değil bundan sonra onun istediklerini yapmaya gidiyorum Jace. Anlatabildim mi?" Derin bir nefes aldım. "Kal derse bir saniye tereddüt etmem."

"O zaman," Derken ocağın altını kısıp birkaç adımda yanıma ulaştı Sally. Ardından kollarıyla beni sarıp sıkıca sarıldı. "Sana iyi şanslar. Ona, çok teşekkür ettiğimizi söylersin. Her şey için." Hafifçe burnunu çekti. Ağlıyor muydu?

Hâlâ sarılırken başımı salladım. Saçları burnumu gıdıklıyordu. Jace de yanımıza gelip kollarını genişçe açtı ve sarılışımıza katıldı. "Seni özleyeceğim Ella." Dedi.

"Hey," Hafifçe kıkırdadım. "Dünyanın öbür ucuna gitmiyorum ya da ülke dışına çıkmıyorum. Kıta değil sadece şehir değiştireceğim."