Multideki bizim Haru :D Bu bölümü elimden geldiğince uzun yazmaya çalışacağım umarım beğenirsiniz :) Lakin kısa yazıyosamda anlayınız ki akşam vakti yazıyorum :) Bugünün müziği yan tarafta :)
---------------------------------------
Çocuk bileğimden kavradı ve hızlı adımlarla okulun içerisine girdik.Ardından büyük giyinme odasına.En az burada 12 kişi vardı.Hepside ya ellerinde elbise yada makyaj malzemeleriyle koşuşturuyordu.Kapının kapanış sesiyle birlikte herkes bize bakıp sevinç çığlıkları atmaya başladı.Çocuk bileğimi bırak konuşmaya başladı.
''İşte çocuklar ikinci cosplayırmızda geldi.Şimdi bana gösterin bakalım hangi cosplayer'leri yapabiliriz.''
İkinci mi?Ben ikinci mi oluyordum şimdi.Acaba birinci kişi kim? Bir anda rüyalar alemine daldım ve Ken'i düşündüm.Dur bir dakika belkide Ken'dir.Neden olmasın.Ken'i ilk defa cosplay içerisinde görebilirdim.Yaşasınnn.
''Cosplayercileri kız yapacağız anlaşışdı mı? Diğerleri cırcır oldu lakin yenilerini bulduk bunu yapacağız evet yapacağızz''
''İşte kaptan seçtiğiniz kıyafetleri getirdik nasıllar?''
Çocuk elbiseleri eline alarak inceledi ve başını sallayarak
''Evvet işte işte bu elbiseler.BİZE BİRİNCİLİĞİ GETİRECEKK!!''
Çocuk bir anda arkasını dönüp parlayan gözlerle bana baktı.Demek ki bizi bulmadan önceki cosplayercilara bunu açıklamış ve onlarda cırcır olduk pahanesi yaparak kaçmışlardı yada sadece bir kişi kaçmıştı.Aslında bu erkekler için biraz zor olabilir ama yapmaları lazım.Bu savaşı kazanmalıyız.Çocuk yanımda bitmiş ve bana parlayan gözlerle bana bakıyordu.
''İşte giysin ve peruğun lütfen bunları yavaşça bir şekilde giy tamam mı? Seni elimizden geldiğince güzelleştireceğiz.İşte şurdaki odada giyenebilirsin''
Çocuğun işaret ettiği odaya doğru gittim ve içimde kimsenin olmaması umuduyla kapının tokmağını tuttum ve çevirerek açtım.Gözlerim kapalı bir şekilde odaya girdim ve yavaşça açmaya başladım.Yaşasın ki hiç kimse yoktu.Demek ki şanslıydım.Hemen kapıyı hızlıca kilitledim ve üzerimdekileri çıkarmaya başladım.Elbiselerimi çıkardıktan sonrada cosplay kıyafetlerimi giyinmeye başladım.Onlarıda giydikten sonra odadaki boy aynasına gittim ve gözlerime inanamadım.Bu ben miydim? Daha doğru bir kıyafet bana bu kadar güzel mi olur? Bir süre pür dikkat kendime baktıktan sonra sıra peruğu takmaya gelmişti.Elime peruğu aldım ve takmaya başladım.Başımı bir ileri bir geri sallıyordum.Fakat en sonunda takamadım.Sinirlendim ve oflaya puflaya kapının kilidini açıp dışarı çıktım.Çıkar çıkmazda şakacıktanda olsa bazılarının ıslık çaldığını duydum.Ben buraya getiren çocuğu gördüm ve gittim yanına.
''Ben bu peruğu takamadım acaba siz takar mısınız?''
Çocuk bana bakıp gayet menun bir şekilde
''Gel bakalım otur şöyle evvet şimdi ver bana peruğu evvet şimdi biraz dik dur tamamdır.Şimdi takıyorum''
Aynanın karşısında hem kendime bakıyor hemde çocuğun neler yaptığını izliyordum.İlk önce kafama tokalar taktı sanırım bu saçımın gözükmemesi içindi.Sonrada peruğu özenle kafama geçirdi ve
''İşte budur.Tam hakiki bir kıza benzedin.Şimdi sırada makyajın var''
Ahh bi bilselerdi benim gerçek kız olduğumu ama öğrenmemeleri lazımdı.Çocuğun yardımcılarına ıslık çaldığını işittim.Zaten ıslık çalmasıyla yardımcılarının yanına gelmesi bir oldu.Hemen makyaj malzemelerini karşımda duran masaya koydular ve işe koyulmaya başladılar.İlk başta peruğun dümdüz olması için saç düzleştiricisiyle düzleştirdiler.Daha sonra gözlerime açık pembe göz farı sürdüler daha sonra takma biraz uzun kirpik taktılar.Siyah göz kalemiyle gözlerimi belirginleştirdiler.Gözlerime karekterin hangi renkse gözleri onu takılar ve en sonunda son dokunuşu yaptılar dudaklarıma açık pembe dudak parlatıcısı sürdüler.Bakmak için geri çekildiklerinde yüzleri kızarmıştı.Bir tanesi hemen atlayarak
