Jeden członek z zespołu BTS zostaje porwany, jednak udaje mu się uciec. Sam w państwie anglojęzycznym nie znając języka nie jest dobrą zapowiedzią kolejnych minut lub godzin. Chłopak poznaje dziewczynę, która mówi w jego ojczystym języku i pomaga za...
- A dasz razem z telefonem? Proszę ciebie bardzo - zapytałem
- Jasne, ale po co?
- Chce czegoś posłuchać
- Coś ci włączyć konkretnego?
- YouTube
- Już - powiedziała dziewczyna i dała mi urządzenia
- Dziękuję - ukłoniłem się i poszedłem do ogrodu
Było tu pięknie i będę tęsknił za tym miejscem. Usiadłem na ławce i włączyłem piosenkę Blackpink i tak spędziłem kolejne 4 godziny
- Em, Yoongi skarbie jutro musisz wstać wcześniej niż 13, może już się położysz? - usłyszałem głos Alice
- Tak jasne - rzekłem po czym wstałem i poszedłem do pokoju
Jutro jest dzień, w którym będę razem z przyjaciółmi i dziewczyną w Korei
- Alice...
- Mógłbym napisać do kogoś wiadomość?
- Um, tak tylko zmienię klawiaturę
- Dziękuję, jesteś kochana
Po kilku minutach dziewczyna ponownie wręczyła mi urządzenie. Od razu wiedziałem, że osobą którą chce zobaczyć to będzie Hoseok. Wstukałem zapamiętany przeze mnie numer i napisałem wiadomość.
Hoseok: Razem z pozostałą piątką siedzieliśmy w pokoju hotelowym. Jest nas szóstka, więc pokoje mieliśmy 3 osobowe. Pierwszy pokój, w którym siedzieliśmy, ja, Seokjin i Namjoon, a drugi miał Jimin, Taehyung i Jungkook.
- A co jak go nie znajdziemy? - zapytał Kookie
W tym momencie telefon zawibrował co oznaczało dostanie wiadomości.
Od nieznany: Wiem gdzie znajduje się Suga, ale żebym ci to powiedział musimy się spotkać. Masz być jutro o 10:00 na ulicy *nazwa ulicy*. Bądź sam, nie mów nikomu z zespołu, tym bardziej liderowi.
Gdy tylko to przeczytałem serce podskoczyło mi do gardła, a co jeśli...
- J-Hope! - myśl przerwał mi wściekły Jin
- Ah tak, przepraszam. O czym rozmawialiśmy?
- Jin od 10 do 12...
- Nie! Ja chcę o 10... - przerwałem mówiącemu liderowi
- Okej Hoseok od 10 do 11, od 11 do 13 Jin, od 13 do 14 Jungkook, od 14 do 15 Taehyung, od 15 do 16 Jimin, a od 16 do 18 ja. Wszystko gra?
- Tak - powiedzieliśmy chórem
Szybko zajrzałem do telefonu mając nadzieję, że dostałem jakąś wiadomość, ale byłem w błędzie. Postanowiłem jednak napisać.
Do nieznany: A co jeśli ktoś się dowie?
Na odpowiedź nie musiałem czekać długo.
Od nieznany: Prawdopodobnie nie zobaczycie swojego przyjaciela...
______________________________________
Ahh, piątek, piąteczek, piątunio! Życzę wam miłego czasu wolnego. Mam nadzieję, że rozdział się wam spodobał, zostawcie gwiazdkę i komentarz motywujący do dalszego pisania.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
