Stupid Destiny (ON-GOING)

🌸Chapter 21🌸

Chapter 21
Honey

I did my best para makawala mula sa kaniyang pagkakahawak. I almost screamed but then I suddenly felt his rough and hard hands against my mouth.

"May natitira pa naman akong awa sa'yo... miss beautiful." aniya at hinalikan ang aking tainga. "Pero subukan mong sumigaw, 'di ako magdadalawang isip na iturok sa'yo 'tong kutsilyong hawak ko."

I don't know what to feel. Pakiramdam ko'y na-estatwa ako sa kinatatayuan ko. I feel the urge to cry but even my tear is afraid to escape from my eyes.

This is the first time that I'll be experiencing this kind of situation. My heart is beating so fast right now, kailangan ko pang huminga ng malalim upang makahinga ng maayos. I suddenly thought about Nathan. Nathan? I badly need you right now...

"Oh, princess... Am I really scaring you that much?" he said as if he really felt sad about my situation right now and gave a peck on my shoulders that made me shiver.

Lahat ng takot na nararamdaman ko kanina ay napalitan ng galit. Who the hell is this bullshit person to do this freaking thing to me?

Ramdam na ramdam ko ang pagkulo ng dugo ko, agad ko siyang sinipa sa pribadong parte ng kanyang katawan at sinuntok siya sa mukha. Kitang-kita ko sa kanyang mukha kung paano siya nasaktan dahil sa ginawa ko. Dire-diretso akong tumayo at akmang tatakbo, I thought I was already safe when he suddenly pulled my hair hanggang sa napahiga na lang ako sa malamig na sahig.

He cupped my cheeks harshly and slapped me, "Gusto mo na talagang mamatay ngayon ha? Well, that won't be a problem, miss. If that's what you wish."

Dali-dali niyang kinuha ang matalim na kutsilyo na nakalagay sa loob ng kanyang damit at agad na tinutok ito sa tagiliran ko.

"Killing you is very easy right now, poor princess. But I won't let you die habang 'di mo binibigay sa akin ang mga kayamanan mo." aniya habang nakatingin sa akin gamit ang matalim niyang titig. He even touched my earrings that I am wearing. He looks like a crazy lion who's ready to eat its prey.

Kung kanina'y galit ako, 'di hamak na mas galit ako ngayon. Ramdam na ramdam ko ang pag init ng dugo ko kasabay ng pagdura ko sa mukha niya. "Fuck you!"

I stared at him with my raging eyes as if I am about to kill him. He slapped me harder on my face. Napapikit ako sa sobrang sakit, pakiramdam ko'y bumakat ang kanyang matigas na kamay sa aking mukha.

"Tangina, 'di ko alam kung ba't pa kayong mga mayayaman nabuhay eh." he stared at my eyes using his blood-shot eyes, he cupped my cheeks even harder. "Say good bye, dahil hindi ko hahayaang mabuhay ka pa."

Nilapatan niya ng makapal na tape ang aking bibig para 'di ako makagawa ng ingay. Pilit akong nagpumiglas ngunit 'di hamak na mas malakas ang lalaking 'to sa akin kaya wala na akong nagawa upang makatakas.

Ramdam ko muli ang pagtusok niya ng patalim sa aking tagiliran, pumikit na lang ako upang tanggapin ang aking katapusan ng bigla akong nakarinig ng malakas na tunog. Tila nabulabog ang buong bar sa lakas ng tunog na iyon.

"Recite all the prayers that you know, 'coz I will make sure that this will be your last day on Earth."

Dahan-dahan kong minulat ang aking mata at nakita ko si Nathan sa aking harapan. He's holding the man's shirt's collar and he punched him hardly on his face. Dahil sa lakas ng suntok niya ay halos bumuwal ng dugo ang lalaking ginulpi ako kanina.

"You bastard!" aniya at akmang susuntukin muli ang lalaki. This is the first time that I saw him like this. Kitang-kita ko ang mga ugat sa kanyang leeg, his eyes and face are really red right now. I feel like he's about to explode and it's not a good thing.