Stupid Destiny (ON-GOING)

🌸Chapter 10🌸

Chapter 10
Dream

"Nandito na tayo, Ma'am." said by my mom's driver. Ugh, how long I was asleep?

Agad kong dinilat ang mata ko at nilingon ang aming bahay. Ilang oras na ba akong tulog? I feel so exhausted. Ano nga ba ang nangyari?

Agad na nanlaki ang mga mata nang maalala ang mga nangyari ngayong araw na ito. I hate this day very much!

"Uh, thank you po!" wika ko habang inaayos ang magulo kong buhok. Agad kong binuksan ang pintuan ng aming sasakyan at bumaba na. Bago pa man ako makapasok ay nakaramdam ako ng hilo. Agad akong kumapit sa isang malaking flower vase na nasa gilid ng aming stairway. I really need to sleep early tonight.

Bago pa man ako tuluyang maka-akyat papunta sa akin kwarto, agad akong nagtaka nang mapansin na masyadong tahimik ang mansyon. Where is Tiya and Tiver?

Bago pa man ako magtanong ay agad na nasagot ang tanong ko. "Siya nga po pala Miss Crystal, binilin po ako sa inyo ng iyong Tiya. Hindi daw po muna siya makakauwi ngayong gabi na ito. Lumipad siyang papuntang South Korea kasama ng Tiver mo, pinatawag po kasi sila ng mommy mo." Oh, so that's the reason why wala ang Tiver ko kanina.

Kaya pala masyadong tahimik dito sa mansyon dahil wala ang dalawang tao na nagbibigau-buhay dito. "Hwag kang mag-alala, isang linggo lang naman ang leave nila. Si Sir Roger na muna ang kasalukuyang maghahatid-sundo sa iyo habang wala pa ang Tiver mo." pagpapaliwanag ng aming butler. Uh, yes. Meron kaming butler sa bahay na'to.

Aminado akong malaki ang bahay namin, after allㅡI'm a Standford. My Mom works as a Managing Director of the biggest company worldwide, ang Sapherro-Ford Company. She also works as a Professional General Practice Physician, and that made her a well-known physician nationally and internationally, especially in South Korea.

My Dad also works as a Managing Director in Blooms-Ford Company, the second largest company worldwide na halos mapantay ka ang Sapherro-Ford Company. Actually, ang dalawang kompanyang ito ay i-isa, but my Mom decided to make it as a sister company. No wonder why we have so many mansions and rest house here and out side the country.

Agad akong umakyat papunta sa kwarto ko upang maligo. Hindi ko na kailangang kumain. After all, I'm so exhausted. And I have no time to eat my dinner.

Pagkatapos maligo ay agad akong tumalon papunta sa aking kama. Ah, I missed my bed. Nakatunganga lamang ako habang nakahiga, my gaze are still on my room's ceiling. I can't help but to think about what happened a while ago. Nathan, the song, the stare, and everything.

Naramdaman ko na lang ang pagbigat ng aking aking mga mata, and I let the darkness to invade me.

"C-crystal... *sobs* B-bakit siya g-ganun? Hindi man lang niya t-tiningnan 'yung letter ko... *sobs* W-wala siyang ideya k-kung gaano ako nagpaka-puya p-para lang matapos yon... T-tapos, gaganunin lang niya... *sobs*" wika ng umiiyak na si Snow habang yakap-yakap si Crystal. Walang magawa si Crystal kundi pakalmahin lamang ang kanyang matalik na kaibigan. Pagkatapos ng ilang minuto ay huminahon na rin ang bata. Galit na galit ang batang si Crystal sa ginawa nang batang lalaki iyon sa kanilang dalawa.