Yandaki resimdeki kişi Ken :)
----------------------
Kahretsin şimdi ben ne yapacaktım!! Birbirimize göz kırpmadan bakıyorduk.Hayatımda ilk defa bir erkeği böyle yarı çıplak görüyordum ve bunu görmek utanç vericiydi.Düşünsenize sizi böyle gören bir kızsa.Düzeltiriyorum aslında bir erkek.Herneyse erkekler kendilerine bakabilir böyle bir halde ama kızsanız kızsanız BU OLAMAZZZ.Birde üstüne üstlük çarptığım çocuk çıktı oda arkadaşım iyimi.Artık her günüm kabus olacaktı benim için.Kapıyı kapatıp kaçayım mı yoksa odaya mı gireyim?Şimdi odadan çıksam olmaz şüphelenebilir.En iyisi içeriye gireyim.Haru derin bir nefes al ve gir içeri hadi.Yavaşça adımımı attım ve elimle gözlerimi kapatarak odanın içerisine girdim.Evvet şimdi içerdeydim öyle değil mi değil mi? Şimdi bir tek yatağıma gitmek var haydi Haru göreyim seni.Birkaç adım daha atmıştım ki omzumda o çocuğun elini hissettim adı Ren olan çocuğun ve bir anda beni kendine doğru çevirdi sanırım.Sanırım değil gerçekten.Gözlerim ellerimle kapalıydı.
''Demek yeni oda arkadaşım senmişsin.Güzelmiş.''
Kıs kıs sırıttığını duyabiliyordum.Bu biraz sinir bozucuydu.Amacım bu çocukla uğraşmak değil beni kazadan kurtaranı bulmaktı ama ama ilk günden kendime düşman edinmiştim.Neden ben ah ah.
''Ne yazık ki öyle oda arkadaşcağızım.Oda arkadaşımın sen olacağını tahmin etmemiştim.Birbirimizle iyi geçinelim olur mu?''
Bavulu tutan elimi ona doğru uzattım ama elimi sıkmamıştı tam aksine gözlerimi sakladığım elimi çekiştiriyordu.
''Heyy ne yapıyorsun sen bırak elimi''
''Niye gözlerini kapatıyorsun ki yeni çocuk gel el sıkışalım işte.''
''Sana bırak dedim''
''Yoksa yoksa beni böyle görünce utandın mı ? Hadi ama sen kız mısın? İkimizde erkeğiz şurda''
Hayır benim kız olduğumu anlayacak şimdi ne yapmalıyım.Birşey uydurmam lazım hemen.
''Ne sen bana kız mı dedim şimdi?Bilgin olsun ben kız değilim.''
Bu sefer elimi daha çok çekiştirmeye başladı.
''Ama bir kız gibi davranıyorsun.Lakabın kız oğlan olur bak''
Kız oğlan mı?Bu ne biçim nir lakaptı böyle.Sanırım daha fazla devam edemiyecektim.Pes edip elimi gözümden çektim ve onun yüzüne baktım.
''Mutlu musun şimdi?''
Kıkır kıkır gülüyordu.
''İşte bu kadar kız oğlan bunu yapacaktın sadece.''
''Tamam kes şunu.''
''Kız oğlan''
Sinirlenmeye başlamıştım artık.Bu çocuk yüzünden belkide ızdırap dolu günler geçirecektim.Sinirimden bağırmaya başladım.
''Sana kes dedim salah herif.Senin anlaman mı kıt oğlum''
Eğlenme ifadesi bir anda yüzünden kaybolmuştu.Onun yerine duygusuz bir şekilde bakıyordu.
''Sen insanları kızdırmaya meraklısın öyle değil mi? Söyleyeyim mi neden kapadım gözlerimi ha.Ben ailemden bir insan böyleyken bakmamayı bunun ayıp olduğunu öğrendim tamam mı?Mutlu oldun mu şimdi.Ulan lanet olsun böyle davranışıma.Böyle yapmak bile alay konusuymuş burada.''
Söylediklerimi bağıra bağıra söylemiştim.Sinirliydim ve önümde duran şahısı görmek istemiyordum.Ren bozuntusu peh adı batasıca.Tekelekli bavulu bir yere fırlattım ve odadan hızlı adımla çıktım.Kapıyıda tüm gücümle çarptım kapattım.Onun yanında sinirden kendimi üzeceğime gider bir yerde tek başıma kalırdım daha iyi.Hızlı adımlarla yatakhaneden çıktım.Gözlerimden yavaşça göz yaşlarıda iniyordu.Okulun bahçesine gelmiştim.Sessiz ve sakin bir yer var mı diye bakıyordum ve en sonunda öyle bir yer bulmuştum.Lakin karşımda duran yer çalılardan bir labirent gibiydi.Daldım labirentin içerisine yürüdüm yürüdüm ve kayboldum derken çıkış noktasını bulmuştum.Karşılaştığım manzara beni büyülemişti.Her yer güllerle doluydu ve küçük bir gölet bile vardı.Hiç kimsede yoktu.Sanırım bu labirent burayı bulunması zor yapıyordu.İlerledim ve bir ağacın gölgesine oturdum.Bacaklarımı kendime doğru çektim ve ağlamaya başladım.Gözyaşlarımı durduramıyordum.Neden erkek kılığına girmek bu kadar zor ki.Hayallerimde serserilerin olacağını ama onlara bulaşmadığım sürece birşey olmayacağını onlara günlerini göstereceğimi sanmıştım.Ama yanılmışım.Burası ne serseri okulu nede serseriler var.Herkes sessiz sakin ama.Ama ilk gündende bu kadar kötü bir şey olur mu ki? O çocukla uğraşamam.Uğraşmaya değmez.Şu an kahramanımı bulmak zorundayım.Evet bulmak zorundayım.Gözlerimden yalar süzülüyordu.
