Yeni bir bölümle tekrardan karşınızdayım :) Birazda bu hikayemi devam ettirmek istedim :D Kafama göre takılıyorum işte :D Yan taraftaki Ren :D Bakalım neler olcek :D
--------------------------------------------
Hikaye Ren'in ağzından anlatılmaktadır.
''Gördüğün gibi ben kızım Ren''
Hemen arkamı döndüm.İnanmakta güçlük çeksemde ben bunca zamandır odamda bir kız ile birlikte mi kalmıştım.Böyle şansın ben içine tüküreyim.Al başına belayı şimdi.Demek o yüzden kıza benziyordu.O yüzden üzerimi değiştirirken ki davranışları böyleydi.Bunu daha önceden anlamalıydım.Aptallık bende.Bakalım bana ne açıklamada bulunacaksın sevgili tatlı Haru.
''Hemen üzerine temiz şeyler giyin ve yanıma gel.Seninle konuşacağım bu konuyu''
Banyonun kapısını kapatıp Haru'nun yatağına oturdum ve onu beklemeye başladım.Bekleme süresinin ardından Haru çekinken bir şekilde gelip önümde durdu.Parmağımla sandalyeyi işaret ederek.
''Sandalyeyi al ve karşıma otur''
Sandalyeyi aldı ve onu karşıma koyarak oturdu sandalyeye.
''Anlat bakalım bir kız erkek kıyafeti giyerek neden bir erkek okuluna gelir''
Ellerini birbirine geçirdi ve parmaklarıyla bir süre oyalandı.Sonradan ellerini tamamen sımsıkı birbirine kilitleyip bana baktı.
''Belki sana şaçma gelebilir ama ben buraya beni kurtaran kahraman için gelmiştim.''
Tek kaşımı kaldırdım.
''Kahraman ? Biraz daha açıklar mısın?''
Gözlerini birbirine sımsıkı geçirmiş olan ellerine dikti.
''Kahramanım için gelmiştim buraya.Teşekkür etmek için.Sana neden geldiğimi açıklayacağım.Benim için anlatması biraz zor olsada bilmeni isterim.Gününü unutmak istediğim 25 Mart.O gün ailecek arabayla bir yere gidiyorduk.Aile gezisi....''
Yüzünde buruk bir gülümseme belirdi.
''Aile gezisi işte.O günler aklıma geldikçe eskilere dönmek istiyorum.O gün babam ve benim için yıkım günü olmuştu.''
Elini yumruk yaptı ve kendini sıkmaya başladı.
''Arabayla giderken herşey yolunda giderken alkollu bir salak yüzünden kaza yaptık.Herşey o salak yüzünden oldu.Annemi o kazada kaybettim.Araba kaza esnasında enkaz haline geldi.Annemin cansız cesedi ile ben arabada sıkışmıştık fakat babam ağır derecede sıkışmamış olduğu için hemen çıkarıldı.Annemin öldüğünü bilmiyordum o sıkışma esnasında.Daha sonradan bilincimi yavaş yavaş kaybederken birinin bağırışını duydum.Genç birinin bana elini uzatıyordu.Seçimini yapmıştı.Beni kurtarmıştı.Çıkarıldığımda bilincim kapalı nefes alamıyormuşum.Kurtaran çocuk bana suni tenefüs yapmış.Hastaneye kaldırıldığımda dahi beni kurtaran çocuk ziyarete gelmiş.Daha sonrasında onu araştırdım ve hakkında bilgiler edindim.En sonunda buraya ona teşekkür etmeye gelmiştim.Ama artık bunu yapamayacağım.''
Eliyle saçının bir kısmını tuttu ve kendini ağlamamak için biraz daha sıkmaya başladı.
''Seni okuldan kovdurmak isteyebileceğim için mi bunu yapamayacağım dedin?''
''İstersen kovdurabilirsin önemsemiyorum artık burayı.''
''Nasıl önemsemiyorsun?''
''Önemsemiyorum İŞTE!!''
